 |
| evapsarrou.blogspot.com |
Είναι που ορισμένοι ζουν μέσα από τις ζωές των άλλων. Πίσω από μόνιμα κατεβασμένες γρίλιες, ποντίκια που θρέφονται από το σκοτάδι παρακολουθούν νύχτα και μέρα τα πάντα, ποιος πέρασε, ποιος έβηξε, ποιος έκανε φασαρία. Η χαρά τους όλη αν συμβεί κάτι, ώστε να μπορούν να παρέμβουν. Ύπουλα, μνησίκακα, εκδικητικά. Και τι γιορτή μεγάλη όταν γίνεται αυτό. Γιατί μόνο τότε υπάρχει ελπίδα κάποιος να ασχοληθεί μαζί τους. Δείξε τους αδιαφορία και τους κατέστρεψες.
4 σχόλια:
Πόσο δίκιο έχεις...
Καλή εβδομάδα!
Αποτελεσματικός και θεραπευτικός τρόπος, τον ακολουθώ εδώ και πολλα χρονια. Μια συμβουλή απο την μητέρα μου που τελικά έμαθα να ακολουθώ. Καλή σου εβδομάδα.
Είπες μεγάλη σοφία σήμερα! Αυτά τα ποντίκια παρεμπιπτόντως, νομίζουν ότι ο κόσμος όλος είναι η τρύπα τους. Αυτός πιστεύω ότι είναι κι ο λόγος που είναι ποντίκια. Μιζέρια του κερατά... Φιλιά :)
Εύα μου δεν θα τους έλεγα καν ποντίκια…. Ψυχολογικά υπανάπτυκτοι άνθρωποι, στερημένοι από συναίσθημα, κινούνται στα όρια της αδιακρισίας με θαυμαστή ηλιθιότητα και τους θεωρώ άκρως επικίνδυνους είτε τους δώσουμε σημασία, είτε όχι.
Κατά προτίμηση τους αγνοούμε, αν και το να γυρίζεις την πλάτη στον εχθρό δεν είμαι σίγουρη πως έχει πάντα τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Την Καλημέρα μου….
Δημοσίευση σχολίου