25.2.09

Καρναβάλι στη Βενετία



Είχα ακούσει γι’ αυτό, είχα διαβάσει, είχα δει φωτογραφίες, φέτος όμως διαπίστωσα πως μόνο αν το ζήσεις μπορείς να καταλάβεις τι σημαίνει Καρναβάλι στη Βενετία. Δεν ξέρω αν φταίει η γεωφυσική ιδιαιτερότητα της πόλης που την κάνει τόσο μοναδική, το γεγονός ότι καταφέρνει να μένει απαράλλακτη μέσα στον χρόνο διατηρώντας το ιδιαίτερο χρώμα και χαρακτήρα της, το ότι βυθίζεται χειμώνα-καλοκαίρι από τα εκατομμύρια των επισκεπτών της, όπως ακριβώς βυθίζεται και η ίδια χιλιοστό-χιλιοστό μέσα στα παλιρροϊκά νερά της φυσικής λιμνοθάλασσας που την περιβάλλει, γεγονός είναι πως η γοητεία που αποπνέει η πόλη της Βενετίας είναι διαχρονική και ανεξίτηλη.

Χτισμένη πάνω σε μια ανομοιογενή επιφάνεια εκατό και πλέον χαμηλών νησιών που ενώνονται μεταξύ τους με χτιστές γέφυρες (αρχικά ήταν ιδιωτικές που για τη χρήση τους χρεώνονταν διόδια και καμιά δεν είχε κιγκλιδώματα, πράγμα εξαιρετικά επικίνδυνο κατά τη διάρκεια της νύχτας), η Βενετία είναι περισσότερο στραμένη προς το παρελθόν παρά στο παρόν της. Λίγα οικοδομήματα έχουν αλλάξει τα τελευταία 200 χρόνια, αν και η χρήση τους, ειδικά στα παλάτσα, τις αποθήκες και τις μονές της, έχει προσαρμοστεί στα σύγχρονα τουριστικά δεδομένα κι έχουν γίνει καταστήματα, ξενοδοχεία, διαμερίσματα, μουσεία και κέντρα αποκατάστασης έργων τέχνης. Ήδη από το 1500, η πόλη είχε αποκτήσει σχεδόν τη μορφή που έχει σήμερα.

Λόγω των εξαιρετικά αντίξοων συνθηκών, οι Βενετοί οικοδόμοι ανέπτυξαν τεχνικές κατασκευής ανθεκτικές στην διάβρωση, τις παλίρροιες και το λασπώδες υπέδαφος. Όλα τα οικοδομήματα της πόλης στηρίζονται σε πασάλους από ξύλο βελανιδιάς και πεύκου τοποθετημένους σε μικρή απόσταση μεταξύ τους, ώστε να μην απελευθερώνεται οξυγόνο – ζωτικό για τα μικρόβια που προκαλούν την αποσύνθεση – κι έτσι να μη σαπίζουν. Συχνά, τα καμπαναριά γέρνουν εξαιτίας της αστάθειας του υπεδάφους, ανάμεσά τους και το καμπαναριό του Αγίου Γεωργίου, η δική μας ορθόδοξη εκκλησία που βρίσκεται στην καρδιά της ελληνικής παροικίας, πίσω από την πλατεία του Αγίου Μάρκου. Το καμπαναριό της εκκλησίας του Αγίου Μάρκου ύψους 98,5 μέτρων δεν γλίτωσε, αφού κατέρρευσε το 1902, μετά από 1000 χρόνια από την κατασκευή του. Όταν ξαναχτίστηκε, χρησιμοποιήθηκαν και πάλι ξύλινα θεμέλια διπλάσια σε μέγεθος από τα αρχικά.

Μια πόλη χωρίς δρόμους, έκανε δρόμους τα κανάλια της. Πριν τη σύνδεσή της με τον σιδηρόδρομο, οι επισκέπτες έφταναν κυρίως με πλοίο, γι’ αυτό και μόνο οι προσόψεις των κτηρίων που αντίκριζαν το κανάλι ήταν περίτεχνα διακοσμημένες. Οι πιο σημαντικοί αρχιτεκτονικοί ρυθμοί που απαντά κανείς στα παλάτσα της Βενετίας είναι ο βυζαντινός (12ος-13ος αι.), ο γοτθικός (13ος-μέσα 15ου αι.), ο αναγεννησιακός (15ος-16ος αι.) και ο μπαρόκ (17ος αι.). Η γνώση των θαλάσσιων δρόμων της πόλης είναι άμεσα συνυφασμένη με τους γονδολιέρηδες, που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του συμβολισμού και της γραφικότητας της Βενετίας. Η γνώση περνά από πατέρα σε γιο και εξακολουθεί και παραμένει αντρικό προνόμιο μέχρι και σήμερα. Η γόνδολα, με τον λεπτό κορμό και την επίπεδη κάτω πλευρά, κατασκευασμένη με τεχνικές του 1880, έχει το κατάλληλο σχήμα ώστε να πλέει στα στενά και ρηχά κανάλια. Κάποτε χρησιμοποιούνταν για τη μεταφορά αγαθών από την αγορά στα παλάτσα, σήμερα χρησιμοποιούνται κυρίως για τουριστικές βόλτες, προσφέροντας μια εντελώς διαφορετική οπτική της πόλης, μιας και το να γλιστρά κανείς στα ήσυχα νερά που βρέχουν πλούσια αρχοντικά με ένα μέσο μεταφοράς χιλίων χρόνων αποτελεί μια πραγματικά ανεπανάληπτη εμπειρία.

Παρόλο που η Βενετία προσφέρεται για διακοπές όλο τον χρόνο, οι δέκα μέρες της γιορτής του Καρναβαλιού είναι ιδιαίτερα ξεχωριστή περίοδος. Το Καρναβάλι της Βενετίας έχει τις ρίζες του στον 11ο αιώνα. Μετά από μια περίοδο παρακμής που ξεκίνησε τον 18ο αιώνα, αναβίωσε ξανά το 1979. Η επιτυχία του ήταν τόσο μεγάλη, που η Πολιτεία αναγκάστηκε να κλείσει τους δρόμους που οδηγούσαν στην πόλη. Σήμερα, εξακολουθεί και διατηρεί το χρώμα αλλοτινών εποχών. Σκοπός του Καρναβαλιού δεν είναι να σατιρίσει το σήμερα, αλλά να αναβιώσει το χτες. Πληρώματα με φανταχτερά κοστούμια από βαριά βελούδα, σατέν και ανεκτίμητες βενετσιάνικες δαντέλες, παπούτσια και τσάντες εποχής, κοσμήματα και κονκάρδες, πολύχρωμα φτερά και, φυσικά, τις διάσημες βενετσιάνικες μάσκες, φτιαγμένες με την τεχνική του παπιέ μασέ (πεπιεσμένο χαρτί) και επεξεργασμένες έτσι ώστε να φαίνονται σαν φίνες πορσελάνες, όλες ζωγραφισμένες στο χέρι με περίτεχνα μοναδικά σχέδια, κατακλύζουν την πιάτσα Σαν Μάρκο, όπου δεσπόζουν η μεγάλη Βασιλική και το Παλάτι των Δόγηδων, και όλα τα στενά της πόλης, ποζάρουν στην προθήκη του καφέ Florian, το αγαπημένο στέκι του λόρδου Βύρωνα, μπλέκονται ανάμεσα στον κόσμο, φωτογραφίζονται μαζί του, δίνοντας μια μαγευτική ατμόσφαιρα στην ήδη μαγευτική πόλη της Βενετίας. Την Κυριακή της Αποκριάς στήνεται μια ξέφρενη γιορτή στην πλατεία, όπου διαγωνίζονται πληρώματα από όλο τον κόσμο, ώστε να αναδειχτεί η πιο πρωτότυπη αποκριάτικη στολή, πέρσι, μάλιστα, η ελληνική ομάδα κατέκτησε την τρίτη θέση. Τα ιταλικά τηλεοπτικά κανάλια ανέφεραν ότι από το πρωί ως το μεσημέρι της Κυριακής πέρασαν από την πιάτσα Σαν Μάρκο περί τους 250.000 επισκέπτες. Το Καρναβάλι λήγει την Τρίτη, όπου γεμίζει ο ουρανός πυροτεχνήματα.

Μπορεί οι λαμπρές τοιχογραφίες των αρχοντικών να έχουν ξεθωριάσει, τα πολύτιμα μάρμαρα να έχουν φθαρεί και τα θεμέλια των κτηρίων να έχουν διαβρωθεί από τις παλίρροιες, μπορεί τα καλοκαίρια η μυρωδιά από τα στάσιμα νερά των καναλιών να είναι αποπνικτική, όμως η Βενετία που λατρεύτηκε και υμνήθηκε από ποιητές, διανούμενους και ζωγράφους, με τον Άγιο Μάρκο, το Παλάτσο Ντουκάλε, τη γέφυρα των στεναγμών, το Ριάλτο, το Κανάλε Γκράντε, τα μοναδικής ομορφιάς νησιά της λιμνοθάλασσάς της (Τορτσέλο, Λίντο, Μουράνο, Μπουράνο), τα ανεκτίμητα έργα τέχνης σπουδαίων ζωγράφων όπως ο Βερονέζε, ο Τιτσιάνο, ο Καναλέττο, ο Μπελίνι, ο Τιντορέτο, ο δικός μας Δομήνικος Θεοτοκόπουλος κτλ., η πάλαι ποτέ αυτοκράτειρα των θαλασσών Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας, η Βενετσιά που φιλοξένησε τους Έλληνες μετά την Άλωση της Πόλης και έγιναν η μαγιά που θα φούσκωνε το ζυμάρι της ευρωπαϊκής Αναγέννησης, η πόλη που πασκίζει να στηριχτεί στα ξύλινα θεμέλιά της και που βυθίζεται ένα τέταρτο του χιλιοστού χρόνο με τον χρόνο, εξακολουθεί να αντιστέκεται στο πέρασμα του χρόνου με την αξιοπρέπεια μιας ξεπεσμένης αριστοκράτισσας, παραμένοντας μία από τις πιο μαγευτικές πόλεις της Ευρώπης που αξίζει κανείς να επισκεφτεί τουλάχιστον για μία φορά στη ζωή του.



36 σχόλια:

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Τι να πω Ευαγγελία μου!!!
Μας ταξίδεψες μοναδικά. Η ευγλωτία σου στην αφήγηση μας καθοδηγεί σε μέρη που ελπίζουμε να βρεθούμε.
Να είσαι πάντα καλά και να μας ταξιδεύεις είτε στην Βενετία, είτε στις αποχρώσεις του Degas ή όπου εσύ θες να μας πηγαίνεις.
Σ' ακολουθούμε...
Καλό σου βράδυ.

Roadartist είπε...

Αχ!! Ήμουνα εκεί τον Ιούλιο!! Ίσως θυμάσαι τις αναρτήσεις που είχα ανεβάσει (δυο σε παρακαλώ χαχαχα)!
Λατρεύω την Ιταλία, λατρεύω την Βενετία.. Προχτές μίλαγα με κάτι φίλες και λέγαμε πόσο όμορφα θα ήταν να μπορούσαμε να πάμε στο Καρναβάλι. Σίγουρα είναι μια ξεχωριστή περίοδος που θα γιορτάζεται μοναδικά σε αυτή τη πόλη.. Να σου πω όμως.. από τιμές τι έλεγε??? Γιατί το καλοκαίρι ήταν αρκετά τσιμπιμένες και ήθελε αρκετά προσεκτική επιλογή το που θα φας και γενικώς από που θα ψωνίσεις.. Σε σχέση με άλλες πόλεις της Ιταλίας, η Βενετία νομίζω ήταν από τις πιο ακριβές.. Φαντάζομαι τι θα γίνεται στο καρναβάλι.. Αχ θέλω πολύ όμως να το ζήσω.. Να την περπατήσω..να ανακατευτώ με το πλήθος στην Πλατεία του Αγίου Μάρκου, να μη σταματώ να φωτογραφίζω.. Να είσαι καλά να ταξιδεύεις.. Μουτς!!!! Ευχαριστώ για το ταξίδι.. (υγ πέρνα από το Blog να δεις τα δικά μου posts στα ταξίδια του καλοκαιριού) φιουυυ τι μου έκανες..να είσαι καλά Ευαγγελία μου (θέλω και εγώ καρνάβαλι βενετίαςςςςςςς)!!!

Antoine είπε...

Πώς ήταν η Πινακοθήκη της Ακαδημίας; Θέλω εκτενή αναφορά!

Και φυσικά δεν πρέπει να παραλείψουμε να πούμε ότι ο ναός του Αγίου Μάρκου -το σύμβολο της πόλης- φιλοτεχνήθηκε από βυζαντινούς καλλιτέχνες απεσταλμένους από την Κωνσταντινούπολη.
Η Βενετία είναι μια πόλη που συνδυάζει όμορφα 1000 χρόνια ιστορίας. Ωστόσο, θεωρώ πως έχει χάσει την παλιά της αίγλη και έχει επέλθει εδώ και αρκετές δεκαετίες σε μια παρακμή. Η πόλη συρρικνώνεται και δεν αποτελεί πλέον μεγάλο αστικό κέντρο!

Παρόλα αυτά αποτελεί έναν ευχάριστο τόπο για διακοπές και πνευματική ενασχόληση!

Φιλιά από Θεσσαλονίκη!

Σταλαγματιά είπε...

Πήγες;
Αχ πόσο ζηλεύω !! :)))
Ήμουν κι εγώ τον Άυγουστο δηλαδή το καλοκαίρι όλη η Ελλάδα ήταν εκεί :)))
Τέλεια είναι μαγεία πω πω σαν να ήμουν κι εγώ εκεί μαζί σας.
Οι φωτογραφίες υπέροχες.
Η Βενετία είναι μοναδική και πανέμορφη αν εξαιρέσουμε τους Ιταλιάνους γονδολίεριδες που είναι μαφία στο πείραγμα :)))))))

Δεν μπόρεσα όμως να πάρω μια μάσκα γιατί η βαλίτσα μου ήταν ασφυκτικά γεμάτη και πολύ το μετάνιωσα.
Αχ δες τι έκανες τώρα θέλω να πάω ξανά :))))

Σε φιλώ!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Πράγματι αξίζει να την επισκεφτεί κάποιος έστω και μια φορά στη ζωή του.
Οι εικόνες θα τον αποζημιώσουν
ΚΑΛΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Margo είπε...

Ευαγγελία μου, αυτό ήταν δώρο για τις απόκριες! Υπέροχη αφήγηση, με έκανες να θέλω να πάω, αν και ποτέ δεν την ονειρεύτηκα. Με ταξίδεψες σε άλλες εποχές, σε μια υπέροχη πόλη. Σε ευχαριστώ πολύ πολύ.
Πολλά φιλιά!

eva είπε...

@Σοφία, εγώ τι να πω τώρα για την εμπιστοσύνη που μου δείχνεις, πέρα από ένα τεράστιο ευχαριστώ! Τα μπαγκάζια μας λοιπόν και φύγαμε!

Φιλιά πολλά :)

eva είπε...

@Roadartist, χάσατε! Η ατμόσφαιρα αυτές τις μέρες στη Βενετία δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια. Είναι σκέτη μαγεία.
Έχεις δίκιο για τις τιμές. Ο καπουτσίνο στο καφέ Florian κόστιζε 8,5 ευρώ και το τιραμισού 12 ευρώ. Όμως, σε λιγότερο γνωστά καφέ μπορούσες να τον πιεις και με 4 ευρώ. Είχε μενού με 30 ευρώ το πιάτο, είχε όμως και μενού με 12 ευρώ και έφευγες χορτάτος. Οι πίτσες τους ξεκινούσαν από 9 ευρώ. Επίσης, μου έκανε εντύπωση το πόσο παζάρι σήκωναν ακόμα και τα κεντρικά καταστήματα μέσα στην καρδιά της πόλης σε είδη όπως μουράνο και χειροποίητες μάσκες. Σε πολλούς φτάσαμε ακόμα και στο μισό της αρχικής τιμής! Είναι αυτό που λέει και η διαφήμιση: Δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο :))
Φυσικά και τις θυμάμαι τις αναρτήσεις σου. Τις διάβαζα και ζήλευα. Νομίζω μάλιστα πως το ίδιο περίπου διάστημα ήταν που είχα κάνει κι εγώ την αφιέρωση στο "Θάνατος στη Βενετία" του Τόμας Μαν. Αχ... ακόμα δεν γύρισα και μου λείπει ήδη...

Καλή σου μέρα, αρτίστα μου :)

eva είπε...

@Antoine, η βασιλική του Αγίου Μάρκου όχι μόνο κατασκευάστηκε από βυζαντινούς τεχνίτες, διακοσμήθηκε και από τους θησαυρούς της Αγια-Σοφιάς, με σημαντικότερα τα μπρούτζινα άλογα που διακοσμούν την πρόσοψη.
Δεν υπήρχε ο χρόνος να επισκεφτώ την Πινακοθήκη, μία μέρα έφυγε μόνο για τον γύρο των νησιών της λιμνοθάλασσας, έτσι έμειναν πολλά που δεν είδα. Είδα όμως Τιτσιάνο σε αρκετές εκκλησίες, καθώς και στο παλάτι των Δόγηδων, όπου υπήρχε και μια τεράστια τοιχογραφία του Γκρέκο, από την περίοδο της μαθήτευσής του στον μεγάλο δάσκαλο.
Έχεις δίκιο για τον παρακμιακό της χαρακτήρα, όμως νομίζω ότι προσθέτει αντί να αφαιρεί στον ιδιαίτερο χαρακτήρα της πόλης. Όσο παλιώνει τόσο ομορφαίνει.

Φιλιά από Αθήνα :)

eva είπε...

@Anastasia, ήταν μαγευτικά. Η ομίχλη που θάμπωνε τα περιγράμματα των κτηρίων, οι αντικατοπτρισμοί στα νερά των καναλιών, ακόμα και οι μαφιόζοι γονδολιέρηδες :), όλα πρόσθεταν πινελιές στον χαρακτήρα της πόλης.
Ούτε κι εγώ πήρα μάσκα! Όχι επειδή δεν χωρούσε, αλλά επειδή ήταν τόσο πολλές και τόσο όμορφες που τελικά δεν κατάφερα να διαλέξω καμία! Και φυσικά, τώρα το μετανιώνω. Δεν πειράζει όμως, θα έχουμε κάτι να περιμένουμε για το επόμενο ταξίδι μας εκεί :))

Καλή σου μέρα, Αναστασία :)

eva είπε...

@Γλαρένια μου, συμφωνώ και προσυπογράφω! Καλό Καρναβάλι σε σένα και την οικογένειά σου!

Πολλά φιλιά :))

eva είπε...

@Margo, χαίρομαι που σου άρεσε και που θέλεις να πας. Είναι ένα ταξίδι που σε αποζημειώνει στο έπακρο, καμία αίσθηση δεν φεύγει παραπονεμένη.
Να' σαι καλά, γλυκιά μου, σ' ευχαριστώ :)

Φιλιά και καλημέρες :)

roadartist είπε...

Το πιστεύω πως σου λείπει!!.. Θα πρέπει να είναι μαγική η ατμόσφαιρα στο καρναβάλι.. Ναι στο Florian είναι πάντα πανάκριβα.. Πολύ μαφία οι Ιταλοί..ειδικά νομίζω στη Βενετία.. Γιατί η παραπάνω χρέωση αν καθίσεις να πιεις το καφέ ή να φας καθιστός τη πίτσα?? Αυτό που το πας? Πάντως οι βενετσιάνοι πολύ όμορφοι άντρες, δε μπορείς να πεις.. χααχαχ άντε φιλάκια να είμαστε καλά (μακάρι) να ξαναπάμε.. Εσύ καλοκαίρι και εγώ αποκριές :) ευχαριστούμε ;) φιλάκια!

eva είπε...

@Roadartist, άκου και το άλλο. Κάθεσαι να φας κι έρχονται μουσικοί να σου τραγουδήσουν, κι εσύ λες, τι ωραία! Λοιπόν, η κάθε νότα χρεώνεται από τον δήμο, αφού ο δήμος είναι ο εργοδότης τους! Το ίδιο χρεώνεται και η καντάδα που θα σου κάνει ο γονδολιέρης! Η τιμή του γύρου στα κανάλια με την γόνδολα ξεκίνησε από τα 120 ευρώ και το κατεβάσαμε στα 80 ευρώ. Μπήκαμε τρία ζευγάρια και το διαιρέσαμε δια του τρία, οπότε κόστισε γύρω στα 26 ευρώ στο ζευγάρι. Ο τρόπος που έλεγα και πριν ;) Να' μαστε καλά να ξαναπάμε, εγώ καλοκαίρι κι εσύ απόκριες :)

Φιλιά :))

librarian είπε...

Μα τι όμορφη βόλτα;;; Θέλω πολύ να πάω Βενετία και σίγουρα θα πάω άμεσα!
Έχω επισκεφτεί την Ιταλία αλλά γι' αυτή την πόλη έχω ακούσει τα καλύτερα. Ακούω από πολλούς ότι η Κέρκυρα θυμίζει λίγο την ατμόσφαιρα της Βενετίας.
Ίσως το καρναβάλι να μην το πετύχω αλλά ξέρεις τώρα τη δική μου μανία, σίγουρα θα ακολουθήσω ιστορίες βιβλιοθηκών και βιβλιοπωλείων που ξέρω ότι εκεί υπάρχουν πολλές τέτοιες ιστορίες που με περιμένουν.
Έχει άρωμα ταξιδιού εδώ... οξυγόνο.
Σε φιλώ γλυκά.

Margo είπε...

Ευαγγελία μου, έχεις εξαιρετική μουσική στο blog σου, είμαι εδώ και για να ακούω!

eva είπε...

@librarian, είμαι σίγουρη ότι θα ανακαλύψεις θησαυρούς. Η μαρκιανή βιβλιοθήκη είναι από τις πιο διάσημες βιβλιοθήκες του κόσμου. Ιδρύθηκε από τον αναγεννησιακό ποιητή Πετράρχη και μέχρι την ενσωμάτωση της Βενετίας στο κράτος της Ιταλίας υπήρχε όρος από την βυζαντινή περίοδο ο διευθυντής της να είναι αποκλειστικά ελληνικής καταγωγής. Αυτό δείχνει και το πόσο σημαντική ήταν για τους Βενετούς η παρουσία της ελληνικής παροικίας στην πόλη τους.

Καλό απόγευμα :)

eva είπε...

@Margo, μήπως και η μουσική ταξίδι δεν είναι; Αλλά, σε ποιον τα λέω τώρα! :) Το πρώτο που ακούγεται είναι από την ταινία Θάνατος στη Βενετία, η οποία γυρίστηκε στο κοσμοπολίτικο νησάκι Λίντο, το διάσημο θέρετρο των δυτικοευρωπαίων κατά τον 19ο αιώνα, τότε που η Βενετία ήταν ο τελευταίος σταθμός πριν το ταξίδι τους στην άγνωστη, μυστηριακή και εξωτική ανατολή, όπως και η ανεξερεύνητη τότε υποδουλωμένη στους οθωμανούς Ελλάδα μας.
Το δεύτερο που ακούγεται ανήκει στα πιο πολυαγαπημένα μου μουσικά έργα ever. Αν γίνεται να ταυτιστείς με κάποιο μουσικό κομμάτι, αυτό το άκουσμα τα έχει καταφέρει.

Πολλά φιλιά :)

Artanis είπε...

Ευαγγελία μου, υπέροχες φωτό...Να ξανακάνεις ανάρτηση, εντός των ημερών, με τις υπόλοιπες φωτό από το ταξίδι σου...
Καλά κούλουμα, φιλιά απο ΝΖ...

iLiAs είπε...

τι ωραιες στολες..πολυ κυριλε!! :)
..καλο τριημερο Ευαγγελια.. :)

Να το περασεις τελεια με τρέλα!!

eva είπε...

@Artanis, δεν χωράνε σε μια ανάρτηση, μάλλον θα χρειαστώ καινούργιο μπλογκ για να το κάνω :))

Να περάσεις καλά!

Πολλά φιλιά :)

eva είπε...

@iLia, και οι τιμές τους το ίδιο κυριλέ ήταν, 3.000-5.0000 ευρώ η αγορά, 300-500 ευρώ η ενοικίαση για μια μέρα. Αυτές οι τιμές κυκλοφορούσαν, αν ενδιαφέρεσαι, εμείς προσπεράσαμε! :)))

Καλά κούλουμα!

I_love_the_smile_on_your_face είπε...

Πολύ όμορφη η ανάρτησή σου...
και οι φώτο μοναδικές!

Καλό τριήμερο εύχομαι :)

librarian είπε...

Καλησπέρα! Γνωρλίζω μαρκιανή βιβλιοθήκη και θέλω πολύ να την επισκεφτώ. Στη Φλωρεντία είχα τη χαρά να δω τη λαυριντιανή βιβλιοθήκη και ήταν πράγματικα εξαιρετική.

Μαργαρίτα είπε...

Πολύ ζωντανή αφήγηση και οι εικόνες
γεμάτες χρώμα και χαμόγελο!!!
Υπέροχο ταξίδι...

Καλό τριήμερο Ευαγγελία μου
σε φιλώ ***

eva είπε...

@smily, σ' ευχαριστώ, η Βενετία είναι ο παράδεισος του φωτογράφου :)

Καλό τριήμερο!

eva είπε...

@librarian, ούτε στη μία έχω πάει ούτε στην άλλη και ποια καλύτερη για εκτενές αφιέρωμα σε αυτές από εσένα; Θα περιμένω να σε διαβάσω :)

Καλά να περάσεις :)

eva είπε...

@Μαργαρίτα, αντικατοπτρίζει τη διάθεση που είχα, γι' αυτό :)
Ήταν ονειρεμένα, αν δεν έχεις πάει, βάλτο στο πρόγραμμα!

Καλά κούλουμα, μαργαριταράκι μου!

Φιλιά πολλά :)

Ανώνυμος είπε...

Ειναι πραγματικα καταπληκτικο!Οι μεταμφιεσμενοι δεν φορουν απλως ενα κοστουμι αλλα υιοθετουν και την αναλογη σταση του σωματος,βαδισμα και συμπεριφορα!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

Αν ήξερες τι μου εκανες evaggelia μου!!!
Τωρα πρέπει να παω την κοτσυφινα μου του
χρονου στην Βενετία αλλιώς....χαχαχαα

καλη σαρακοστή να έχουμε

κοτσυφοφιλώ σε

τσίου!!!!

kryos είπε...

Υπέροχη η ξενάγησή σου Ευαγγελία μου ....με ταξίδεψες με τις λέξεις και τις εικόνες σου σ ένα ζωντανό και πολύχρωμο κόσμο .

Θυμάμαι ένα ντοκυμαντέρ του Discovery για τις γόνδολες που μου είχε κάνει εντύπωση .... φοιτητές από αμερικάνικο πανεπιστήμιο ναυπηγικής είχαν καθήσει εκεί για μεγάλο διάστημα για να βρουν τα μυστικά της γόνδολας ...ξημεροβραδιάζονταν στα στέκια των κατασκευαστώ γόνδολας προσπαθώντας να κατανοήσουν την ασυμμετρία του σκάφους.....είναι αυτή η ασυμμετρία που την κάνει μοναδική .... κωπηλατώντας μόνο από την μια πλευρά αυτή πηγαίνει ίσια .

Δεν έχω πάει ποτέ ...το αφήνω κι αυτό για το μέλλον μαζί με πολλά άλλα σχέδια μου :)

Ένα υπέροχο βράδυ θα σου ευχηθώ κούκλα μου !!!

Φιλιά !!!

eva είπε...

@Γαλατεια, έχεις απόλυτο δίκιο. Σα να βρίσκεσαι ανάμεσα στους πρωταγωνιστές μιας παράστασης που έρχεται από το παρεθλόν να συναντήσει το παρόν και να συμμετέχεις μαζί τους σ' αυτό το γίγνεσθαι. Για μένα ήταν μια εμπειρία ανεπανάληπτη.

Καλώς ήρθες :)

eva είπε...

@karaflokotsifa, ακούω κοτσυφοτιτιβίσματα πάλι, ή είναι η ιδέα μου; Όχι, δεν είναι η ιδέα μου! Θα τα αναγνώριζα παντού! :))

Η Βενετία είναι η ξελογιάστρα, όχι εγώ. Να πάτε, θα σας αποζημειώσει.

Καλή σαρακοστή και καλώς όρισες, μαζί με την άνοιξη :))

eva είπε...

@krye, μα τι έγινε, όλοι με την άνοιξη ξαναγύρισαν στη γειτονιά; :)
Άκου τι έμαθα για την γόνδολα που δεν το ήξερα: Ετυμολογικά προέρχεται από την αρχαιοελληνική λέξη κόνδυ=ποτήρι (βλ. κονδυλοφόρος). Αυτή τη λέξη την χρησιμοποίησαν οι βυζαντινοί, και συγκεκριμένα οι κωνσταντινοπολίτες, για να βαπτίσουν ένα σκάφος παρόμοιου σχήματος με την γόνδολα, που χρησιμοποιούσαν κατά κόρον για τις ιδιωτικές μετακινήσεις τους στον Κεράτιο. Έτσι, η λέξη κόνδυ μετατράπηκε σε κοντελάδα και σήμαινε αυτό το είδος πλεούμενου. Όταν έφτασαν εκεί οι Ενετοί, πήραν το σκάφος και το αντέγραψαν γιατί τους εξυπηρετούσε πολύ στην πατρίδα, λόγω καναλιών. Μαζί με το πλεούμενο, πήραν και την ονομασία, την οποία από κοντελάδα την έκαναν κόντελα και μετεξελίχθηκε σε κόντολα και τελικά γόνδολα. Καλό;

Ένα ταξίδι στην Βενετία είναι ένα ωραίο όνειρο. Από αυτά που μπορούν να γίνουν εφικτά.

Καλή σαρακοστή, Ηλία :)

faraona είπε...

Το μόνο καρναβάλι που αντιλαμβάνομαι ...οπως και κάποια δικά μας παλιά παραδοσιακά.Ολα τα άλλα μου φαίνονται απλώς μούφες και αντιγραφούλες της Βραζιλιάνικης λαμέ σαμπας.Παπαπα!!!
Οσες φορές κι αν βρεθω στο καρναβάλι της Βενετίας πάντα αισθάνομαι μοναδική συγκίνηση...the first!!!!Ευαγγελί μου.

eva είπε...

@faraona, και να φανταστείς πως όλα από εδώ ξεκίνησαν.

Φιλιά :)