Καράβια στο βυθό

Το πρόβλημα γενικώς με μένα είναι ότι σκέφτομαι με μυαλό γυναικείο, που θα πει πως δεν ησυχάζει μέχρι να φτιάξει εικόνα από τα δεδομένα που εισέρχονται κάθε φορά. Η Ελλάδα, παραδείγματος χάριν, στο δικό μου το μυαλό, ίσως και λόγω επαγγέλματος, είναι ένα καράβι που πλέει στο Αιγαίο. Έχει ξύλινο φρεσκολουστραρισμένο σκαρί και σκίζει τα κύματα με μια ομορφιά και μια χάρη που όμοιά τους δεν θα βρω, τον κόσμο όλο να γυρίσω.

Όπως σε κάθε καράβι, έτσι και σε αυτό, υπάρχουν άνθρωποι που το φροντίζουν και ποντίκια που το ροκανίζουν. Όσο τα ποντίκια αυξάνονται πάνω στο πλεούμενο και δρουν ανενόχλητα, τόσο μεγαλώνει ο κίνδυνος το πλοίο να μπάσει νερά και να βουλιάξει. Κι όταν έρθει κάποια δεδομένη στιγμή το κακό, σημασία δεν θα έχει τι πρέσβευες με τα λόγια όλον αυτό τον καιρό, αλλά τι αποδείκνυες με τις επιλογές σου και με τις πράξεις σου. Κοινώς, με την φιλοσοφία σου στη ζωή.

Γιατί, όπως λέει και ο άνδρας μου, το αποτέλεσμα είναι που μετράει. Το αποτέλεσμα λοιπόν στην προκειμένη είναι πως ο άνθρωπος είναι άνθρωπος από επιλογή και το ποντίκι ποντίκι, πάλι από επιλογή, γιατί μιλάμε παραβολικά, όπως θα έχετε πιθανώς καταλάβει. Το κυριότερο όμως συμπέρασμα είναι πως, όταν αναπόφευκτα έρθει η κακιά η ώρα και το καράβι βουλιάξει από τις τρύπες που ανοίχτηκαν στο μεταξύ, δηλαδή από τις επιλογές/πράξεις/φιλοσοφική άποψη του καθενός, όλοι θα πάνε άπατοι στο βυθό της θάλασσας μαζί με το σκαρί. Άνθρωποι τε και ποντίκια.

* Να βρέχει όλη τη νύχτα και το πρωί να σκάει ένας ήλιος λαμπερός και μαγιάτικος χαρίζοντας χαμόγελα στην πλάση. Ο Θεός είναι καλλιτέχνης.

******

* Σήμερα το μενού έχει σπανακόριζο και διάβασμα. Μπόλικο διάβασμα.

******

* Ίριδες, νάρκισσοι και τριαντάφυλλα από την τελευταία μας βόλτα στο εξοχικό. Μου λείπει!!

******

Φιλώ σας!

Εύα 💗

Διαχωριστικά για organizer

Η χειροτεχνία για μένα είναι εκτόνωση και το χαρτί αγαπημένο υλικό. Μετά από μια δύσκολη εβδομάδα με μπόλικη δουλειά στο γραφείο, υποχρεώσεις κοινωνικές που προέκυψαν και φυσικά, με ατελείωτα διαβάσματα ως τις πρώτες πρωινές ώρες λόγω εξεταστικής, κάθισα αργά χτες το απόγευμα στο δωματιάκι μου, έβγαλα όλα τα χαρτικά μου, τα καρτονιζέ με τα μοτίβα τους, το εργαλείο κοπής χαρτιών που είχα πάρει από την έκθεση Χειροτέχνικα στο Περιστέρι (τρομερό εργαλείο, σου λύνει τα χέρια! και οικονομικό), κόλλες, ψαλίδια, περφορατέρ, χάρακες και μολύβια, και άρχισα να φτιάχνω διαχωριστικά στελέχη για το organizer του σπιτιού, που αγαπώ και λατρεύω. Θα κάνω ένα αφιέρωμα γι' αυτό κάποια στιγμή αργότερα.

Προς το παρόν, όμως, σας παρουσιάζω τα δημιουργήματά μου! Οι εικόνες που χρησιμοποίησα βρίσκονται όλες στο pinterest και τις εκτύπωσα στον εκτυπωτή σε απλό χαρτί Α4. Η μπροστινή όψη των διαχωριστικών (αγγλιστί dividers ή planner dividers) εκτυπώθηκαν σε διάσταση Α5 (Α5 είναι και το organizer στο οποίο θα έμπαιναν), ενώ η πίσω είναι σε διάσταση Α4. Προτίμησα την μεγαλύτερη εκδοχή για να μπορέσουν να καλύψουν ολόκληρη την πίσω όψη του διαχωριστικού. Στη συνέχεια, τα έκοψα όλα στις διαστάσεις τους, τα κόλλησα με κόλλα stick για χαρτιά, έκανα και τις έξι τρύπες με το περφορατέρ και ..voila! Για 'πατρόν' χρησιμοποίησα παλιά διαχωριστικά του organizer, τα οποία βοήθησαν πολύ στην όλη διαδικασία.

Σε επόμενη φάση σκέφτομαι να τα πλαστικοποιήσω ώστε να μένουν αναλλοίωτα κατά τη χρήση τους. Επίσης, θέλω να γράψω με το χέρι το όνομα της κάθε κατηγορίας που θα διαχωρίζουν πάνω στο αυτάκι που έχω αφήσει για αυτό τον λόγο. Βλέποντάς όμως, το κάθε ένα με το δικό του ξεχωριστό και ευδιάκριτο μοτίβο, σκέφτομαι ότι δεν θα με πείραζε να μείνουν και έτσι, αφού θα ξέρω ότι το μπλε π.χ θα είναι για τα του σπιτιού, το ροζ για τα του πανεπιστημίου, για το blog κ.ο.κ. Έτσι, αν αποφασίσω να αλλάξω τις θέσεις τους μέσα στο organizer δε θα με αποτρέπουν από το να το κάνω.
Θα το σκεφτώ και θα δω.

Το θέμα είναι ότι με όλη αυτή την διαδικασία το άγχος και η κούραση πέταξαν μακριά, το ζητούμενο επετεύχθη και με αναπτερωμένη όρεξη για εργασία και χαρά είμαι έτοιμη για τα επόμενα!

Καλό σ/κ σε όλους. Φιλώ σας!

Αυτή είναι η μπροστινή τους πλευρά..

..και αυτή η πίσω. Νομίζω ότι η πίσω μου αρέσει περισσότερο; Τι λέτε; Πάντως, δεν κάθομαι να τα ξαναφτιάξω χαχα! :))

Μέρες Μαγιού στη Νάξο

Αν είναι ύλη αυτό που βλέπεις 

ή πνεύμα 

λίγο έχει σημασία, αφού και τα δύο, 

όπως λέει και ο ποιητής, 

στη Νάξο, 

κυρίως την ορεινή, 

στην καρδιά της, 

φτάνουν στο ουσιώδες.

Δαμαριώνας, Αγιασσός, Χώρα

τόσες εικόνες, 

πες μου, 

τόσο φως, 

ένα ζευγάρι μάτια πώς να τα χωρέσει;

Φωτογραφική μηχανή: Canon D70

Καλή περιήγηση!

Εύα 💗