Στα εγκαίνια της Μητρόπολης

Η αλήθεια είναι πως είχα αναβάλει πολλά τον τελευταίο καιρό λόγω της εξεταστικής και είχε έρθει πλέον η ώρα τους να διεκπεραιωθούν. Με μιας εβδομάδας καθυστέρηση λοιπόν κάνω αυτή την ανάρτηση, η οποία είναι αφιερωμένη σε μια μεγάλη στιγμή στη σύγχρονη ζωή της πόλης μου και των κατοίκων της, την επαναλειτουργία της πανέμορφης Ιερής Μητρόπολης Αθηνών ύστερα από επτά και κάτι χρόνια.

Τόσο χρειάστηκε για να αποκατασταθούν οι ζημιές που υπέστη ο ναός λόγω της καθίζησης του υπεδάφους από τα έργα του μετρό, αλλά και της διάβρωσης που υπέστη από τα νερά του Ηριδανού ποταμού που κυλάνε στα θεμέλιά της, κάνοντας τα πλήγματα που είχε ήδη δεχτεί με τους δύο μεγάλους σεισμούς της Αθήνας το '81 και το '90 μη διαχειρίσιμα.

Όμως, όλα αυτά ανήκουν πλέον στο παρελθόν και αυτό το κόσμημα που στολίζει το κέντρο της Αθήνας είναι και πάλι ανοιχτό στο κοινό! Οι καμπάνες χτυπούσαν γιορτινά, ο κόσμος συνέρρεε εντός και εκτός του ναού να δει από κοντά, να θαυμάσει, να προσκυνήσει. Η εκδήλωση των εγκαινίων ήταν φαντασμαγορική. Κλασική μουσική από την Μητροπολιτική Ορχήστρα Αθηνών, έντεχνο ελληνικό τραγούδι, έγχορδα, πνευστά, κρουστά, όλα με φόντο την απαστράπτουσα εκκλησία, η ιστορία της οποίας είναι άρρηκτα συνυφασμένη με την ιστορία της πόλης.

Η πρώτη πέτρα τοποθετήθηκε το 1842, λίγο αφότου η Ελλάδα έγινε ανεξάρτητο κράτος. Για πρώτες ύλες χρησιμοποιήθηκαν ό,τι είχε απομείνει από τις βομβαρδισμένες από τους Οθωμανούς κατακτητές εκκλησίες της γύρω περιοχής. Τίποτα δεν έπρεπε να χαθεί, αφού η κάθε πέτρα ήταν ιερή. Λόγω της έναρξης της Επανάστασης την 25η Μαρτίου, ημέρα εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, αλλά και -κυρίως- της αίσιας έκβασης του Αγώνα, ο Μητροπολιτικός Ναός των Αθηνών αφιερώθηκε πανηγυρικά στην Μητέρα όλων και προστάτιδα της Ελλάδας, Παναγία. Είκοσι χρόνια μετά και με πολλές δυσκολίες πάσης φύσεως, κυρίως οικονομικές, δόθηκε στην υπηρεσία του λαού και του Θεού για να λειτουργήσει αδιάλειπτα από το 1862, ημερομηνία αποπεράτωσης των εργασιών, μέχρι και τις μέρες μας.  

Ιερά Μητρόπολις Αθηνών, έτος 1890.

Πρέπει να πω εδώ ότι από πάντα την ήξερα (και την ονόμαζα βέβαια) απλά ως Μητρόπολη ή Μητρόπολη Αθηνών και ότι χάρηκα τόσο μα τόσο πολύ όταν διαπίστωσα πως είναι αφιερωμένη στον Ευαγγελισμό, θρησκευτικό γεγονός στο οποίου το όνομα ακούω κι εγώ. Ήθελα από πάντα να έχω τη "δική μου" εκκλησία. Τον δικό μου Ευαγγελισμό. Ήμουν σε αναζήτηση να βρω αυτή που θα μου κάνει το κλικ. Χαλαρή μεν, αλλά κάπου στην άκρη του μυαλού υπήρχε και αυτό. Κάποια στιγμή μάλιστα, που είχα δει ένα ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στα δεν θυμάμαι πόσα χρόνια από την ίδρυση του ναού του Ευαγγελισμού στην Αλεξάνδρεια μέσα μου δαγκώθηκα και έλεγα γιατί να είναι εκεί και όχι εδώ, στα πάτρια εδάφη. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πώς αισθάνθηκα όταν το κλικ αυτό ήρθε από αυτόν τον συγκεκριμένο ναό που από πάντα θαύμαζα και αγαπούσα. Το ωραίο είναι ότι σε αυτή την απρόσμενη χαρά προστέθηκε και η συγκίνηση όταν διαπίστωσα πως το παρακείμενο παρεκκλήσι της Μητρόπολης είναι αφιερωμένο στον Άγιο Ελευθέριο, προστάτη άγιο του μεγάλου μου γιου, στου οποίου το όνομα και ακούει..

~~~~~~

 * Η αρχική θέση του Μητροπολιτικού ναού ήταν να χτιστεί δίπλα στην Ακαδημία Αθηνών, επί της λεωφ. Πανεπιστημίου, όταν η Ακαδημία δεν υπήρχε ακόμα. Η σκέψη αυτή δεν ευόδωσε, γιατί την εποχή εκείνη ήταν μια περιοχή ερημική. Αντ' αυτού, προτιμήθηκε η σημερινή θέση επί της οδού Μητροπόλεως, που βρισκόταν στην καρδιά της παλιάς πόλης και άρα ήταν εύκολα προσβάσιμη από τους κατοίκους της.

 ~~~~~~

 * Εντός της Μητρόπολης φυλάσσεται το σκήνωμα της Αγίας Φιλοθέης, της "κυράς των Αθηνών", καθώς και τα οστά του Γρηγορίου Ε'. Από το 2006 δε, στα ιερά της κειμήλια έχει προστεθεί τμήμα της ζώνης του Αποστόλου Παύλου.

 ~~~~~~

 * Η παλιά φωτογραφία της Μητρόπολης που χρονολογείται στα 1890 είναι δανεισμένη από εδώ.

 ~~~~~~

*  Το βιντεάκι που έβγαλα με το κινητό μου από τη συναυλία της βραδιάς, ο blogger δεν με αφήνει να το ανεβάσω γιατί υπερβαίνει τα 100kb. Το ανέβασα κι εγώ στο fb, που ως φαίνεται δεν έχει πρόβλημα με τα κιλομπάιτ.