Τόπος συνάντησης κάπου στο κέντρο της Αθήνας. Πρώτα με το μετρό ως το Σύνταγμα, ύστερα με τα πόδια μέσα από χιλιοπερπατημένους δρόμους και αγαπημένες γειτονιές. Σταδίου, Αμερικής, πλατεία Κολοκοτρώνη, παλιά Βουλή, Παρνασσός. Από την Ανθίμου Γαζή στρίβω δεξιά στη Χρήστου Λαδά. Αναζητώ τον αριθμό 9. Μπροστά μου η πινακίδα, κρυμμένη πίσω από ολάνθιστες νερατζιές. Η μέρα ανοιξιάτικη, σχεδόν πασχαλινή. Κι εμείς θα μαζευόμασταν για την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας. Μια ιδέα που γεννήθηκε αυθόρμητα και που τείνει να γίνει θεσμός. Μια ομάδα ανθρώπων που τους ένωσε η κοινή αγάπη για τη φωτογραφία και μονοπάτια που συναντήθηκαν μέσα από μια κοινότητα: αυτή του Flickr. Τα υπόλοιπα δείχνουν να έχουν αποκτήσει πλέον τη δική τους πορεία και προοπτική.
Η ονομασία του καφε-εστιατορίου που θα μας φιλοξενούσε: Black Duck. Η Μαύρη Πάπια. Όταν το πρωτοδιάβασα μου φάνηκε σαν κάποιο είδος κωδικού, ένα συνθηματικό σε σενάριο μιας noir κατασκοπευτικής ταινίας. Όταν πέρασα το κατώφλι του, όλα μου τα σενάρια γκρεμίστηκαν και φτιάχτηκαν από την αρχή. Θερμά χρώματα και υλικά, ξύλο, πέτρα, πηλός. Φωτογραφίες και έργα τέχνης παντού. Όμορφες φιλόξενες γωνιές για καφεδάκι και κουβεντούλα. Στο φόντο ράφια γεμάτα βιβλία. Στα τραπέζια διάφανα βάζα με φρεσκοκομμένα λουλούδια. Αναμμένα κεριά και γλυκός απαλός φωτισμός συμπλήρωναν τη ζεστασιά του χώρου.
Το ραντεβού μας ήταν στο υπόγειο, μια αίθουσα ολόδική μας για να πούμε τα δικά μας, να γνωριστούμε με τους καινούργιους και να ξαναειδωθούμε με τους παλιούς. Η ομάδα μεγαλώνει σε κάθε συνάντηση και δένει σε ένα υπέροχο σύνολο ωραίων ανθρώπων με θετική αύρα και δημιουργική δυναμική που υπόσχεται πολλά. Ο Χρήστος, η Εύη, η Ευγενία, οι δύο Δήμητρες, η Ελευθερία, ο Αντώνης, ο Δημήτρης, ο Κωνσταντίνος, η Καίτη, η Φρόσω, η Ελεάννα, ο Γιώργος, ο Πέτρος, ο Τίμος, η Νάντια, ο Ιορδάνης... άτομα που ως εκείνη τη στιγμή γνώριζα, εκτός από ορισμένους που είχα ξανασυναντήσει, μόνο μέσα από τη δουλειά τους και τα σχόλια που ανταλλάσσαμε με τα ψευδώνυμά μας και που τώρα αποκτούσαν σάρκα και οστά και φωνή και λόγο και ουσία. Η χαρά μου μεγάλη, οι προσδοκίες μεγαλύτερες χάρη σε αυτή την αίσθηση που πλανιόταν στον αέρα, μια αίσθηση υπόσχεσης, ίσως και δέσμευσης από τον καθένα από εμάς, πως η ομάδα των Ελλήνων Flickers είναι εδώ για να μείνει.
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| evapsarrou.blogspot.com |
 |
| Black Duck, Χρήστου Λαδά 9α - evapsarrou.blogspot.com |
Και του χρόνου να είμαστε καλά και το ίδιο γελαστοί και χαρούμενοι!
 |
| η ομαδική φωτογραφία είναι της Εύης Πανοπούλου |
4 σχόλια:
Τι όμορφα που τα έγραψες!
Και οι φωτος σου μου αρέσουν πολύ στο έχω πει.
Και του χρόνου λοιπόν, πάντα χαμογελαστοί!
@ Teteel
Η καλύτερη ευχή. Φιλιά και καλημέρες!
Μμμμ,τώρα τί νά πώ!!!Πώς δέν ζηλεύω??Ε,ναί λοιπόν!!!Ζηλεύω!!!Θέλω καί εγώ νά ανήκω στούς Flickers !!Αλλά δέν ξέρω πώς!!Εάν θέλης Ευάκι μου στείλε μου ένα ιμέηλ μέ οδηγίες!!Canon,έχω,τί άλλο χρειάζεται??Καταπληκτικές οι φωτογραφίες σου!!!Καί τού χρόνου!!!Φιλάκια!!!
@ DIMI
Μόλις σου έστειλα e-mail με οδηγίες. Αν κολλήσεις κάπου, στείλε μήνυμα!
Θα χαρώ πολύ να τα λέμε κι από κει!
Φιλιά, καλό σ/κ!
Δημοσίευση σχολίου