Μύρισαν Χριστούγεννα

Έχω διαπιστώσει πως όσο πιο πολύ περνούν τα χρόνια
τόσο περισσότερο θέλω να βαστούν τα Χριστούγεννα
η αγαπημένη μου γιορτή του χρόνου
σε έναν μήνα που - πλην της δικής μου -
φυλάσσει όλες τις ονομαστικές γιορτές της οικογένειας
όπως και τα γενέθλια του ενός από τα παιδιά μου,
του ξενιτεμένου μου..
Το σπίτι άνοιξε παρόλα αυτά, δέχτηκε φίλους και συγγενείς
περάσαμε όμορφα, ζεστά, γελάσαμε, τραγουδήσαμε, στοχαστήκαμε
κάτω από τα πολύχρωμα λαμπιόνια του στολισμένου χριστουγεννιάτικου δέντρου
που αναβοσβήνουν από την πρώτη μέρα του Δεκέμβρη
για να ξανασβήσουν μετά του Αη-Γιαννιού με τον καινούργιο χρόνο.
Μια φίλη μου είπε κάτι πολύ όμορφο που κράτησα:
Η χρονιά σας ανοίγει με το ένα σας παιδί
και κλείνει με το άλλο
Έχει δίκιο, ο Γιάννης ξεκινάει τη χρονιά, ο Λευτέρης την τελειώνει
με εμάς τους δυο να βρισκόμαστε κάπου ανάμεσα
να μένουμε έκπληκτοι από το πόσο βιαστικά κυλάει ο καιρός
να τα βλέπουμε πόσο γρήγορα μεγαλώνουν και ωριμάζουν μέρα με τη μέρα,
χρόνο με τον χρόνο
και σιωπηλά να λέμε ευχαριστώ!
σιγοντάροντας και καμαρώνοντάς τα...

                                                          Καλές Γιορτές!