"Δεν γεννιέσαι γυναίκα, γίνεσαι.
Καμιά βιολογική, ψυχολογική ή οικονομική μοίρα δεν προσδιορίζει τη μορφή
με την οποία η γυναίκα παρουσιάζεται στην κοινωνία.
Είναι ο πολιτισμός στο σύνολό του που παράγει αυτό το πλάσμα
που είναι ανάμεσα στον αρσενικό και τον ευνούχο
και που περιγράφεται σαν θηλυκό."
Σιμόν ντε Μποβουάρ, Το δεύτερο φύλο
~ ~ ~
Η Σιμόν ντε Μποβουάρ γεννήθηκε το 1908 στη Γαλλία. Από το 1968, τη χρονιά που συνέγραψε το Δεύτερο Φύλο, θεωρείται η μητέρα του φεμινισμού, αφού με τις λέξεις της δεν άλλαξε τον τρόπο που οι άντρες έβλεπαν τις γυναίκες, αλλά κυρίως τον τρόπο που οι γυναίκες έβλεπαν τον εαυτό τους.
|
Simone de Beauvoir |
Σήμερα είναι η Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας. Σαν σήμερα το 1857 οι εργάτριες ενός εργοστασίου κλωστοϋφαντουργίας της Αμερικής απαίτησαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Απαίτησαν ισότητα... Ήταν η αρχή μιας νέας τάξης πραγμάτων για τα δύο φύλα... Όμως, γιατί αιωρείται αυτή η αίσθηση ότι το ζητούμενο της ισότητας χάθηκε κάπου στη μετάφραση, αφού στο όνομα αυτής της ισότητας έχουμε, εμείς οι γυναίκες, αναλάβει ανδρικούς και γυναικείους ρόλους μαζί και δείχνουμε να έχουμε αρχίσει να χάνουμε την ιδιαιτερότητά μας, την μοναδικότητά μας ως το δεύτερο φύλο;
Για να αποδείξουμε τι και σε ποιον;...
Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας.. όπως λέμε Παγκόσμια ημέρα ανίατων παθήσεων, ή προσφυγιάς ή προστασίας του περιβάλλοντος... Ένα είδος υπό προστασία δηλαδή, κάτι σαν τις χελώνες καρέτα-καρέτα, που χρειάζεται μια παγκόσμια ημέρα ως ένα είδος παρηγοριάς, ένα στοργικό σκούντημα στον ώμο που να δείχνει ότι η κοινωνία μια φορά τον χρόνο αναγνωρίζει και επίσημα την αξία του δεύτερου φύλου...
Αναρωτιέμαι πόση παρηγοριά παίρνουν από τη σημερινή Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας οι Κινέζες που δολοφονούνται κατά χιλιάδες ανά ημέρα από τους πατεράδες τους με το που βλέπουν το πρώτο φως της μέρας για το αμάρτημα ότι δεν γεννήθηκαν αγόρια, ή οι Ινδές που κακοποιούνται σεξουαλικά χωρίς να τιμωρείται κανένας ή οι Αφρικανές που υποβάλλονται σε ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων στις πιο τρυφερές τους ηλικίες ή που θάβονται ζωντανές χωρίς να τις αναζητήσει κανείς ή οι μουσουλμάνες που πετροβολούνται από τους συζύγους τους κατά βούληση επειδή θέλησαν να σπουδάσουν ή οι καθολικές που δεν δικαιούνται το δικαίωμα στην μη τεκνοποίηση...
Πόσο μεγάλη, πόσο ατέλειωτη είναι αυτή η λίστα των μαζικών εγκλημάτων κατά του δεύτερου φύλου που τιμάει η κοινωνία σήμερα... Τόσο, που με κάνει να αναρωτιέμαι πόση στ' αλήθεια είναι η ισότητα που έχει κατακτηθεί από το 1857 μέχρι τώρα που μιλάμε, και πόσο χρήσιμη είναι η σημερινή Γιορτή της Γυναίκας για τις γυναίκες του κόσμου που αγωνίζονται σαν πρόσφυγες "μεταξύ του αρσενικού και του ευνούχου" να βρουν τη θέση τους μέσα σ' αυτόν τον δίκαιο κόσμο και την ταυτότητά τους, "που περιγράφεται σαν θηλυκό"...