Σήμερα σκέφτηκα να αφήσω την ίδια την Αγία Γραφή να μας μιλήσει από μόνη της, πώς σας φαίνεται; Γιατί καλό είναι να πληροφορείσαι διάφορα σχετικά με την Αγία Γραφή από τρίτους που κάτι είπαν ή διάβασαν ή σχολίασαν (όπως κάνω εγώ τώρα, π.χ.), αλλά καλό είναι μερικές φορές να αποστασιοποιείσαι και να αφήνεις να σου μιλάει απευθείας το ίδιο το κείμενο ώστε να έχεις άμεση σύνδεση εσύ ο ίδιος πρόσωπο με πρόσωπο με την αλήθεια και τη ζωή. Επέλεξα λοιπόν ένα απόσπασμα που νομίζω ότι απαντά από μόνο του στο ερώτημα: γιατί πρέπει να διαβάζουμε την Αγία Γραφή, όχι μόνο ως χριστιανοί αλλά και ως άνθρωποι, αλλά και τι πρέπει να κάνουμε εμείς οι χριστιανοί ορθόδοξοι επί του συγκεκριμένου.
Το απόσπασμα είναι από την Επιστολή Β' προς Τιμόθεον από το κεφάλαιο 3: 16-17 και από το κεφάλαιο 4: 1-5: Η συγκεκριμένη επιστολή είναι γραμμένη από τον απόστολο Παύλο λίγο πριν τον μαρτυρικό θάνατό του (τέλος 66 μ.Χ. με αρχές 67 μ.Χ.) και απευθύνεται στον πιστό ακόλουθο και σύντροφό του Τιμόθεο που τον συμβουλεύει να διατηρήσει την πίστη ακολουθώντας το παράδειγμά του ως πιστός στρατιώτης του Χριστού.
Το κείμενο δίνει πιστεύω απάντηση ως προς τη χρησιμότητα του να διαβάζει κανείς την Αγία Γραφή. Μάλλον να τη μελετά, αφού η αποκάλυψη των μυστικών της, πέρα από την θεόπνευστη αποκάλυψη αυτή καθαυτή, έρχεται με τη μελέτη και την εμβάθυνση των εννοιών του ιερού κειμένου.
Με την απλή ανάγνωση, σα να διαβάζουμε μυθιστόρημα δηλαδή, είναι πολύ δύσκολο να φτάσουμε στα βάθη και τα πλάτη του Θείου Λόγου. Απλά ενημερωνόμαστε πληροφοριακά για τα όσα συμβαίνουν μέσα στις σελίδες και επιφανειακά για να δεις τι θα γίνει παρακάτω.
Εκεί είναι που γίνεται και το όλο μπέρδεμα με τους 'χλιαρούς' χριστιανούς ή τους σκεπτικιστές. 'Εντάξει μωρέ, τις ξέρω τις παραβολές του Χριστού, τις έκανα στο σχολείο, χάσιμο χρόνου.' Κι αυτό στην καλύτερη περίπτωση. Το θέμα όμως δεν είναι να τις ξέρεις απλώς πληροφοριακά, αλλά να μπορέσεις να σκάψεις κάτω από την επιφάνεια της πληροφορίας και να δεις τι προσπαθεί ο Θεός να σε διδάξει και τι ζητάει από σένα. Πώς δηλαδή μπορείς αυτή τη συγκεκριμένη π.χ. παραβολή, τη διδαχή της, να την προσεγγίσεις, να την 'ξεκλειδώσεις' και να καταφέρεις να φτάσεις στην αλήθεια της εφαρμόζοντάς τη στη ζωή σου. Όχι επειδή το θες εσύ, αλλά επειδή το θέλει Εκείνος, αφού για Εκείνον γίνονται όλα, για τη δόξα τη δική Του και τη σωτηρία τη δική μας.
Πάντα προσπαθώ να μπω στη θέση του ήρωα της κάθε ιστορίας της Αγίας Γραφής και να σκεφτώ τι θα μπορούσε να με συνδέσει μαζί του. Και εμείς είμαστε αδαείς ως προς τις γραφές, κι εμείς ζούμε σε μια εποχή δύσκολη, όπως οι απόστολοι τότε. Μήπως οι σημερινοί χριστιανοί δεν καλούνται να αναμετρηθούν με την κυνικότητα και την ειρωνεία των καιρών, με την καχυποψία, την ειδωλολατρία που μπορεί να μη λέγεται θυσίες στα είδωλα, αλλά κι εμείς έχουμε τους ψεύτικους θεούς που λατρεύουμε, το χρήμα, τη δόξα, τη μόδα, τον καταναλωτισμό, τα αυτοκίνητα, τα κινητά και οτιδήποτε μας κρατάει δέσμιους με τα εγκόσμια. Σε αυτούς λοιπόν τους "ακατάλληλους καιρούς" μήπως κι εμείς δεν καλούμαστε να προβάλουμε και την άλλη πλευρά, την πλευρά του Θεού; Την αλήθεια; Κι αυτό η Αγία Γραφή το λέει "καθήκον", όχι αν θέλετε και σας αρέσει κι αν έχετε χρόνο και διάθεση. Είναι εντολή, και μία από τις βασικότερες που βρίσκεις διάσπαρτη σε ολόκληρη την Αγία Γραφή είναι ακριβώς αυτή: Να τηρείς τις εντολές. Όχι βέβαια της κοινωνίας, ούτε του εαυτού σου, αλλά του Θεού, γιατί αυτό έχει ζητήσει από εμάς, και γιατί αυτό θέλει. Οφείλουμε, επομένως, να τηρούμε τις εντολές του Θεού, οι οποίες βρίσκονται όλες τους μέσα στην Αγία Γραφή.
Ο 'καλός χριστιανός' επομένως, όχι σύμφωνα με εκκλησιαστκά τυπολατρικά (που για να πω την αλήθεια μου, δεν με βρίσκουν και τόσο σύμφωνη με όλα αυτά, μπορεί να κάνω και λάθος), αλλά όπως ακριβώς τον θέλει ο Θεός, αυθεντικό και υπάκουο, οφείλει να τηρεί τις εντολές σε όλες τις πτυχές της ζωής του, εξωτερικής και εσωτερικής. Για να μπορεί να το κάνει πρέπει να καθίσει ο ίδιος και να μελετήσει την Αγία Γραφή. Γιατί ο ίδιος; Γιατί η Αγία Γραφή είναι ένα θαυμαστό βιβλίο, το οποίο αποκαλύπτεται στον καθέναν μας με έναν μοναδικό τρόπο. Είναι σα να μιλάει στον καθέναν μας ξεχωριστά. Και πρέπει να μιλάμε κι εμείς πίσω. Μέσα από την προσευχή, ζητώντας τη χάρη του Αγίου Πνεύματος που θα μας φωτίσει τον δρόμο της αλήθειας, της διδαχής και της σοφίας, ζητώντας μας, πέρα από την καθοδήγηση, την δύναμη και το θάρρος να τα κάνουμε πράξη στη ζωή μας.
Γι' αυτό και είναι τόσο σημαντικό να αφιερώνεις λίγο από τον χρόνο σου και σε καθημερινή βάση για να μελετάς τον Λόγο του Θεού. Κάπου το γράφει μάλιστα αυτό πολύ περιφραστικά, η Αγία Γραφή δεν είναι το παντεσπάνι που το τρως μια φορά τις Κυριακές, αλλά το ψωμί που σε θρέφει σε καθημερινή βάση. Είναι η τροφή της ψυχής και η ψυχή, όπως λέει και το λαϊκόν άσμα, είναι Πολύ Μεγάλο Πράγμα!
***
Για το πλάνο αντιγραφής Αγ. Γραφής σας έχω για το μήνα Μάιο ένα πολύ πολύ ενδιαφέρον θέμα:
"Αυτο-έλεγχος". Αγγλιστί: "Self-control".
Είναι ένα θέμα τεράστιο που πονά και που χρειάζεται μεγάλος αγώνας από μέρους μου για να το κατακτήσω. Όταν το εντόπισα στο διαδίκτυο από την αγαπημένη νικήτρια από καρκίνο Sweet Blessings, μου χτύπησε αμέσως καμπανάκι. Γιατί; Γιατί σε όλα τα απαγορευτικά της Αγίας Γραφής, εγώ χτυπάω κόκκινο. Γκρινιάζω, εκνευρίζομαι για το παραμικρό, τρελαίνομαι όταν κάτι δεν πηγαίνει με τα νερά μου, μουρμουράω με τα πάντα, όλα με πειράζουν και όλα με τσαντίζουν. Ενθουσιάζομαι εύκολα, βαριέμαι εύκολα, κουράζομαι εύκολα, εγκαταλείπω εύκολα, απελπίζομαι εύκολα, κλαίω εύκολα, παραπονιέμαι εύκολα και γελάω εύκολα και συγκινούμαι εύκολα.
Όλα αυτά βέβαια, δεν δείχνουν μακροθυμία, κάθε άλλο παρά, αφού απέχω έτη φωτός από την υπακοή στη θεία εντολή, αυτή του αυτο-ελέγχου. Που θα πει, ότι για να κατακτήσεις αυτό το πνευματικό πεδίο μάχης, χρειάζεται αγώνας, άσκηση, επιμονή και θεία χάρη. Που θα πει επίσης και μελέτη και εφαρμογή στην πράξη, όσο άτσαλη και αν είναι η αρχική προσπάθεια. Φτάνει να επιμένεις και να προχωράς.
Χρόνια πολλά και Χριστός Ανέστη!
Με αγάπη,
Εύα 💗
Το απόσπασμα είναι από την Επιστολή Β' προς Τιμόθεον από το κεφάλαιο 3: 16-17 και από το κεφάλαιο 4: 1-5: Η συγκεκριμένη επιστολή είναι γραμμένη από τον απόστολο Παύλο λίγο πριν τον μαρτυρικό θάνατό του (τέλος 66 μ.Χ. με αρχές 67 μ.Χ.) και απευθύνεται στον πιστό ακόλουθο και σύντροφό του Τιμόθεο που τον συμβουλεύει να διατηρήσει την πίστη ακολουθώντας το παράδειγμά του ως πιστός στρατιώτης του Χριστού.
3:16 - "Ό,τι βρίσκεται στη Γραφή είναι εμπνευσμένο από το Πνεύμα του Θεού κι είναι ωφέλιμο για τη διδασκαλία της αλήθειας, για τον έλεγχο της πλάνης, για τη διόρθωση των λαθών, για τη διαπαιδαγώγηση σε μια ζωή όπως τη θέλει ο Θεός."
3:17 - "Έτσι ο άνθρωπος του Θεού είναι τέλειος και καταρτισμένος για κάθε καλό έργο."
4:1 - "Εγώ, λοιπόν, (= ο απόστολος Παύλος) σε εξορκίζω (= τον Τιμόθεο) ενώπιον του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού, που πρόκειται να κρίνει τους ζωντανούς και τους νεκρούς όταν θα εμφανιστεί και θα βασιλέψει."
4:2 - "Κήρυξε το λόγο του Θεού με επιμονή, στον κατάλληλο και στον ακατάλληλο καιρό. Έλεγξε, επίπληξε, συμβούλεψε. Κι όλα αυτά με όλη τη μακροθυμία σου, διδάσκοντας με όλη σου την υπομονή."
4:3 - "Θα 'ρθεί καιρός που οι άνθρωποι δε θα ανέχονται τη σωστή διδασκαλία, αλλά θα συγκεντρώνουν γύρω τους πλήθος από δασκάλους, που να ταιριάζουν με τις επιθυμίες τους, για ν' ακούνε αυτά που τους αρέσουν."
4:4 - "Θα κλείνουν τ' αυτιά τους στην αλήθεια και θα στρέφονται στα παραμύθια."
4:5 - "Εσύ όμως να είσαι άγρυπνος για να τα αντιμετωπίσεις όλα αυτά. Να κακοπαθήσεις, να εργαστείς για τη διάδοση του ευαγγελίου, να εκπληρώσεις το καθήκον σου στην υπηρεσία του Θεού."
Το κείμενο δίνει πιστεύω απάντηση ως προς τη χρησιμότητα του να διαβάζει κανείς την Αγία Γραφή. Μάλλον να τη μελετά, αφού η αποκάλυψη των μυστικών της, πέρα από την θεόπνευστη αποκάλυψη αυτή καθαυτή, έρχεται με τη μελέτη και την εμβάθυνση των εννοιών του ιερού κειμένου.
Με την απλή ανάγνωση, σα να διαβάζουμε μυθιστόρημα δηλαδή, είναι πολύ δύσκολο να φτάσουμε στα βάθη και τα πλάτη του Θείου Λόγου. Απλά ενημερωνόμαστε πληροφοριακά για τα όσα συμβαίνουν μέσα στις σελίδες και επιφανειακά για να δεις τι θα γίνει παρακάτω.
Εκεί είναι που γίνεται και το όλο μπέρδεμα με τους 'χλιαρούς' χριστιανούς ή τους σκεπτικιστές. 'Εντάξει μωρέ, τις ξέρω τις παραβολές του Χριστού, τις έκανα στο σχολείο, χάσιμο χρόνου.' Κι αυτό στην καλύτερη περίπτωση. Το θέμα όμως δεν είναι να τις ξέρεις απλώς πληροφοριακά, αλλά να μπορέσεις να σκάψεις κάτω από την επιφάνεια της πληροφορίας και να δεις τι προσπαθεί ο Θεός να σε διδάξει και τι ζητάει από σένα. Πώς δηλαδή μπορείς αυτή τη συγκεκριμένη π.χ. παραβολή, τη διδαχή της, να την προσεγγίσεις, να την 'ξεκλειδώσεις' και να καταφέρεις να φτάσεις στην αλήθεια της εφαρμόζοντάς τη στη ζωή σου. Όχι επειδή το θες εσύ, αλλά επειδή το θέλει Εκείνος, αφού για Εκείνον γίνονται όλα, για τη δόξα τη δική Του και τη σωτηρία τη δική μας.
Πάντα προσπαθώ να μπω στη θέση του ήρωα της κάθε ιστορίας της Αγίας Γραφής και να σκεφτώ τι θα μπορούσε να με συνδέσει μαζί του. Και εμείς είμαστε αδαείς ως προς τις γραφές, κι εμείς ζούμε σε μια εποχή δύσκολη, όπως οι απόστολοι τότε. Μήπως οι σημερινοί χριστιανοί δεν καλούνται να αναμετρηθούν με την κυνικότητα και την ειρωνεία των καιρών, με την καχυποψία, την ειδωλολατρία που μπορεί να μη λέγεται θυσίες στα είδωλα, αλλά κι εμείς έχουμε τους ψεύτικους θεούς που λατρεύουμε, το χρήμα, τη δόξα, τη μόδα, τον καταναλωτισμό, τα αυτοκίνητα, τα κινητά και οτιδήποτε μας κρατάει δέσμιους με τα εγκόσμια. Σε αυτούς λοιπόν τους "ακατάλληλους καιρούς" μήπως κι εμείς δεν καλούμαστε να προβάλουμε και την άλλη πλευρά, την πλευρά του Θεού; Την αλήθεια; Κι αυτό η Αγία Γραφή το λέει "καθήκον", όχι αν θέλετε και σας αρέσει κι αν έχετε χρόνο και διάθεση. Είναι εντολή, και μία από τις βασικότερες που βρίσκεις διάσπαρτη σε ολόκληρη την Αγία Γραφή είναι ακριβώς αυτή: Να τηρείς τις εντολές. Όχι βέβαια της κοινωνίας, ούτε του εαυτού σου, αλλά του Θεού, γιατί αυτό έχει ζητήσει από εμάς, και γιατί αυτό θέλει. Οφείλουμε, επομένως, να τηρούμε τις εντολές του Θεού, οι οποίες βρίσκονται όλες τους μέσα στην Αγία Γραφή.
Ο 'καλός χριστιανός' επομένως, όχι σύμφωνα με εκκλησιαστκά τυπολατρικά (που για να πω την αλήθεια μου, δεν με βρίσκουν και τόσο σύμφωνη με όλα αυτά, μπορεί να κάνω και λάθος), αλλά όπως ακριβώς τον θέλει ο Θεός, αυθεντικό και υπάκουο, οφείλει να τηρεί τις εντολές σε όλες τις πτυχές της ζωής του, εξωτερικής και εσωτερικής. Για να μπορεί να το κάνει πρέπει να καθίσει ο ίδιος και να μελετήσει την Αγία Γραφή. Γιατί ο ίδιος; Γιατί η Αγία Γραφή είναι ένα θαυμαστό βιβλίο, το οποίο αποκαλύπτεται στον καθέναν μας με έναν μοναδικό τρόπο. Είναι σα να μιλάει στον καθέναν μας ξεχωριστά. Και πρέπει να μιλάμε κι εμείς πίσω. Μέσα από την προσευχή, ζητώντας τη χάρη του Αγίου Πνεύματος που θα μας φωτίσει τον δρόμο της αλήθειας, της διδαχής και της σοφίας, ζητώντας μας, πέρα από την καθοδήγηση, την δύναμη και το θάρρος να τα κάνουμε πράξη στη ζωή μας.
Γι' αυτό και είναι τόσο σημαντικό να αφιερώνεις λίγο από τον χρόνο σου και σε καθημερινή βάση για να μελετάς τον Λόγο του Θεού. Κάπου το γράφει μάλιστα αυτό πολύ περιφραστικά, η Αγία Γραφή δεν είναι το παντεσπάνι που το τρως μια φορά τις Κυριακές, αλλά το ψωμί που σε θρέφει σε καθημερινή βάση. Είναι η τροφή της ψυχής και η ψυχή, όπως λέει και το λαϊκόν άσμα, είναι Πολύ Μεγάλο Πράγμα!
***
"Αυτο-έλεγχος". Αγγλιστί: "Self-control".
Είναι ένα θέμα τεράστιο που πονά και που χρειάζεται μεγάλος αγώνας από μέρους μου για να το κατακτήσω. Όταν το εντόπισα στο διαδίκτυο από την αγαπημένη νικήτρια από καρκίνο Sweet Blessings, μου χτύπησε αμέσως καμπανάκι. Γιατί; Γιατί σε όλα τα απαγορευτικά της Αγίας Γραφής, εγώ χτυπάω κόκκινο. Γκρινιάζω, εκνευρίζομαι για το παραμικρό, τρελαίνομαι όταν κάτι δεν πηγαίνει με τα νερά μου, μουρμουράω με τα πάντα, όλα με πειράζουν και όλα με τσαντίζουν. Ενθουσιάζομαι εύκολα, βαριέμαι εύκολα, κουράζομαι εύκολα, εγκαταλείπω εύκολα, απελπίζομαι εύκολα, κλαίω εύκολα, παραπονιέμαι εύκολα και γελάω εύκολα και συγκινούμαι εύκολα.
Όλα αυτά βέβαια, δεν δείχνουν μακροθυμία, κάθε άλλο παρά, αφού απέχω έτη φωτός από την υπακοή στη θεία εντολή, αυτή του αυτο-ελέγχου. Που θα πει, ότι για να κατακτήσεις αυτό το πνευματικό πεδίο μάχης, χρειάζεται αγώνας, άσκηση, επιμονή και θεία χάρη. Που θα πει επίσης και μελέτη και εφαρμογή στην πράξη, όσο άτσαλη και αν είναι η αρχική προσπάθεια. Φτάνει να επιμένεις και να προχωράς.
Χρόνια πολλά και Χριστός Ανέστη!
Με αγάπη,
Εύα 💗
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου