Μερικές φορές, όταν αισθάνομαι τη λύπη να αναβλύζει αυθόρμητα από μέσα μου
ή όταν βουλιάζω βουβά μέσα σε σκοτεινές θάλασσες επίμονων και ψυχοφθόρων συναισθημάτων
όταν ο κόσμος όλος δείχνει να συρρικνώνεται γύρω μου σαν ένα κελί κι εγώ εγκλωβισμένη να βλέπω απ' έξω τη ζωή να προσπερνάει απρόκλητα
όταν η ασχήμια, η αδικία, ο παραλογισμός γίνονται τόσο συμπαγή και ασφυκτικά που η φυγή, η διαφυγή δείχνουν σα την πιο δελεαστική λύση
αλλά και τις άλλες τις φορές, όταν σε χρόνο ανείπωτο ξυπνάει εκείνο το ανέμελο παιδί που εξακολουθεί ακόμα να κρύβεται πεισματικά μέσα μου
και τότε όλα μου φαίνονται καινούργια, αισιόδοξα κι ελπιδοφόρα σαν τους πρώτους ανθούς της άνοιξης
όταν ανακαλύπτω με ένα λυτρωτικό αίσθημα ανακούφισης και δικαίωσης την ευτυχία που κρύβεται στα πιο απρόσμενα και εμφανή σημεία, μέσα σε γνώριμες μικρές και καθημερινές στιγμές και λατρεμένα πρόσωπα, πάντα σα να' ναι η πρώτη φορά
και τις άλλες τις στιγμές που νιώθω περήφανη για τις γενναίες αποφάσεις που συνήθιζα να αναβάλω από πάντα μεταφέροντάς τις συστηματικά στην πρώτη μέρα της κάθε επόμενης χρονιάς
όταν έρχονται εκείνες οι μοναχικές στιγμές που το μόνο που θέλω να κάνω είναι να μην κάνω τίποτα, παρά μόνο να κλείσω να μάτια μου και να αναδιπλωθώ στον εαυτό μου
όταν με τόση χαρά και προσμονή μοιράζομαι τον πρωινό μου καφέ με την καλύτερή μου φίλη μέσα σε γέλια, εκμυστηρεύσεις και πηγαία συγκίνηση, όταν ορμάει η ζωή και με κατακλύζει τόσο σαρωτικά και τόσο ολοκληρωτικά που οι λέξεις δεν φτάνουν για να την περιγράψουν
τότε η φωτογραφία γίνεται για μένα εκείνη η μόνη επιλογή που θα με εκφράσει πιο πιστά από κάθε τι άλλο..
14 σχόλια:
Εύα μου, αισθάνομαι κι εγώ καμιά φορά την ανάγκη να παγιδεύσω τις καλές στιγμές μέσα σε μια φωτογραφία, όχι απλά για να ξεφεύγω από τους τοξικούς ανθρώπους και τις τοξικές στιγμές, αλλά επειδή πολλές φορές οι λέξεις δεν είναι αρκετές για να περιγράψουν τα όσα αισθάνομαι. Χαίρομαι που σε διαβάζω ξανά :)
Την καλησπέρα μου από την μακρινή Μελβούρνη
Και είναι μια επιλογή που επικροτώ...τις απόλαυσα όλες σου τις φωτογραφίες και όχι μόνο..
Να είσαι καλά...καλό βράδυ!
Κρατάω τις τελευταίες εικόνες,το ποτήρι ειναι πάντα μισογεμάτο:)
Καλημέρα...
Καλημέρα Εύα.
¨ομορφες εικόνες και κείμενο.
Κωστής
@ Agrimio
Είναι κι αυτό ένα φίλτρο προστασίας, προσωπικά έτσι το βλέπω, ένα φίλτρο που αφήνει να περνάνε μόνο τα καλά :)
Καλή σου μέρα, Αγριμιώ μου!
@ me (maria)
Κι εσύ Μαρία μου, φιλιά πολλά!
@ VAD
Στο τέλος της ημέρας κι εγώ σε αυτή τη ματιά καταλήγω :)
Καλή σου μέρα, Vad!
@ Κωστής Τζαγκαράκης
Να' σαι καλά Κωστή, καλή σου μέρα!
Δεν νομίζω Εύα ότι υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει αισθανθεί σε κάποια στιγμή της ζωής του όλα αυτά τα αισθήματα που περιγράφεις τόσο ωραία και τόσο δυνατά συγχρόνως με όμορφες φωτογραφίες. Να είσαι καλά!
Ετσι ακριβώς, αυτό ακριβώς, είναι και για μένα η φωτογραφία.
Η ασφαλιστική μου δικλείδα, η χαρά μου, η έκφραση μου, η παρηγοριά μου.
Πολλά φιλιά.
-γράφεις τόσο όμορφα όσο φωτογραφίζει!-
Κράτησε χώρο στη ψυχή σου για τα όμορφα.. και φύλαξε το παιδί που κρύβεις μέσα σου. Υπέροχη ανάρτηση, όμορφες φωτογραφίες, πολλά συναισθήματα και κυρίως.. κοινά.. Να είσαι καλά. Καλό ξημέρωμα Εύα.
@ Evie
Εύη μου, συνοδοιπόροι στο ίδιο ταξίδι.. Σ' ευχαριστώ, κι εσύ!
@ Teteel
Αυτό που με εκπλήσσει είναι πως δεν ξεκίνησε έτσι, εξελίχθηκε ωστόσο σε κάτι πολύ απαραίτητο στη ζωή μου.
-το ίδιο ακριβώς ισχύει και για σένα!-
Πολλά φιλιά!
@ marie
Άλλοτε τον πετυχαίνουμε άλλοτε όχι, αυτός παραμένει όμως ο σκοπός :)
Σ' ευχαριστώ πολύ καλή μου, για το κοινά ήμουν σίγουρη :)
Καλή συνέχεια!
Δημοσίευση σχολίου