Ονειρεύομαι το Άγιον Όρος

Η αγάπη μου για το Άγιον Όρος είναι πολύ μεγάλη και πολλές είναι οι φορές που εύχομαι να μπορούσα να κάνω το προσκύνημά μου στο Περιβόλι της Παναγίας, να πάρω ευλογία και χάρη.

Όμως, δεν γίνεται, και επειδή είμαι γυναίκα, και επειδή είμαι πνευματικά ανώριμη. Έτσι, το μόνο που μπορώ  στο σημείο που βρίσκομαι να κάνω είναι να ονειρεύομαι το Άγιον Όρος και να ακολουθώ από απόσταση την πορεία αποστεωμένων ασκητών λουσμένων στο φως της αγιότητας και της αγάπης από την πίστη τους στο Θεό, να δοκιμάζομαι σε ασκηταριά ανεμοδαρμένα στις χαράδρες και τις σπηλιές απόκρημνων βράχων, να βαδίζω σιωπηλά με τους προσκυνητές πάνω σε χνάρια αγίων σε μοναχικά κακοτράχαλα μονοπάτια και ήσυχες ρεματιές, να προσεύχομαι μέσα στο κελί της Παναγούδας όπου ασκήτεψε ο άγιος Παΐσιος, του Ιωσήφ, του Εφραίμ και τόσων άλλων που σκόρπισαν απλόχερα το πνεύμα τους σε όλους εμάς τους κοσμικούς, να παρακολουθώ με προσοχή τις μετρημένες κουβέντες των σιωπηλών μοναχών που αποφεύγουν την κάμερα σαν ελάφια που σκιάχτηκαν από το θρόισμα ενός θάμνου και χάθηκαν από ανθρώπου μάτι, να μετέχω στη Θεία Λειτουργία στα καθολικά μεγαλόπρεπων βυζαντινών μοναστηριών που έμειναν ανέγγιχτα στο χρόνο, να θαυμάζω τις φωτογραφίες και τα ζωγραφικά έργα ανθρώπων που πέρασαν από εκεί ως προσκυνητές και κατέθεσαν το δέος και το σκίρημα της ψυχής επειδή τους ευλόγησε ο Θεός που πάτησαν σε αυτό το άγιο βουνό, στο βουνό της σιωπής και της προσευχής, το Άγιον Όρος υπό τη σκέπη της Παναγίας.

Όλο αυτό που εισπράττω έστω κι έτσι, ως φτωχό υποκατάστατο, μου χαρίζει παρόλα αυτά γαλήνη και παρηγοριά, κι έτσι, αναπαυμένη όπως είναι η ψυχή μου από το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής και στα ύψη που μπορεί να φτάσει όταν γυρέψει το βλέμμα του Θεού, νιώθω ότι είναι σα να βρέθηκα κι εγώ εκεί για λίγο, σα να γεύτηκα κι εγώ για λίγο λίγο ουρανό.

Με αγάπη,

Εύα 💗

***

φωτό από εδώ.

***

Η πρώτη επίσκεψη της Παναγίας στο Άγιον Όρος

Τι συνέβη και η Παναγία μας ζήτησε από τον Υιό Της και Θεό μας να Της ¨χαρίσει¨ τον Άθω;

Κατά την γενική αγιορείτικη παράδοση, η Κυρία Θεοτόκος με τον Άγιο Ιωάννη το Θεολόγο, ταξίδευε με πλοίο από την Παλαιστίνη στην Κύπρο, για να επισκεφτεί τον Άγιο Λάζαρο (τον αναστημένο εκ νεκρών). Λόγω όμως μεγάλης τρικυμίας και με υπερφυσικό τρόπο, το πλοίο βρέθηκε στον Άθω και συγκεκριμένα στο λιμάνι του Κλήμεντος στη Μονή Ιβήρων.

Εκεί οι κάτοικοι του Άθω, οδηγούμενοι από τη θεία Πρόνοια, έσπευσαν να υποδεχθούν την μητέρα του Κυρίου μας Παναγία και αφού άκουσαν τη διδασκαλία της δέχθηκαν το Χριστιανισμό.

Λέγεται επίσης από την παράδοση, ότι όταν πλησίαζε το πλοίο της Παναγίας στο Άγιο Όρος, καταστράφηκε το μεγάλο άγαλμα του Διός που βρισκόταν στη κορυφή του Όρους και τα υπόλοιπα είδωλα συνετρίβησαν. Η κορυφή του Άθω και όλα τα δέντρα και τα σπίτια έκλιναν και προσκύνησαν προς το μέρος του λιμανιού του Κλήμεντος όπου έμπαινε το καράβι της Παναγίας. Την άφιξη της Θεοτόκου στο Όρος αναφέρουν οι κώδικες Λ’ 66 και Ι’ 31 της Λαυριώτικης βιβλιοθήκης.

Όταν οι απόστολοι έβαλαν κλήρο τις περιοχές στις οποίες θα κηρύξουν, ζήτησε και η Παναγία να πάρει κλήρο για να κηρύξει το ευαγγέλιο. Ο κλήρος έδειχνε την περιοχή Ιβηρίαν. Ο αρχάγγελος Γαβριήλ όμως παρουσιάστηκε και είπε στην Παρθένο ότι η πραγματική περιοχή στην οποία θα βρεθεί θα είναι η Μακεδονία και το Όρος Άθως.

Όταν μπήκε το καράβι στο λιμάνι και έγινε μεγάλη αναταραχή στο Όρος, τότε οι κάτοικοι ήρθαν και ρωτούσαν τον Ιωάννη, πως έγιναν όλα αυτά και από ποιά δύναμη. Και αυτός τους εξήγησε και τους κήρυξε τον λόγο του Θεού μιλώντας τους στα Ελληνικά, ενώ ήταν Εβραίος.

Η Παναγία ευχαριστημένη από την ομορφιά του Όρους και τον κλήρον που της δόθηκε, προσευχήθηκε στον Χριστό λέγοντας:

«Υιε μου και Θεέ μου, ευλόγησον τον τόπον τούτον και κλήρον μου. Και επίχεον επ’ αυτού το έλεος σου και φύλαξον αβλαβή ως της συντελείας του αιώνος τούτου και τους κατασκηνούντας εν αυτώ, δια το όνομα σου το Άγιον και Εμόν, ώστε δια μικρού κόπου και αγώνος της μετανοίας αφεθήναι αυτής αμαρτήματα αυτών. Έμπλησον αυτούς παντός αγαθού και αναγκαίου εν τω αιώνι τούτω και ζωής αιωνίου εν τω μέλλοντι καταξίωσον, δοξασον υπέρ πάντα τόπον, τον τόπον τούτον και θαυμάστωσον παντοιοτρόπως, πλήρωσον αυτόν εκ παντός έθνους των υπό τον Ουρανόν, των κεκλημένων τω ονόματι Σου και πλάτυνον τα σκηνώματα εν αυτώ από άκρον εως άκρου αυτού. Απάλλαξον αυτούς της αιωνίου κολάσεως και σώσον εκ παντός πειρασμού, ορατών και αοράτων εχθρών και πάσης αιρέσεως και ειρήνευσον τω ορθοδόξω δόγματι.»

Τότε ακούστηκε φωνή από τους Ουρανούς που έλεγε:

«Όσα ήτησας και προσεύξω Μήτερ μου, ούτως έσται Σοί πάντα, εάν και αυτοί τα εντάλματά μου φυλάξωσιν! Από του νύν και εξής έστω ο τόπος ούτος κλήρος Σός και περιβόλαιον Σόν και Παράδεισος, έτι δε και λιμήν σωτηρίας των θελόντων σωθήναι, αλλά και προσφυγή και καταφύγιον και ατάραχος λιμήν της μετανοίας των πεφορτισμένων με πολλάς αμαρτίας.»

(Απόσπασμα από το βιβλίο: «Η Υπερευλογημένη») - (πηγή)