Έγιν’ ο καιρός ευχής προμήνυμα. Πριν καν μαζευτούν τα σύννεφα και προτού πιάσει να σκοτεινιάζει. Όταν ο αυγουστιάτικος ήλιος ακόμη πυράκτωνε την ερημωμένη τσιμεντούπολη και η αφόρητη ζέστη αποστράγγιζε και τις τελευταίες αντοχές αυτών που απόμειναν πίσω σαν ξεχασμένοι ναυαγοί.
Σκληρός μήνας ο Αύγουστος. Αδυσώπητος. Ο ήλιος του μαστιγώνει, αφυδατώνοντας και την πιο δροσερή σκέψη. Δεν υπάρχει ίσκιος να σε παρηγορήσει, ούτε σκοτεινιά να σε προφυλάξει, μόνο εκτεθειμένος υπομένεις την κάψα του σε ένα ανελέητο βασανιστήριο χωρίς τέλος.
Κι όμως…
Μες στο θαμπό απομεσήμερο, όταν όλα ήταν ακίνητα σαν ο χρόνος να είχε σταματήσει, κάτι προμήνυε τον ερχομό της. Αλλοιώτικα μύρισε το χώμα και οι αισθήσεις οξύνθηκαν. Μια αναμονή αιωρούνταν στον αέρα και μια υπόσχεση, σαν κάτι πως θα άλλαζε…
Κάρφωσα τα μάτια στον θόλο τ’ ουρανού και περίμενα. Περίμενα με τη λαχτάρα μικρού παιδιού. Μια μπόρα, μια βροχή, μια καταιγίδα… σταύρωσα τα χέρια μου σε μιαν ευχή… να βρέξει… να βρέξει ανελέητα…
Ο αέρας στάθηκε ακίνητος κι αυτός μέσα στον χρόνο. Ο ήλιος είχε χαθεί κι ο ουρανός ζωντάνεψε από τα σύννεφα που άρχισαν να αλλάζουν χρώματα και να πυκνώνουν και να βαραίνουν, ώσπου ένα έγιναν μαζί του. Σκοτεινιά κι αναμονή. Και κάπου-κάπου, μια λάμψη να χαρακώνει το μολυβένιο τ' ουρανού. Ας βρέξει… μόνο ας βρέξει…
... κι ήρθαν οι πρώτες ψιχάλες! Διστακτικά στην αρχή, ξεθαρρεμένες κατόπιν έσκαγαν στις πλάκες των πεζοδρομίων, στις φυλλωσιές των δέντρων, στα κάγκελα των σπιτιών. Ψυχή δεν κυκλοφορούσε. Όλοι κρυμμένοι πίσω από παραθύρια και μπαλκονόπορτες, κάτω από περβάζια. Και μετά, ήρθαν κι άλλες, κι άλλες και σε λίγο, ένας τρελός χορός από μια βροχή χορταστική και γεναιόδωρη, που εισέβαλε παντού σα θείο δώρο! Τα τζάμια των παραθύρων άρχισαν να βουρκώνουν, ρυάκια που έγιναν ποτάμια λύτρωσης, σάρωναν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους! Κι εγώ, να παρακολουθώ εκστασιασμένη την ευχή μου να εκπληρώνεται μπροστά στα μάτια μου!
ταραμ-ταραμ-ταραμ
ταραμ-ταραμ-ταραμ
ταραμ-ταραμ-ταραμ
Ευχή μου βγες αληθινή
φέρε μια μπόρα, μια βροχή
ταραμ-ταραμ-ταραμ
στήσε στον Αύγουστο παγίδα
φέρε βροχή και καταιγίδα!
ταραμ-ταραμ-ταραμ
ταραμ-ταραμ-ταραμ
ταραμ-ταραμ-ταραμ
Απομεσήμερο Αυγούστου
κάποιος ένα ξόρκι βροχής ψυθίρισε στον νότο
κάποιος τραγούδι το' κανε στον βορά
και η φύση άκουσε και μαζί τους άρχισε να χορεύει σε άδεια πλατεία,
ξυπόλητη και χωρίς αδιάβροχο,
χωρίς σταματημό
και πέρα από μέτρα…
13 σχόλια:
Τρελή κι' αλλοπαρμένη η φύση.... έστησε ξέφρενο χορό,
λυτρωση και ευλογία για μας
μα θρήνο για τους παραγωγούς...
Καλή σου και όμορφη μέρα!!!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
@γλαρένια, η φύση δε λογαριάζει ζημιές κι ευεργεσίες, κάνει αυτό που θέλει, όποτε και όπως το θέλει, επειδή... έτσι θέλει. Και χτες θέλησε να χορέψει στον ρυθμό μιας ξαφνικής νεροποντής. Για τους παραγωγούς ήταν δυσάρεστη η έκπληξη, αλλά για τους ταλαίπωρους Αθηναίους μόνο χαρά μπορούσε να φέρει.
Καλή βδομάδα, γλυκιά μου :)
Καλημέρα Ευαγγελία μου !!!
Στο ίδιο έργο θεατές και οι πέντε αισθήσεις δεν φτάνουν για να μεταφράσουν την εμπειρία...εσύ και η φύση ενωμένοι και απλώς αφήνεσαι να βιώσεις.
Το μυαλό υποκλίνεται και σταματάει τον στροβιλισμό σκέψεων αφού καταλαβαίνει ότι έχει να κάνει με κάτι που δεν καταλαβαίνει...κάτι δυνατό αρχέγονο και πέρα από μέτρα και κριτικές ... εσωτερική αγνή καθαρή χαρά...αίσθηση πληρότητας-ένωσης με το όλον.
Είναι στιγμές που μπορείς εύκολα να προσπεράσεις αν δεν έχεις καλλιεργήσει μέσα σου αυτή την άλλη "ματιά" στην οποία έχουμε αναφερθεί τόσες φορές...και ναι δεν πρόκειται μόνο για την βροχή .. απλώς αυτή ταιριάζει στην δική μου ψυχοσύνθεση ... Κάθε εναγκαλισμός με την φύση μπορεί να μας γεμίσει ενέργεια.
Όταν ο Νάρκισσος "θεραπεύτηκε" άρχισε να μιλάει με τα δέντρα.
Να έχεις μια υπέροχη μέρα συνοδοιπόρε ...
Πολλά φιλιά
Γράφεις πολύ όμορφα...στο είπα ?
:)))
καλημέρα καλή μου!!! σε πεθύμησα!!
@krye, είπες τη μαγική φράση: να αφήνεσαι. Σε ό,τι είναι πάνω από σένα. Να αφήνεσαι στη φύση, στις πέντε αισθήσεις, στη ζωή. Να αφήνεσαι στην έμπνευση, το απόλυτο ζητούμενο.
Σ' αυτή την παράσταση, συνοδοιπόρε μου, δεν ήμασταν οι θεατές, αλλά οι σκηνοθέτες... με τη φύση πρωταγωνίστρια!
Να' σαι καλά, φίλε :))
@ζαχαρένια μου, κι εσύ μου' λειψες! Έρχομαι από κει!
Φιλιά :)
...α ώστε εσύ ήσουν λοιπόν και έβρεχε σε όλη τη χώρα! :P
Καλο απογευμα..με ήλιο ήλιο ήλιο :)
Έλα, @ilia, παράπονα! Να μη χαρούμε λίγο κι εμείς, οι ηλιοκλάστες; :))
Καλός ο ήλιος, αλλά τον χειμώνα. Χειμωνιάτικες λιακάδες και καλοκαιρινά μπουρίνια, έτσι έπρεπε να' ναι... να το δοκιμάσω; :)))
πολυ ομορφο
@ilia, σ' ευχαριστώ.
Καλό βράδυ :)
Λοιπόν να 'μαι! Ήρθα να πω ένα μπράβο στις γητειές που κάνατε εσύ και ο kryos, τα ξόρκια έπιασαν και τα απολαύσαμε!!!
Άσε που την γραφή σου δε την απόλαυσα ακόμη πιο πολύ!
@κοπέλα με το καναρινί, εμείς να δεις! Δεν είναι και λίγο εκεί που το σκέφτεσαι, εκεί να το βλέπεις να γίνεται.
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και φυσικά ανταποδίδω!
Δημοσίευση σχολίου