7.2.09

Ξημέρωμα Σαββάτου


Ξημέρωμα Σαββάτου πνιγμένο στη σιωπή
σαν ψίθυρος θανάτου που ψάχνει να με βρει

σα μυστική πορεία σ’ υπόγεια διαδρομή
σημάδια που’ χα αφήσει η αγάπη μου να βρει.


Ξημέρωμα Σαββάτου το ίδιο σκηνικό
σκιά που εκείνη φεύγει κι εγώ την κυνηγώ
του χρόνου οι αναμνήσεις πληγές μου που μετρούν
ονείρου παραισθήσεις που καίνε και μεθούν.


Ξημέρωμα Σαββάτου πεθαίνει μια ευχή
σαν κύμα που γυρεύει την τελευταία ακτή

σαν ψέμα που ζητάει αλήθεια να ντυθεί
και τον χαμό της βρίσκει σε κάθε ανατολή…

 

16 σχόλια:

kryos είπε...

Ξημέρωμα Σαββάτου κι εκείνη η αίσθηση του ανικανοποίητου να γίνεται δυσβάσταχτη ,
ψίθυρος θανάτου η επανάληψη ,
κι εκείνη η σιωπή που δεν φαντάζει πλέον σαν δώρο .

Είναι η στιγμή της κραυγής ,
κραυγή που θα ξυπνήσει τους ανύποπτους ,
αλλά που δεν θα βγεί για μια ακόμη φορά.

Μόνη ελπίδα η σκιά απέναντι στα πρέπει ,
κι εκείνες οι μακρινές αναμνήσεις που έχουν ξεχαστεί τόσο ,
ώστε να επιτρέπεται να αλλοιωθούν.

Κι ένα ψέμα που σαν την Σταχτοπούτα ,
θα λάμψει για λίγο σαν αλήθεια .

Να έχεις ένα υπέροχο ξημέρωμα Κυριακής καλή μου φίλη .... πάντα χαίρομαι να απολαμβάνω τα ταξίδια σου !!!

Margo είπε...

Ξημέρωμα Κυριακής πλησιάζει. Εύχομαι να σε βρει με γέλια, αγάπη, όμορφα όνειρα, αλήθειες.... Να μη θυμίζει σε τίποτα το χθες...

faraona είπε...

Ευαγγελία μου?
Ναναι της Κυριακης το πρωινό όμορφο κι όλα τα μελαγχολικά να φύγουν με το πρωτο φως...απ οπου κι αν ερθει!

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Είναι τραγούδι τούτο που έγραψες!Και σχεδόν μπορώ να φανταστώ πώς, με την κατάλληλη μελωδία θα συντρόφευε πολλές αληθινές στιγμές κάπου, κάποτε, κάποιο ξημέρωμα Σαββάτου.Είναι ένα πολύ όμορφο τραγούδι.Καλό ξημέρωμα να'χεις

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Ξημέρωμα Σαββάτου πάντα
τυλίγεται η σιωπή
μετά τη μέθη της στιγμής
ονειροπόληση
με δείχτες σκοτεινούς
έμεινε μόνο η σκιά
κι η ανάμνηση
μιας βραδιάς μαγικής
που τέλειωσε
λίγο πριν ξημερώσει.
Όμορφη Κυριακή σε περιμένει...

Ανώνυμος είπε...

@Krye, σ' ευχαριστώ πολύ για τον τρόπο που το "διάβασες". Συνήθως αυτά που βρίσκονται ανάμεσα στα κενά των λέξεων είναι που κάνουν πιο πολύ φασαρία από ότι οι ίδιες οι λέξεις. Πάντα χαίρομαι να απολαμβάνω τις ερμηνείες σου!

Καλή Κυριακή :)

Ανώνυμος είπε...

@Margo, όλα χρειάζονται. Χρειάζεται να αφήνουμε και την σκοτεινή μας πλευρά να ανασαίνει που και που. Όχι πολύ. Ίσα-ίσα για να μη μας γκρινιάζει.

Καλή σου μέρα γλυκιά μου :)

Ανώνυμος είπε...

@Faraona, να! το βλέπω κιόλας κι έρχεται! Ανέτειλε από το σχόλιό σου! :)

Πολλά φιλιά γλυκιά φαραώνα :)

Ανώνυμος είπε...

@Carpe diem, 13σύλλαβη γκρίνια ψυχής είναι, οπότε... μπορείς να το πεις και τραγούδι! :))
Αν κλαίνε μαζί του τα εκατό βιολιά των gipsy kings και σιγοντάρει και η κιθάρα του paco de luccia, θα το σκεφτώ πολύ-πολύ σοβαρά :)))(χιούμορ, εννοείται :))

Όμορφη Κυριακή να' χεις καλή μου. Σ' ευχαριστώ πολύ :)

Ανώνυμος είπε...

@Σοφία, μετά τη μέθη της στιγμής η σκέψη. Μετά τη μέθη της σκέψης η άβυσσος, το λημέρι όλων των σκιών, όταν σκάει ο ήλιος της καθημερινότητας.

Να' σαι καλά, καλή μου.
Όμορφη Κυριακή και σε σένα. Φιλιά :)

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Oρίστε μας τώρα,έχουμε και ανταγωνίστριες στην ποίηση και μάλιστα εκλεκτές :)
Πολύ όμορφο Ευαγγελία,βάζε πιο συχνά κάτι δικό σου να διαβάζουμε.
Είμαι βέβαιος πως έχεις στα συρτάρια σου...η και τι ψυχής σου.

Περί ερμηνειών λόγος ουδείς ,η και ένας ανάλαφρος μπορεί να υπάρξει.
Άσε να σπάνε τα κεφάλια τους αυριανές επιστημονικές επιτροπές
να καταλάβουν τι εννοούσε το ποιητή :)

Α,καλά,ξέφυγα λίγο αλλά έχω κέφια ...:)
Αν τα έχω τα άτιμα είναι πολύ ισχυρά ...φιλιά

καλό απόγευμα

Σταλαγματιά είπε...

Μάσκες ακάλυπτες μικρές στο γύρο του θανάτου
που τρεμοπαίζουν τον άγγελο ή τον δαίμονα
στις άκρες των δακτύλων τους, ξημέρωμα Σαββάτου

Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς
στα πιο μεγάλα θέλω κάνουν πίσω
δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά
κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων

Ό,τι αξίζει πονάει, κι είναι δύσκολο....

Ότι πιο όμορφο έχω διαβάσει,
υπέροχο Ευαγγελία μου

Artanis είπε...

Wraio poihma Evaggelia mou...
Kalh vdomada na exeis, filia polla...

Ανώνυμος είπε...

@Κωνσταντίνε, ποτέ ανταγωνίστρια. Ήρθα, σας είδα και φεύγω :))
Δεν είσαι ο πρώτος που με παροτρύνει να ανεβάζω δικά μου κομμάτια, ποιητικά εννοώ. Ίσως, όταν αρχίσω να τα παίρνω πιο στα σοβαρά να το κάνω. Προς το παρόν, τα βλέπω ως πειράμματα και τίποτα παραπάνω.
Και μην κρυφοκοιτάζεις στα συρτάρια μου, θα βάλω κωδικό! :))

Καλή βδομάδα, Κωνσταντίνε.

Ανώνυμος είπε...

@Anastasia, δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά, κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων.

Σ' ευχαριστώ πολύ για τους στίχους που μοιράστηκες και για τα καλά σου λόγια.

Καλή εβδομάδα, Αναστασία.

Ανώνυμος είπε...

Σ' ευχαριστώ, @αρτανάκι μου, καλή εβδομάδα και σε σένα.

Πολλά φιλιά :)