12.11.13

Έκθεση σιδηρογλυπτικής στο Παλατάκι

Σε μια αγαπημένη ιστορική γωνιά της Αθήνας όπως το Παλατάκι Χαϊδαρίου
ένας αγαπημένος καλλιτέχνης, ο Νίκος Δέτσης, παρουσιάζει το έργο του στο ευρύ κοινό. Πρόκειται για τη δεύτερη ατομική του έκθεση και περιλαμβάνει σιδηρόγλυπτα επιτοίχια, επιτραπέζια και επιδαπέδια μικρών και μεγάλων διαστάσεων, όλα φτιαγμένα από σίδερο.


Η ιδιαιτερότητά του, το υλικό που επιλέγει και η πρωτοτυπία με την οποία το χρησιμοποιεί. Λαμαρίνες απλές και διάτρητες, εξαρτήματα από μέρη πλοίου όπως καδένες, μπάλες εξαεριστικών, φινιστρίνια, προπέλες, μέρη από τις μηχανές, μπιστόνια, βαλφ, στρόφαλοι, εκκεντροφόροι, τροχαλίες, γάντζοι και τόσα άλλα που δεν γνωρίζω τα ονόματά τους, αλλά και πιο ευτελή υλικά, όπως λαμπτήρες, σφυριά, κλειδιά και παλιά τηλέφωνα, γίνονται θεματικές και μετουσιώνονται σε έργα τέχνης που προκαλούν τον θαυμασμό του επισκέπτη και προβληματίζουν με τα οικουμενικά μηνύματα που περνούν: το περιβάλλον που απειλείται από τη σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης φύσης, οι πόλεμοι και η βία που αρπάζουν κάθε τι πολύτιμο από τη ζωή μας, οι αξίες που κινδυνεύουν να χαθούν, η ζωτική ανάγκη της ανακύκλωσης, οι μικρές χαρές της ζωής που τελικά δεν είναι και τόσο μικρές όσο ίσως θέλουμε να πιστεύουμε είναι μερικά μόνο από αυτά.


Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος που ο καλλιτέχνης έχει πάρει ένα υλικό ψυχρό και απόμακρο κατά την άποψή μου, σχεδόν επιθετικό θα έλεγα στη αίσθησή του, όπως το σίδερο, και το έχει δαμάσει και τελικά μερέψει θεαματικά χάρη στη φαντασία, την έμπνευση και την ανεξάντλητη δημιουργικότητά του. Υλικά και αντικείμενα που από μόνα τους δεν θα προκαλούσαν ίσως κανένα ενδιαφέρον πέρα από τη λειτουργική τους υπόσταση επιλέγονται ενορατικά, επεξεργάζονται με προσοχή και τελικά συμπλέκονται μεταξύ τους σε ευφάνταστες συνθέσεις και μετουσιώνονται σε έργα τέχνης που δεν σε αφήνουν να τα προσπεράσεις βιαστικά ή αδιάφορα. Αν μη τι άλλο, σε κάνουν να επανεκτιμήσεις ένα υλικό που δύσκολα θα πίστευες στην πρωτογενή του μορφή ότι θα μπορούσε να γεννήσει τέχνη.

Η έκθεση σιδηρογλυπτικής του Νίκου Δέτση στο Πνευματικό Κέντρο Παλατάκι του δήμου Χαϊδαρίου εγκαινιάστηκε το Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2013 και στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Ο κόσμος πολύς, οι αντιδράσεις ενθουσιώδεις.
Για όσους ενδιαφέρονται να την επισκεφθούν, θα διαρκέσει ως την Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013. Ώρες λειτουργίας: 09.00-14.00 και 18.00-21.00.
Τα απογεύματα θα βρίσκεται στον εκθεσιακό χώρο και ο ίδιος ο καλλιτέχνης.
Η ιστοσελίδα του: http://greekmetalart.blogspot.com

10 σχόλια:

Teteel είπε...

Πρωτότυπες και ιδιαίτερες δημιουργίες.
Πολύ όμορφη η παρουσιαση σου και οι φωτογραφιες.

oldthings είπε...

Μεράκι , φαντασία και χρησιμοποιημένα υλικά ,στα χέρια του δημιουργού γίνονται υπέροχα έργα τέχνης ! Όμορφες φωτογραφίες που αναδυκνύουν τα έργα του καλλιτέχνη !

Eva Psarrou είπε...

@ Teteel
Και μοναδικές, θα συμπληρώσω. Ακόμα και το ίδιο αν θέλεις να σου φτιάξει, ίδιο κι απαράλαχτο δεν πρόκειται να γίνει.
Καλό σου βράδυ!

Eva Psarrou είπε...

@ oldthings
Είναι πραγματικά άξια θαυμασμού και επαίνου η ικανότητα να μπορεί κανείς να ξαναδίνει ζωή σε κάτι που η χρήση του πλέον λήξει, μέσα από τον διαφορετικό ρόλο που θα επιλέξει να του δώσει.
Καλό σου βράδυ!

DIMI είπε...

Kαλημέρα Εύα!!!
Σπουδαίος καλλιτέχνης!!!Εξαιρετικά όλα τά έργα του!!!
Πολύ ωραία καί η φωτογραφική παρουσίασή σου!!!
Φιλάκια!!!

Lyriel Bee είπε...

Θαυμάσιος !! Τα αγαπώ πολύ τα έργα από μέταλο ακριβώς για το λόγο που είπες και συ, επειδή από κάτι ψυχρό και επιθετικό δημιουργείται κάτι τόσο όμορφο !
Καλή Κυριακή Εύα

Poet είπε...

«Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος που ο καλλιτέχνης έχει πάρει ένα υλικό ψυχρό και απόμακρο κατά την άποψή μου, σχεδόν επιθετικό θα έλεγα στη αίσθησή του, όπως το σίδερο, και το έχει δαμάσει και τελικά μερέψει θεαματικά χάρη στη φαντασία, την έμπνευση και την ανεξάντλητη δημιουργικότητά του» - Βρήκα στο κείμενό σου, Εύα μου, αυτά ακριβώς που ήθελα να γράψω κι εγώ. Για μια φορά ακόμη αποδεικνύεται στην τέχνη ότι το «πώς» είναι σημαντικότερο από το «τι».

Eva Psarrou είπε...

@ DIMI
Δεν έχω παρά να συμφωνήσω, τα έργα του είναι φρέσκα, πρωτότυπα και δυνατά σε φόρμες και μηνύματα. Φιλιά!

Eva Psarrou είπε...

@ Lyriel B
Δεν έχω παρά να συμφωνήσω - πολλά φιλιά μπισκοτάκι!

Eva Psarrou είπε...

@ Poet
Το "πώς" είναι πράγματι σημαντικότερο θα συμφωνήσω, το "πώς" βλέπει τα πράγματα μέσα από το δικό του πρίσμα, το "πώς" ξεκλειδώνει τις φόρμες μέσα από μια καινούργια σύνθεση, το "πώς" ζωντανεύει υλικά και εργαλεία μέσα από το φίλτρο της τέχνης, όλα αυτά τα "πώς" είναι που έκαναν πιστεύω τη διαφορά.
Καλό σου απόγευμα ποιητή!