Να στέκεσαι αγέρωχη στον θρόνο, με το στέμμα, τα πορφυρά βελούδα και τα πολύτιμα πετράδια, να κοιτάζεις με βλέμμα αυστηρό, δίκαιο, κεραυνοβόλο που τρυπάει κατευθείαν στην καρδιά, που λέει με ξέχασες, με αμελείς, κι εγώ να χαμηλώνω το βλέμμα από ντροπή, από σεβασμό και δέος.
Ήρθες ως την πόρτα μας, ως το κατώφλι του σπιτιού μας, ταξίδεψες με δόξες και τιμές από την καθολική Βενέτσια, που αρέσκεται στο να παρουσιάζει το όλο γεγονός σαν μια πράξη μεγαλοσύνης και συμφιλίωσης απέναντι σε εμάς, τον ορθόδοξο ελληνισμό. Το ότι σε αρπάξανε σα λάφυρο μαζί με μια στρατιά από ιερά λείψανα και σκηνώματα αγίων μας κατά την άλωση της Πόλης το 1204, για να στάξεις στην πόλη τους αγιοσύνη και ευλογία με τη βία, με το αίμα και τον θάνατο, και να σε καταχωνιάσουν μαζί με τους υπόλοιπους αμύθητους θησαυρούς που με πλιάτσικο αρπάξανε από την Πόλη των πόλεων, το στολίδι της ανθρωπότητας για πάνω από χίλια χρόνια στα σεντούκια τους και τα θησαυροφυλάκιά τους, αυτό μένει διακριτικά στην άκρη, γιατί ενοχλεί.
Η ιστορία όμως δεν μπορεί να μένει διακριτικά στην άκρη όταν ενοχλεί. Η ιστορία δεν ξεχνιέται όσο βρίσκεται ζωντανή μέσ' στο μυαλό και τις καρδιές μας. Όπως ακριβώς γίνεται όταν αισθανόμαστε πως αυτό το κάτι είναι κάτι που μας αφορά. 1700 χρόνια μετά σε άφησαν να βγεις από τη χρυσή φυλακή σου και να έρθεις πίσω στον βυζαντινό, τον ορθόδοξο τόπο σου. Εδώ, όπου ανήκεις πραγματικά. Έστω κι αν είναι για αυτό το λίγο, τόσο όσο κρατά ένα προσκύνημα. Φτάνει για να σκορπίσεις την χάρη και την ευλογία σου στους πιστούς σου. Φτάνει, γιατί εδώ στον ορθόδοξο τόπο μας, κανένας άγιος και καμία μνήμη δεν μπαίνει στην άκρη. Αμήν.
* Το σκήνωμα της Αγίας Ελένης θα εκτείθεται στον ιερό ναό της Αγίας Βαρβάρας Αιγάλεω σε ιερό προσκύνημα ως τις 15 Ιουνίου.
* Για τον βίο και τα κατορθώματα της Αγίας Ελένης μπορείτε να μπείτε εδώ.
* Προς όλους και όλες που εορτάζουν σήμερα, εύχομαι χρόνια πολλά και ειρηνικά!
Ήρθες ως την πόρτα μας, ως το κατώφλι του σπιτιού μας, ταξίδεψες με δόξες και τιμές από την καθολική Βενέτσια, που αρέσκεται στο να παρουσιάζει το όλο γεγονός σαν μια πράξη μεγαλοσύνης και συμφιλίωσης απέναντι σε εμάς, τον ορθόδοξο ελληνισμό. Το ότι σε αρπάξανε σα λάφυρο μαζί με μια στρατιά από ιερά λείψανα και σκηνώματα αγίων μας κατά την άλωση της Πόλης το 1204, για να στάξεις στην πόλη τους αγιοσύνη και ευλογία με τη βία, με το αίμα και τον θάνατο, και να σε καταχωνιάσουν μαζί με τους υπόλοιπους αμύθητους θησαυρούς που με πλιάτσικο αρπάξανε από την Πόλη των πόλεων, το στολίδι της ανθρωπότητας για πάνω από χίλια χρόνια στα σεντούκια τους και τα θησαυροφυλάκιά τους, αυτό μένει διακριτικά στην άκρη, γιατί ενοχλεί.
Η ιστορία όμως δεν μπορεί να μένει διακριτικά στην άκρη όταν ενοχλεί. Η ιστορία δεν ξεχνιέται όσο βρίσκεται ζωντανή μέσ' στο μυαλό και τις καρδιές μας. Όπως ακριβώς γίνεται όταν αισθανόμαστε πως αυτό το κάτι είναι κάτι που μας αφορά. 1700 χρόνια μετά σε άφησαν να βγεις από τη χρυσή φυλακή σου και να έρθεις πίσω στον βυζαντινό, τον ορθόδοξο τόπο σου. Εδώ, όπου ανήκεις πραγματικά. Έστω κι αν είναι για αυτό το λίγο, τόσο όσο κρατά ένα προσκύνημα. Φτάνει για να σκορπίσεις την χάρη και την ευλογία σου στους πιστούς σου. Φτάνει, γιατί εδώ στον ορθόδοξο τόπο μας, κανένας άγιος και καμία μνήμη δεν μπαίνει στην άκρη. Αμήν.
Τόσο όμορφη... |
* Το σκήνωμα της Αγίας Ελένης θα εκτείθεται στον ιερό ναό της Αγίας Βαρβάρας Αιγάλεω σε ιερό προσκύνημα ως τις 15 Ιουνίου.
* Για τον βίο και τα κατορθώματα της Αγίας Ελένης μπορείτε να μπείτε εδώ.
* Προς όλους και όλες που εορτάζουν σήμερα, εύχομαι χρόνια πολλά και ειρηνικά!