Συνήθως τα βράδια πριν πέσω για ύπνο ανοίγω την Αγία Γραφή σε κάποια τυχαία σελίδα, ίσα για να τελειώσω όμορφα τη μέρα μου πριν κοιμηθώ. Χτες το βράδυ η σελίδα άνοιξε στον Ψαλμό του Δαβίδ, αριθμός 150, στον τελευταίο δηλαδή από τους 150 που υπάρχουν στη Βίβλο.
Μου αρέσει να διαβάζω τους Ψαλμούς γιατί είναι σύντομοι, περιεκτικοί και μιλούν μέσα από τη γλώσσα της μουσικής. Γι' αυτό εξάλλου ονομάζονται και ψαλμοί, γιατί είναι γραμμένοι για να ψάλλονται, να τραγουδιούνται.
Άρχισα να διαβάζω:
"Αινείτε το Θεό μέσα στον άγιο του ναό!
Αινείτε τον μέσα στο στερέωμα που λάμπει η δύναμή του!
Αυτόν αινείτε για τις μεγαλοσύνες του,
αινείτε τον για το άπειρο που έχει μεγαλείο.
Αυτόν αινείτε για της σάλπιγγας τους ήχους,
αινείτε τον με λαούτο και κιθάρα!
Αυτόν αινείτε με το τύμπανο και με τον κυκλικό χορό,
αινείτε τον με έγχορδα και με φλογέρα!
Αυτόν αινείτε με τα κρόταλα τα ηχηρά,
αινείτε τον με κύμβαλα που αλαλάζουν.
Καθετί που ανασαίνει ας αινεί τον Κύριο!
Αινείτε τον Κύριο! Αλληλούια!"
~ Ψαλμός 150
Όση ώρα το διάβαζα, ήχοι ξεπηδούσαν από παντού. Έβλεπα μια χορωδία πολυάνθρωπη, μια συμφωνική ορχήστρα, ένα τραγούδι δυνατό, άγριο από χαρά και πάθος να υμνηθεί ο δημιουργός της πλάσης. Και το διάβαζα στα μουγκά (ήταν κι η ώρα βλέπεις), ενώ ήθελα κι εγώ να τραγουδήσω μαζί τους, να μπω στην έπαρση του ύμνου, να συμμετάσχω κάπως κι εγώ.
Άρχισα να το διαβάζω πάλι από την αρχή, και μετά πάλι και πάλι και σκεφτόμουν μουσικές να ακολουθήσω κι εγώ, έπιασα τον εαυτό μου να αυτοσχεδιάζω, να προσπαθώ με τα υλικά που είχα διαθέσιμα, τις λέξεις, τα θαυμαστικά, τη χαρά που πήγαζε από εκεί μέσα, να το εκφράσω. Προσπαθούσα να το τραγουδήσω (!) κι ας ήξερα ότι έλειπαν τα πάντα, η μελωδία, οι στίχοι οι σωστοί, οι ρίμες, κυρίως εγώ ως μουσικός. Ήμουν εκτός τονικότητας, όπως λένε και στις μουσικές εκπομπές της τηλεόρασης, δεν ήξερα από οκτάβες, νότες και ενορχήστρωση, τι ανάσες να παίρνω και πότε να σιωπώ.
Όμως ήμουν τόσο συνεπαρμένη από την όλη ατμόσφαιρα που παρουσιαζόταν μπροστά μου που δε με ένοιαζε. Το μόνο που ήθελα ήταν να συμμετάσχω κι εγώ. Να μπω κι εγώ σε αυτή τη δοξασία, τη δοξολογία, να υμνήσω κι εγώ με κάποιον τρόπο, στην άκρη-άκρη της ορχήστρας τον Κύριο και να τραγουδήσω μαζί τους για χάρη Του.
Το χωρίο στεκόταν μπροστά μου ακίνητο, ανάμεσα στην κουστωδία της γιορτής: "Καθετί που ανασαίνει ας αινεί τον Κύριο." Καθετί! Κούμπωσα, ήταν το χωρίο που μου μίλησε. Με προσκαλούσε με πρόσκληση ανοιχτή, επίμονη, κι εγώ καιγόμουν να ανταποκριθώ, να πω ναι! με ένα ναι ευχαριστήριο, ευεργετικό, ξεσηκωτικό, ένα ναι λατρείας.
Ο Θεός λατρεύει να Τον λατρεύουμε, είναι γραμμένο στην Αγία Γραφή. Όλα γίνονται για τη δόξα του Θεού και η λατρεία προς Αυτόν είναι εκδήλωση αγάπης από εμάς που θέλουμε από αγάπη να τον λατρεύουμε, να τον ευχαριστούμε, να τον ευγνωμονούμε.
Ο Ψαλμός 150 προτρέπει σε χορό και σε τραγούδι. Προτρέπει σε ξέφρενη μουσική και κυκλικό χορό. Γιατί κυκλικό χορό; Γιατί στον κυκλικό χορό με όλα τα βήματα του καθενός, άλλος άτσαλα, άλλος διστακτικά, σιγά σιγά όλοι όσοι βρίσκονται στο χορό, χορεύουν. Αρχίζουν να συγχρονίζονται και να ακολουθούν χωρίς να το σκέφτονται τον ίδιο βηματισμό, του σώματος στην αρχή και στη συνέχεια του πνεύματος, που είναι και το ποθούμενο. Ο Ψαλμός προτρέπει σε ενότητα μεταξύ μας, και σε ενότητα με τον Θεό.
Θα ήθελα να μπορώ να ψέλνω μελωδικά, όμως δεν μπορώ, δεν έχω την κατάρτιση. Ωραία, το γνωρίζουμε αυτό, όμως, και τι έγινε; Είμαι ξεκούρδιστη; Και τι έγινε; Φάλτσα; Ε, και; Ξέρουμε αν ο Δαβίδ είχε βγάλει μουσικά σχολεία και ωδεία ή είχε κάνει σπουδές στο εξωτερικό; Βοσκός ήταν και αυτοσχέδια τραγουδούσε με τη φλογέρα του και υμνούσε τον Θεό και έγραφε γι' αυτό στο ημερολόγιό του. Ένα ημερολόγιο είναι οι Ψαλμοί, που γράφτηκαν από έναν άνθρωπο που δεν ήξερε μεν από νότες, ήξερε όμως να προσεύχεται, να επικοινωνεί με τον Θεό, να υμνεί και να δοξολογεί. Αυτή η αλήθεια φαίνεται εκεί μέσα και μεταλαμπαδεύεται σε όποιον καθίσει να το διαβάσει και διαλογιστεί πάνω σε αυτό, πως οι αλήθειες βγαίνουν μέσα από την ψυχή, το κομμάτι ακριβώς που μας ενώνει με τον Θεό. Ας έχεις την τελειότερη κατάρτιση, ας είσαι βιρτουόζος. Αν λείπει η ψυχή, και το καλύτερο όργανο να παίζεις, είσαι ένας απλός κενός εκτελεστής, μένεις στην τεχνική και, στο μεταξύ, έχεις χάσει όλη την ουσία. Μένεις στη μουσική και χάνεις την ψυχή.
Ο Ψαλμός του Δαβίδ δεν προϋποθέτει γνώση μουσικής, κάτσε μάθε πρώτα μουσική και μετά, αν είσαι καλός, παίξε την. Αυτό όμως που κάνει εδώ είναι διαφορετικό. Πάρτε κύμβαλα, κιθάρες και λαούτα, χορέψτε με την ψυχή σας, υμνείστε το Θεό. Ο Δαβίδ προτρέπει σε δοξολογία και συμμετοχή. Πάρτε το χέρι μου και χορέψτε μαζί μου. Τραγουδήστε μαζί μου. Και όλοι μαζί να τραγουδήσουμε για τον Έναν, τον Ύψιστο, τον Δημιουργό. Να ευχαριστούμε τον Θεό που είμαστε κι εμείς μέρος της πλάσης που Εκείνος δημιούργησε. Ας είμαστε και φάλτσοι, αρκεί να είμαστε αληθινοί και αυτή η αλήθεια μας να βγαίνει μέσα από την καρδιά μας, με την αγάπη μας.
Αυτό είναι το μήνυμα που κράτησα από τον Ψαλμό 150. Αυτό, και μια αίσθηση χαράς και γλύκας πριν κλείσω το βιβλίο και πέσω για ύπνο. Ένα κύμα αγάπης φουσκωμένο από όλες αυτές τις μουσικές που με παρέσυραν μαζί τους και με έφεραν πιο κοντά Του, στην αγάπη Του. Ο γέροντας Γαβριήλ ο Αγιορείτης είχε πει κάποτε: "Η αγάπη εμφανίζει τον Θεό." Όταν αγαπάς, ο Θεός εμφανίζεται μπροστά σου. Μεγάλη κουβέντα από ένα μικροκαμωμένο γεροντάκι χωμένο στα χαρτιά του για τη δόξα του Θεού και τη δική μας γνώση και αποκάλυψη. Αμήν.
Με αγάπη,
Εύα 💗
*******
αινώ (α.ε.): 1. επαινώ, εγκωμιάζω 2. υμνώ, εξυμνώ
*******
Για όποιον ενδιαφέρεται, βρήκα στο YouTube τον Ψαλμό 150 σε βυζαντινή ψαλμωδία εδώ.
*******
Μία διαφορετική εκδοχή της δοξολογίας του Ψαλμού 150 από εκκλησία βαπτιστών μάλλον στα λατινικά, με χορωδία νέων, μπορείτε να το βρείτε εδώ.
*******
Και μια διασκευή του Ψαλμού 150 με ορχήστρα και χορωδία του Γιάννη Δροσίτη, μπορείτε να τη βρείτε εδώ.
********
Τέλος, μια απλοποιημένη εκδοχή του, πάλι στα ελληνικά, με ρίμες και συνοδεία πιάνου, μπορείτε να τη βρείτε εδώ.
*******
Για το ιερό κείμενο στις αναρτήσεις μου, χρησιμοποιώ την Αγία Γραφή από τις εκδόσεις της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας (ΕΒΕ), 2003.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου