Το ιστορικό αυτό μνημείο ρομαντικού ρυθμού με έντονα νεογοτθικά στοιχεία που βρίσκεται στο σημείο όπου διαδραματίστηκε μία από τις πιο κρίσιμες μάχες για την απελευθέρωση της Αθήνας το 1826 μεταξύ Καραϊσκάκη και Κιουταχή, υπήρξε η θερινή κατοικία της Sophie de Marbois, γνωστής και ως Δούκισσας της Πλακεντίας. Λέγεται μάλιστα πως χρησιμοποιήθηκε για τις μυστικές ερωτικές συναντήσεις της με τον λήσταρχο Νταβέλη. Αργότερα ο πύργος πέρασε στην κατοχή πολλών επιφανών Αθηναίων, ανάμεσά τους και ο φιλότεχνος Νάζος. Αυτός το μετέτρεψε σε καλλιτεχνικό κέντρο, όπου άρχισαν να συχνάζουν μεγάλοι Έλληνες ζωγράφοι όπως ο Νικηφόρος Λύτρας και ο Νικόλαος Γύζης. Αδιάψευστα ίχνη της παρουσίας τους εκεί αποτελούν οι τοιχογραφίες του ξενώνα, ο οποίος ανακαινίστηκε πρόσφατα και τώρα φιλοξενεί τη δανειστική βιβλιοθήκη. Το ίδιο το Παλατάκι έχει περάσει στη δικαιοδοσία του δήμου Χαϊδαρίου από το 1985, ο οποίος το αναστήλωσε πλήρως και πλέον λειτουργεί ως Πνευματικο κέντρο με αδιάλειπτη λειτουργία μέχρι σήμερα.
Στα δυτικά του ποταμού Κηφισού λοιπόν η καρδιά της τέχνης χτυπάει ακόμα δυνατά. Οι ολάνθιστοι κήποι γέμισαν το βράδυ της Παρασκευής από τον κόσμο που ήρθε να θαυμάσει τα εικαστικά επιτεύγματα των συνδημοτών τους.
Εδώ κάποια από τα έργα του εικαστικού εργαστηρίου, δημιουργίες με ακρυλικά, κηρομπογιές και ελαιοχρώματα, μα προπαντός, με έμπνευση και φαντασία. Λίγο πιο κάτω το τμήμα χαρακτικής και το τμήμα κατασκευής κοσμημάτων, που δυστυχώς δεν τράβηξα γιατί είχαν καταληφθεί από τον κόσμο και δεν κατάφερα να βρω ελεύθερο πεδίο λήψης.
Ακολουθούν οι δημιουργίες του τμήματος χειροτεχνίας. Ευτελή υλικά που αναδομήθηκαν, ανασυντάχθηκαν και προσαρμόστηκαν έτσι ώστε να πάρουν νέα πνοή δημιουργώντας κάτι νέο, λειτουργικό και όμορφο.
Γέλια, χαρά, τραγούδι, συναπαντήματα, δέσιμο και επικοινωνία σε μια γιορτή προσφοράς και δημιουργίας μέσα σε έναν χώρο που δεν έχει σταματήσει ούτε στιγμή να υπενθυμίζει δια ζώσης την παρουσία του στους κατοίκους αυτής της πόλης από τα πρώτα μετεπαναστατικά χρόνια όπου κατασκευάστηκε μέχρι σήμερα, ένα πραγματικό κόσμημα του δήμου μου που θαυμάζω και υπεραγαπώ.
Η παρουσία του κόσμου μεγάλη και ενθουσιώδης, η αποδοχή της δημοτικής πρωτοβουλίας μεγαλύτερη. Το πνευματικό κέντρο του δήμου Χαϊδαρίου, μια ολοζώντανη κυψέλη τέχνης και πολιτισμού, έλαμψε για άλλη μια χρονιά με τα έργα της, με τη θετική της ματιά απέναντι στην τέχνη και τη ζωή. Εύχομαι ολόψυχα και του χρόνου!
8 σχόλια:
Τί υπέροχος χώρος καί πολύ όμορφες οι εκδηλώσεις!!!Καταπληκτικές οι φωτογραφίες σου Εύα!!Καλή Κυριακή!!!
Εκπληκτικές οι αναρτήσεις σου!Κουλτούρα και πολιτισμός με πάντα ενδιαφέροντα θέματα!τα ωραιότερα βιβλιοπωλεία του κόσμου επίσης σπουδαίο post!!συγχαρητήρια και καλή βδομάδα!
Ένας από τους αγαπημένους μου χώρους, δεν απείχε και πολύ από τη δική μου γειτονιά... ;) Σ'ευχαριστούμε πολύ για το δροσερό ταξιδάκι στην Αθήνα μας. Οι δημιουργίες όλων υπέροχες! Τελικά μπορούμε παρά την κρίση! Εγώ αυτό ένιωσα :) Πολλά φιλιά από Μελβούρνη :)
Πως να μη θαυμάζεις τέτοιου είδους δημιουργικές ενέργειες και πρωτοβουλίες !
Σε ευχαριστώ που μου έδειξες μία "άλλη " Ελλάδα !
@ DIMI
Από τις πιο όμορφες γωνιές της πρωτεύουσας κατά τη γνώμη μου.
Αμοιβαίος ο θαυμασμός Dimi μου, καλό σ/κ!
@ Kate'sCakeBox
Σ' ευχαριστώ πολύ Kate, να' σαι καλά!
@ agrimio
Αυτό νιώσαμε όλοι όσοι παρευρεθήκαμε σε αυτή την εκδήλωση, αισιοδοξία και επιβεβαίωση πως παρά τους ζοφερούς καιρούς που διανύουμε υπάρχουν ακόμα κεριά που λάμπουν στα σκοτάδια.
Φιλιά πολλά στη Μελβούρνη, καλό σ/κ Αγριμιώ μου!
@ oldthings
Είναι η Ελλάδα που δεν κάνει φανφάρες για να την προσέξουν.
Καλό σ/κ, Ολυμπία μου!
Δημοσίευση σχολίου