Οι τοπικές αρχές μιλούν για 34.000 νεκρούς, ενώ ο ΟΗΕ, διεθνείς ανθρωπιστικές οργανώσεις και ξένοι διπλωμάτες εκτιμούν πως ο αριθμός ίσως αγγίζει τις 100.000. Κάποιοι μιλούν για 1.000.000 ως σενάριο απτής πραγματικότητας. Το 40% των θυμάτων… παιδιά. Ο φονικός κυκλώνας Ναργκίς επισκέφτηκε με τον πλέον καταστροφικό τρόπο τη Μιανμάρ, ή Βιρμανία, όπως ονομαζόταν ως το 1988, μια από τις πιο απομονωμένες χώρες του πλανήτη, προκαλώντας μια από τις χειρότερες φυσικές καταστροφές της πρόσφατης ιστορίας.
Παιδιά απειλούνται από ασθένειες, επιδημίες και λοιμούς. Δεν υπάρχει καθαρό νερό. Δεν υπάρχει τροφή. Δεν υπάρχουν καταλύματα. Επιζούν μέσα στα συντρίμια ανάμεσα σε πτώματα που επιπλέουν παντού σε κατάσταση σήψης. Σμήνη από κουνούπια έχουν κάνει την παρουσία τους, επιδεινώνοντας την ήδη τραγική κατάσταση...Εκκλήσεις από τον ΟΗΕ, τα Ηνωμένα Έθνη, τους Γιατρούς του Κόσμου, Unisef, Γερμανία,
Γαλλία, Βρετανία, ακόμη και τον Μπους, στις αρχές της χώρας να αφήσουν κατά μέρος την πολιτική και να βοηθήσουν τον κόσμο που υποφέρει διευκολύνοντας την αποστολή της διεθνούς ανθρωπιστικής βοήθειας, είχαν ως αποτέλεσμα την επιλεκτική μόνο είσοδο αγαθών από τη χούντα, την οποία βεβαίως ιδιοποιείται ως δική της συνεισφορά στην τραγωδία, προκαλώντας τη διεθνή κατακραυγή.
Δύο εκατομμύρια πληγέντες κινδυνεύουν να πεθάνουν από την αναλγησία της στρατιωτικής
χούντας, που έχει κλείσει τα σύνορα σε κάθε είδους ανθρωπιστική βοήθεια, η οποία συσσωρεύεται στην πρωτεύουσα Γιανγκόν, περιμένοντας την επίσημη έγκριση προκειμένου να φτάσει στους πλημμυροπαθείς. Η είσοδος για τους ξένους εθελοντές που προσφέρθηκαν να βοηθήσουν στην διανομή ειδών πρώτης ανάγκης, δεν επιτρέπεται. Ο λόγος; Δε χρειάζεται βοήθεια, δε χρειάζεται ειδικούς, δε χρειάζεται συνεργεία διάσωσης. Όλα είναι υπό έλεγχο… «Οι ανάγκες των επιζώντων έχουν επαρκώς ικανοποιηθεί» είπαν κυβερνητικά χείλη, όταν μια ολόκληρη γενιά παιδιών πρόκειται να αφανιστεί λόγω μη πρόβλεψης για καθαρό νερό και στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής…
χούντας, που έχει κλείσει τα σύνορα σε κάθε είδους ανθρωπιστική βοήθεια, η οποία συσσωρεύεται στην πρωτεύουσα Γιανγκόν, περιμένοντας την επίσημη έγκριση προκειμένου να φτάσει στους πλημμυροπαθείς. Η είσοδος για τους ξένους εθελοντές που προσφέρθηκαν να βοηθήσουν στην διανομή ειδών πρώτης ανάγκης, δεν επιτρέπεται. Ο λόγος; Δε χρειάζεται βοήθεια, δε χρειάζεται ειδικούς, δε χρειάζεται συνεργεία διάσωσης. Όλα είναι υπό έλεγχο… «Οι ανάγκες των επιζώντων έχουν επαρκώς ικανοποιηθεί» είπαν κυβερνητικά χείλη, όταν μια ολόκληρη γενιά παιδιών πρόκειται να αφανιστεί λόγω μη πρόβλεψης για καθαρό νερό και στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής… 
Πέρα από τις ανθρώπινες απώλειες, η χώρα καλείται να αντιμετωπίσει την πείνα λόγω της καταστροφής των καλλιεργειών ρυζιού, το βασικότερο αγροτικό προϊόν της, επιδεινώνοντας την παγκόσμια επισιτιστική κρίση, μιας και όλα αυτά πηγαίνουν αλυσίδα. Επιπλέον, το οδικό δίκτυο έχει υποστεί μεγάλες βλάβες, ενώ συχνές είναι οι διακοπές στην ηλεκτροδότηση και τις τηλεπικοινωνίες. Να σημειωθεί επίσης ότι το 70% των δημοσίων κτηρίων έχει καταστραφεί ολοσχερώς. 
Οι καιρικές συνθήκες δυσχεραίνουν την ήδη τραγική κατάσταση, ενώ τον κώδωνα κινδύνου για νέο κυκλώνα χτυπά το Μικτό Κέντρο Προειδοποίησης για τους Τυφώνες των Ηνωμένων Εθνών, χωρίς όμως να δίνει περαιτέρω πληροφορίες σχετικά με το πότε και που ακριβώς θα σχηματιστεί.
30 σχόλια:
Είδα πριν από λίγο στις ειδήσεις, εικόνες από τους νεκρούς που επιπλέουν στα ποτάμια και συγκλονίστηκα...Και ακόμα δεν δέχεται η χουντα/κυβέρνηση, αρωγή σε εξειδικευμένο προσωπικό, από ξένες χώρες...Θα μπορούσαν να βοηθηθούν, αλλά προτιμούν να μείνουν αποκλεισμένοι, παρά να εκτεθούν στα βλέματα (και στην κριτική)...Αλλά είναι ο φτωχός κόσμος που υποφέρει, όχι οι ηγεσίες...
Έφτασε όμως το δικό μας C-130 προμήθειες και φάρμακα...
Ξεκινάω από την βροχούλα διαβάζω για το παιδί της,πηγαίνω στης φαραώνας και παθαίνω ψυχικό σοκ,έρχομαι σε σένα και διαβάζω για το Μιανμαρ.Κι εγώ,εγώ κάθομαι και σερφάρω και μπλοκάρω καθισμένη αναπαυτικά στην καρέκλα μου.
Ε δεν είμαι καλά Ευαγγελία και δεν με νοιάζει αν κοροιδέψουν την ευαισθησία μου...αλήθεια σου λέω.
Eυαγγελία, διάβαζα και σήμερα ότι οι νεκροί θα ανέβουν σε υψηλά νούμερα.
Μετά ο σεισμός στη Κίνα, βομβιστικές επιθέσεις.
Θάνατος παντού.
Δεν ξέρω πόσο παράλογο είναι αυτό που θα πω, αλλά, αν ήμουν κράτος, μάζί με τα άλλα που θέλουν να βοηθήσουν την Βιρμανία, θα πήγαιναν με το ζόρι, μα την αλήθεια.
Δεν μπορώ να κατανοήσω τέτοιες σκληρότητες.
Καλησπέρα
Όταν είσαι έρμαιο ολοκληρωτικών καθεστώτων, @artanis μου, η ζωή σου τι αξία μπορεί να' χει; Γίνεσαι ένα στατιστικό νούμερο... κι όταν αυτά τα νούμερα φτάσουν να μπορούν να εκθέσουν αυτά τα καθεστώτα στα διεθνή φόρα, τότε δεν είσαι ούτε αυτό... κι όταν τα βαλτόνερα της καταστροφής αποσυνθέσουν εντελώς το πτώμα σου, θα είναι σα να μην υπήρξες ποτέ.
@dromaki, γιατί να σε κοροϊδέψουν; επειδή είσαι άνθρωπος; επειδή συγκλονίζεσαι από την πραγματικότητα που όλο και συχνότερα μας ξεπερνά; Έστω, ας υπάρχει αφύπνιση. Να μπορούμε να σκεφτόμαστε και λίγο πιο έξω από τον εαυτό μας, το εγώ μας, το αυτοκίνητό μας, το κινητό μας, το εξοχικό μας, την πλάσμα τ.β. μας κ.ο.κ., έτσι, για να έχουμε μια μικρή αίσθηση της αναλογίας του τι γίνεται τριγύρω και με τι ασχολούμαστε εμείς.
Καλό σου απόγευμα
Αυτό προσπαθούν να κάνουν οι χώρες που έσπευσαν για βοήθεια. Ας ελπίσουμε ότι η διεθνής κατακραυγή θα τους θορυβήσει και θα σταματήσουν να παίζουν το θέατρο του παραλόγου.
Ποιος μπορεί να κατανοήσει τη λογική της ανθρώπινης κτηνωδίας;
Άβυσσος η ψυχή των καρτέλ..
..σε τετοια περιστατικα δεν βρισκω καν σχολιο να αφησω..
ΔΕΝ υπαρχει πραγματικα τι να πω..
Οσο παει απογοητευομαι ολο και περισσοτερο..
..για παρα πολλα πραγματα που συμβαινουν γυρω.. :(
@roadartist... είναι από τις περιπτώσεις εκείνες που οι λέξεις είναι μικρές για να χωρέσουν όσα νιώθουμε... τι να πεις... κραυγή σιωπής...
Ειπώθηκαν όλα. Νιώθουμε ανήμποροι να συμβάλλουμε στο παραμικρό. Μόνο η φωνή μας μένει. Ισως ακόμα και μικρή καταφέρει να κάνει κάτι.
@freedula μου, μόνο η φωνή μας μένει... και η ανθρωπιά...
καλή σου μέρα
ειλικρινά έχω σοκαριστεί.. όμως άκουσα σήμερα το πρωί ότι η "κυβέρνηση" της Μιανμάρ, κάνει κατάχρηση της ανθρωπιστικής βοήθειας που καταφθάνει, και δίνει μουχλιασμένο πχ ρύζι και το καλό που στέλνουμε εμείς το κρύβουν!!!!!
καλημέρα!
!!!!!!!!!!
Καλημέρα Ευαγγελία μου!
Το έχω ξαναπει...τέτοιες
στιγμές και μπροστά σε τέτοιες
εικόνες.. η καρδιά χτυπάει πιο
γρήγορα..!! Τα λόγια... λόγια είναι
μια απογοήτευση όμως με κυριεύει..
που βαδίζουμε τελικά;;
Σε φιλώ καλή μου**
@ζαχαρούλα, αυτά που βλέπουμε στην τηλεόραση είναι η κορυφή του παγόβουνου, είναι ένα σημείο του κόσμου όπου η αξία της ανθρώπινης ζωής έχει ισοπεδωθεί.. η θεομηνία που τους χτήπησε απλά το έφερε στο προσκήνιο υπενθυμίζοντας το δράμα που περνά ένας λαός ξεχασμένος από τους πάντες.
Καλό σου απόγευμα
@μαργαρίτα μου, πόσο δίκιο έχεις..
..άλλο ένα μέρος του πλανήτη που υποφέρει..ψυχούλες που βασανίζονται..και μας, δεν μας αρέσει το ενα και το άλλο.. :(
ο καθένας ας βοηθήσει όπως νομίζει καλύτερα.
Καλησπέρα :)
Το θέμα είναι νομίζω Ευαγγελία μου το τι μπορώ να κάνω ΕΓΩ ... μπορώ πραγματικά να βοηθήσω ?
Έχω την δύναμη να κάνω το παραμικρό ?
Εκτός από συζητήσεις ?
Όπως είπαμε πολλές φορές μπορούμε να επέμβουμε στον μικρόκοσμο μας..ας κάνουμε τουλάχιστον αυτό..κι αν ισχύει η θεωρία του "εκατοστού πιθήκου" μπορεί να βοηθήσουμε όλο τον κόσμο έτσι...
κάποιος είπε ότι για κάθε θυμωμένη σκέψη που κάνεις κάπου αγοράζεται μία σφαίρα...ας γίνουμε εμείς καλοί.
Θεωρίες θα μου πεις ... εκeί τώρα πεθαίνει κόσμος...παιδιά... ΘΕΛΩ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ ... θέλω να βλέπω τον κόσμο να γίνεται καλύτερος .. και το πιστεύω .
Όμως εικόνες σαν κι αυτές πραγματικά με κάνουν να παγώνω .. ας ελπίσουμε να τελειώσουν κάποτε.. να είναι οι τελευταίες γι αυτό το αυτοκαταστροφικό ανθρώπινο γένος.
Να έχεις ένα υπέροχη βραδιά ... όσο διαβάζω το blog σου τόσο σε εκτιμώ .
@Ηλία, ίσως αν αλλάξουμε μια μοίρα την οπτική μας γωνία, να μπορέσουμε να αντιληφθούμε την έκταση και το μέγεθος της πραγματικής τραγωδίας και να αρχίσουμε να εκτιμούμε το ανεκτίμητο δώρο της ζωής.
@krye, ίσως οι μαζικές καταστροφές όπως αυτή εδώ να είναι έξω από τις δυνατότητές μας, αλλά και τι κάνουμε μ' αυτά που είναι μέσα στις δυνατότητές μας; Τι κάνουμε μ' αυτά στα οποία μπορούμε να συμβάλουμε και τελικά μας απορροφά ο μικρόκοσμός μας τόσο που γίνεται τα πάντα; Οι ψυχαναλυτές λένε πως το πέρασμα από την άρνηση του προβλήματος στη συνειδητοποίησή του είναι το πρώτο βήμα προς τη λύση του και το δυσκολότερο σκαλοπάτι προς μια πιο ανθρώπινη κοινωνία είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι περνάει κι από εμάς μερίδιο ευθύνης.
Με τιμάς με τα καλά σου λόγια.
Όμορφο βράδυ εύχομαι και μείνε αισιόδοξος, σε λίγο ξημερώνει! :)
Φρίκη!!!
Κάπου σήμερα αισθάνθηκα ενοχές, που εμείς εδώ επιδιδόμαστε σε μπλογκο-παιχνίδια.
΄Ηρθε και η άλλη καταστροφή με το σεισμό των 7,9 ρίχτερ στην Κίνα και χάθηκαν σε λίγες μέρες πολιτείες ολόκληρες...
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
"Οι ψυχαναλυτές λένε πως το πέρασμα από την άρνηση του προβλήματος στη συνειδητοποίησή είναι το πρώτο βήμα προς τη λύση του " είπες εσύ ....και εγώ είπα ¨:
"Πάντως νομίζω ότι το πρώτο βήμα είναι η συνειδητοποίηση του προβλήματος .. άρα είμαστε σε καλό δρόμο :) " στο δικό μου blog ως απάντηση στο δικό σου σχόλιο εκεί.
Τα μεγάλα πνεύματα συναντήθηκαν πάλι ?
Καληνύχτα και πάλι !!!
@φύρδην-μίγδην μου, όχι ενοχές επειδή ανήκουμε στους τυχερούς αυτού του κόσμου (προς το παρόν τουλάχιστον, γιατί ποτέ δεν ξέρεις). Λίγη αφύπνιση και πολύ ανθρωπιά νομίζω πως φτάνουν για να κάνουν τη διαφορά.
Καλή σου μέρα, γλυκιά μου.
@krye, εγώ απαντάω από δω κι εσύ από κει με το ίδιο σκεπτικό;;; έρχομαι να δω αμέσως μετά! Μεγάλα πνεύματα είναι μεγάλη κουβέντα να την πεις, αλλά το ότι αρχίζουμε όλο και περισσότεροι να καταλήγουμε στα ίδια συμπεράσματα δείχνει, αν μη τι άλλο, πως τα προβλήματα που συσσωρεύονται γύρω μας έχουν γίνει τόσο ξεκάθαρα που δεν αφήνουν αμφιβολίες ως προς το τι πρέπει να γίνει και τι όχι. Μετά τη συνειδητοποίηση όμως (στο οποίο συμφωνήσαμε) έρχεται το δύσκολο πέρασμα από τα λόγια στα έργα. Εδώ βρισκόμαστε τώρα κι εδώ σε θέλω Πολυχρόνη!
Καλή σου μέρα :)
"Μεγάλα πνεύματα" φυσικά τρόπος του λέγειν . Θα μπορούσα να το πω για σένα ...για μένα ποτέ.
Σκέφτηκα να βάλω χαμόγελο στο τέλος της έκφρασης για να την "ελαφρώσω" αλλά τα χαμόγελα δεν ταίριαζαν στο θέμα σου .
Κι έχεις δίκιο ... να περάσουμε στα έργα κάποτε .
Να έχεις τα πιο γλυκά όνειρα !!
@krye... πρέπει κάποια στιγμή να μου πεις πώς προέκυψε το ψευδώνυμο, γιατί η αντίφαση είναι παραπάνω από εμφανής!
Δίκιο, άδικο, όλα παίζουν... να' σαι καλά, όνειρα γλυκά
Την έχω μερες στο μυαλό μου τη Μιανμαρ....(όπως και την Κινα).
Όχι οτι μπορω να αλλάξω κατι...αλλα να, όταν συμβαινουν αυτές οι δυστυχίες σε μέρη του πλανητη ήδη προβληματικά, σκέφτομαι πόσο δικαιο ή άδικο είναι να γεννιέσαι στο προνομιούχο ή αντίθετα στο μη προνομιουχο μερος αυτου του κοσμου.
Πριν ακομη δεις το φως του ηλιου η μοιρα σου ειναι κατα καποιον τροπο προδιαγραμμενη.
Εμεις φυσικά (οι τυχεροι) γινομαστε θεατες όλων των δυστυχιων απο τις αναπαυτικες πολυθρονες μας.
@melissaki μου, είναι από τις καταστάσεις που σηκώνεις τα χέρια ψηλά... βλέπεις ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα και νιώθεις έστω και για λίγο, για όσο κρατά η είδηση στην τηλεόραση, πόσο ασήμαντος είσαι... ναι, είμαστε προνομιούχοι. Έχουμε κι άλλες επιλογές πέρα από την αναπαυτική μας πολυθρόνα και το κανάκεμα του υπερεγώ μας που σκιάζει τα πάντα. Το θέμα είναι τι τις κάνουμε...
Σ' ευχαριστώ που πέρασες.
Καλό σου βράδυ :)
Θάνατος που απλώνεται ,είτε με φονικούς ανέμους,είτε με σεισμούς είτε με την μορφή καρκινου απο τα τις ακτινοβολιες και τα τροφιμα. Θάνατος που μπορεί να αποφευχθει αν όλοι μας απλά κάνουμε μία καλή πράξη για τον δυπλανό μας. Απλά ένα χαμόγελο ή μια βοήθεια σε καθημερινή βάση θα άλλαζε τον κόσμο και καμμια βροχή ή άνεμος δεν θα είχε τοσσα θύματα. Τα θύματα τα προκαλλει η αδιαφορία και η απληστία.
@trelle, μία εβδομάδα ζωής τους έχουν δώσει ακόμη, αν η αδιαφορία και η απληστία συνεχίσουν να παίζουν ποδόσφαιρο στις πλάτες αυτών των ψυχών... μόνο αυτό...
να' σαι καλά
Δημοσίευση σχολίου