Σοφία Στρέζου: "Ψυχής αγγίγματα"

"Είναι που κουβαλώ λέξεις αδέσποτες
σε ποιες γραμμές να τις στρώσω
για να τις βρεις
να τις διαβάσεις
που φυσάνε το πολύ του πόνου
μιας φυγής αγέννητης
του ανεπίσημου χωρισμού
στα τετράδια της φωτιάς
καταγράφοντας την απουσία
σ’ όλες τις κλίσεις.
Λάθος δρόμοι, λάθος ίχνη
ακολουθώ φαντάσματα μέσα σε στίχους
μα δεν φτάνω ηλιαχτίδες
στους κύκλους του ήλιου
κρύβονται σε πικρά χαμόγελα
σε πληγωμένα σώματα
σε κανόνες και σταθμούς
που πρέπει τα «θέλω» ν’ αλλάξουν.
Σταυρωμένες ώρες πάνω σε μάρμαρα
διασκεδάζουν το ασύνορο του χρόνου
μέσα στα όνειρα που γεννήθηκαν
αόρατα χέρια τ’ ακούμπησαν
κι απόρρητες λέξεις τα έγραψαν
πάνω στο δέρμα, στα μαλλιά, στα βλέμματα
στοιχειώνοντας συνειδήσεις
με αστραπές κάθετες
που χώρεσαν μόλις
στου πουκαμίσου σου την άδεια τσέπη
για να λαμπυρίζει κάθε φορά
που θα την ψάχνεις
το σκοτεινό της καρδιάς σου. "

***

Μέσα σε αυτές τις εμπνευσμένες λέξεις, τις αδέσποτες όπως λέει η ίδια, ακροβάτησα το απόγευμα της Τετάρτης μαζί με όσους παραβρέθηκαν στην εκδήλωση της αγαπημένης συνοδοιπόρου και φίλης

Σοφίας Στρέζου, με αφορμή την παρουσίαση της ποιητικής της συλλογής «Ψυχής αγγίγματα» που πραγματοποιήθηκε στον κήπο του μουσείου Ηρακλειδών, στο Θησείο.
Λέξεις αισθαντικές και ευαίσθητες, λέξεις διάφανες, άυλες, που άγγιξαν την ψυχή όπως ακριβώς υποσχόταν ο τίτλος, αιθεροβατώντας σε χρόνο άχρονο και σε τόπο άτοπο, λέξεις που συγκίνησαν με την ευαισθησία τους και ζωντάνεψαν με το πάθος τους εικόνες και συναισθήματα με έναν μοναδικό, ακατάληπτο, σχεδόν μαγικό τρόπο... Με τη συμβολή εικόνας και μουσικής και με όχημα την ίδια την ποίηση η απαγγελία των στίχων της μετατράπηκε σε ένα υψηλής αισθητικής δρώμενο που μας ταξίδεψε σε μια υπόγεια άκρως συνωμοτική γιορτή αισθήσεων και ονείρων.

Γιατί το’ χει αυτό η Σοφία, το έχει η γραφή της, να ξυπνά σαν από λήθαργο συγκινήσεις και οράματα και θύμησες μιας άλλης, παράλληλης ζωής, της ζωής μέσα μας…

***

Σ’ ευχαριστώ, Σοφία, για την τιμή, σ’ ευχαριστώ για το ταξίδι…

Να’ σαι καλά!

***