Το σχόλιό μου στο "Πολύχρωμο σχολείο" του VaD

Είμαι παιδί της ξενητειάς, οι δικοί μου έφτυσαν αίμα για να τα φέρουν βόλτα σε μια χώρα που έβλεπαν τους Έλληνες σαν παρακατιανούς. Δούλεψαν σαν τα σκυλιά, πρόκοψαν και επέστρεψαν στη μαμά πατρίδα μετά από πολλά χρόνια και αμέτρητες θυσίες. Θα επέστρεφαν πολύ γρηγορότερα αν τους είχαν αποδεχτεί χωρίς προκαταλήψεις εκεί που πήγαν.
Σήμερα αντιμετωπίζουμε την ίδια κατάσταση εδώ, μόνο που αυτή τη φορά εμείς είμαστε στη θέση ισχύος. Είμαι κάθετη στο θέμα της λαθρομετανάστευσης, η οποία πιστεύω πρέπει να παταχθεί άρδειν ως ιδιαιτέρως επικίνδυνη. Άνθρωποι χωρίς χαρτιά, χωρίς να ξέρει κανείς αν είναι δολοφόνοι, ψυχωτικοί, άρρωστοι, εγκληματίες και να κυκλοφορούν ελεύθερα στους δρόμους ανάμεσά μας διαβρώνοντας το κοινωνικό οικοδόμημα, συγγνώμη, αλλά όχι, δεν θα τους συμπονέσω.
Όμως οι νόμιμα ερχόμενοι στον τόπο μας, τα παιδιά τους που εντάσσονται χωρίς το παραμικρό πρόβλημα στα ελληνικά δεδομένα, που λένε μαζί με τα ελληνόπουλα τα ελληνικά μας τραγούδια, τις προσευχές, τους ύμνους μας, που χορεύουν τους ελληνικούς χορούς μας, που γράφουν σε γλώσσα ελληνική και εκφράζονται με αυτήν ως εργαλείο, νομίζω ότι όχι μόνο δεν θα έπρεπε να δημιουργούν λόγο ένστασης από εμάς τους 'καθαρόαιμους' τρισχιλιετείς Έλληνες (έχουμε ξεχάσει τις σταυροφορίες, υποδούλωση, κατοχές, τους Γενουάτες, τους Ενετούς, τους Άγγλους, τους Γάλλους, τους Ρώσους, τους Οθωμανούς, τους Ιταλούς, τους Γερμανούς, τους Σλάβους, τους Βούλγαρους, τους Τουρκαλβανούς και όσους άλλους πέρασαν από αυτόν τον τόπο αφήνοντας επιδεικτικά ο καθένας την κηλίδα του), αλλά και να μας ευχαριστεί που γαλουχούνται στο ελληνικό πνεύμα και μετατρέπονται σε φορείς του, όπως ήλπιζε και ο Μέγας Αλέξανδρος, μιας και αναφέρθηκε το όνομά του παραπάνω.
Πιστεύω ότι άνθρωποι που έχουν την πρόθεση και τη διάθεση να ενσωματωθούν στο ελληνικό στοιχείο και να το προασπίσουν με το προσωπικό τους παράδειγμα όπως τα παιδιά της τάξης σου VaD, αξίζουν μια ευκαιρία για μια καλύτερη ζωή.
Η διαφορετικότητα πάντα ξενίζει, ωστόσο το θέμα δεν είναι αν θα ενστερνηθούν αυτά τα παιδιά την ελληνικότητα, όσο το να μην την ξεχάσουμε ή την απαρνηθούμε εμείς. Τα οποία παιδιά είναι για μένα πολύ πιο ελληνόπουλα στην ψυχή από όσο ας πούμε η κυρία Ρεπούση που και πάλι έλαμψε δια της προδοτικής της, κατά την ταπεινή μου άποψη, θέσης περί νεκρής αρχαιοελληνικής γλώσσας, όπως και των άλλων προηγούμενων εξωφρενικών που αρέσκεται να εκτοξεύει δια βήματος βουλής και που πλέον δεν έχουν να κάνουν με ηλιθιότητα ή ατοπία αλλά με συστηματική προδοτική συμπεριφορά. Αυτοί είναι οι επικίνδυνοι, τα φίδια που κουβαλάμε στον κόρφο μας.

***

Την ανάρτηση του φίλου Vad για την πολυπολιτισμικότητα των ελληνικών σχολείων μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ.