Άνοιξη στο κτήμα

Είχαμε και τις προηγούμενες χρονιές μαργαρίτες, φέτος όμως, ίσως λόγω των βροχών, ίσως επειδή δεν θέλαμε να τις ξεριζώσουμε και βρήκαν τον χρόνο να ρίξουν τον σπόρο τους στη γη, ίσως και επειδή τις ποτίζαμε μαζί με τα κηπευτικά σα να ήταν ήμερες κι αυτές, έδωσαν τα ρέστα τους. Ένα κατακίτρινο χαλί σαν τον ήλιο απ' άκρου σ' άκρη μέσα στο κτήμα να χαίρεται το μάτι, να ευφραίνεται η καρδιά.

Η μανταρινιά είναι μικρούλα ακόμα, δύο χρονών, αλλά στον ανθό της δεν χαρίστηκε καθόλου. Περνάς από δίπλα της και μεθάς από το άρωμά των ολόλευκων ανθών που μοιάζουν μ' αστέρια ριγμένα καταμεσίς σε πράσινη θάλασσα.

Λείπει το τρίτο, η Μόλι, η μικρή μας. Δεν ήθελε να ποζάρει, προτιμούσε το παιχνίδι. Απορώ πώς κάθισαν τα άλλα δύο, ίσα που πρόλαβα να βγάλω τη φωτογραφία και μετά εξαφανίστηκαν στο δευτερόλεπτο για παιχνίδι!

Μαργαρίτες, μαργαρίτες παντού, ό,που κι αν γυρίσεις, γεμάτο μαργαρίτες!

Τα κλαδιά της λεμονιάς λύγισαν ως τη γη από το βάρος των καρπών, μια ευλογημένη χρονιά για τα δέντρα φέτος, δόξα τω Θεώ!

Δεν ξέρω για σας, αλλά αγαπώ τις μαργαρίτες. Δεν είναι μόνο που είναι πανέμορφες, είναι που είναι άγρια λουλούδια του αγρού μεγαλωμένα μόνα τους, ευγενικά, διακριτικά, αυθεντικά, ανεπιτήδευτα, χωρίς να επιβάλλονται ή να απαιτούν, χωρίς να τα φροντίζει κανείς, παρά μόνο ο δημιουργός τους. Δόξα σοι.

Μαλάκωσαν τα κλώνια της συκιάς, ξεπρόβαλαν οι πρώτοι καρποί, πλάτυναν τα φύλλα της και μαζεύουν ήλιο.

Να' τη και η κληματαριά, πρώτη της χρονιά, μάλλον δεύτερη αλλά μωράκι είναι ακόμα, ζωηρή και φρέσκια πάραυτα, που ανυπομονεί να παράξει τον πολύτιμο καρπό παρέα με τα τζιτζίκια του καλοκαιριού που δεν θα αργήσει να φανεί. Για να δούμε, φέτος θα τα καταφέρει;

Αναρριχώμενη ομορφιά μικροκαμωμένη και λεπτεπίλεπτη, η κέρρια η ιαπωνική ντυμένη κι αυτή στα κίτρινα!

Μερικές φορές αισθάνομαι ότι ο χρόνος σα να ξεκινάει την άνοιξη. Όλα στη φύση αναγεννώνται, τα λουλούδια στους αγρούς και στους κήπους των σπιτιών, τα πουλιά που κελαηδούν στα κλαδιά των δέντρων ερωτοτροπώντας και χτίζοντας τις φωλιές τους, η φύση που ξυπνάει με ζέση μετά τον λήθαργο του αργόσυρτου σκοτεινού χειμώνα, η διάθεσή μας που αναγεννάται κι αυτή τώρα που ο καιρός έχει ζεστάνει και θέλουμε να είμαστε έξω ολοένα και δεν μας χωρά το σπίτι. 

Είναι η εποχή να υποδεχτούμε τον Κύριο, μπαίνουμε σιγά σιγά στις άγιες ημέρες του Πάσχα. Κάθαρση σπιτιού, σώματος, ψυχής, εκκλησιασμός, νηστεία, περισυλλογή, συγχώρηση, αγάπη, αγάπη πολλή. 

Λίγη ανηφόρα ακόμα, λίγο σκοτάδι ακόμα και να, σε λίγο θα δούμε να ξεπροβάλει η ανατολή, να λάμψει το φως, το φως του Χριστού και η Ανάσταση του Κυρίου. Έλα, Μόλι μου, κάθισε συντροφιά μαζί μου, σε λίγο θα πάμε να παίξουμε. 

Ήρθε η εποχή που θα γιορτάσουμε και θα χαρούμε μαζί με τις οικογένειές μας το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης, της νίκης της ζωής επί του θανάτου, την ανάσταση και την ανάταση των ψυχών όλων μας, και την ελπίδα της αιώνιας ζωής, της εκπληρωμένης υπόσχεσης.

Η φύση ξυπνά, η ψυχή το ίδιο. Μια νέα εποχή μόλις ξεκίνησε και όλα ντύνονται καινούργια, και όλα γίνονται ζωή!

Καλή Μεγαλοβδομάδα, φίλοι μου. Το φως του Κυρίου να μας συντροφεύει πάντοτε.

Καλή μας Ανάσταση!

Με αγάπη,

Εύα 💗

Πλάνο αντιγραφής Απριλίου - Αγιότητα

"Καθαγιασμός, αγιασμός, αγιότητα, τι πελώρια εκφοβιστική λέξη, με κάποιου είδους θρησκευτικό νόημα, σωστά; Αλλά τι σημαίνει πραγματικά; Για να δούμε: "διαχωρίζομαι για έναν ιερό σκοπό" ή "γίνομαι άγιος" (όπως ο Θεός, γινόμαστε μιμητές του) ή "απελευθερώνομαι από την αμαρτία". 

Όλες αυτές οι ερμηνείες μοιάζουν πάρα πολύ σημαντικές περιγραφές, σωστά; Έχει να κάνει με το εάν είμαστε ικανοί να πάμε στον Παράδεισο ή όχι. 

Έτσι, προφανώς, είναι ζωτικό να κατανοήσουμε την διαδικασία του καθαγιασμού, της αγιότητας. Και είναι καλό που πρόκειται να το διερευνήσουμε πιο πολύ σε βάθος αυτό τον μήνα με το πλάνο αντιγραφής Αγίας Γραφής Απριλίου."

(Ελεύθερη μετάφραση της γράφουσας από το εισαγωγικό κείμενο της ιστοσελίδας από όπου ανέσυρα το πλάνο για τον μήνα Απρίλιο.)

****** 

Καθαγιασμός, λοιπόν, ή αγιότητα, ή αγιοποίηση ή εξαγνισμός. Κάτι αμαρτωλό, δηλαδή, το κάνω άγιο. Κάτι ατελές, το διορθώνω και το τελειοποιώ. Κάτι βρώμικο, το καθάρω, κάτι βέβηλο ή κοσμικό το απομακρύνω ή το καταδικάζω, ώστε αυτό το κάτι να εξαγιαστεί και να πλησιάσει στα δεδομένα του Θεού. 

Τι μπορούμε να καθαρίσουμε, επομένως, ώστε να καθαγιαστεί; Τον εαυτό μας, το σώμα μας, την καρδιά μας, τα λόγια μας, τις σκέψεις μας, τους σκοπούς μας, τα εναύσματά μας, τα πάθη και τους πειρασμούς μας, τις πληγές και τις αδυναμίες μας, το πώς βλέπουμε τα πράγματα γύρω μας, το πώς φερόμαστε απέναντι στους ανθρώπους, στα ζώα, στη φύση, στο σπίτι ή τη δουλειά μας, στον Θεό, αλλά και σε εμάς τους ίδιους.

Για όλα αυτά, όταν είμαστε Χριστιανοί και πιστεύουμε στον Θεό με ενσυναίσθηση, χρειαζόμαστε την χάρη του Θεού και τον θείο Λόγο Του να μας ανοίξουν τον δρόμο. Οι new age αντιλήψεις θέλουν τον άνθρωπο κυρίαρχο του κόσμου και του εαυτού του, αυτόνομο, ανεξάρτητο, μόνος του να νικάει τις νίκες του και μόνος του να φτάνει στο ποθούμενο (επιτυχία, δόξα, χρήματα κτλ.), αρκεί να εστιάσει στο αποτέλεσμα (vision boards, mantras, confirmations κτλ.) και το σύμπαν να συνομωτήσει υπέρ του για να του το δώσει. 

Εμείς οι Χριστιανοί δεν έχουμε αυτή την αφετηρία, χρειαζόμαστε Χριστό. Χωρίς Χριστό ο άνθρωπος ού δύναται ποιείν ουδέν, που θα πει ότι δεν μπορούμε να κάνουμε βήμα από μόνοι μας, γιατί είμαστε έκπτωτοι που ζούμε σε έναν έκπτωτο και σκοτεινό κόσμο. Είναι σα να ισορροπούμε πάνω σε σκοινί με τα μάτια κλειστά. Ο new ager εμπιστεύεται τον εαυτό του, εμείς εμπιστευόμαστε τον Κύριο, για να μας φωτίσει τον δρόμο, τα βήματά μας, και να μην στραβοπατήσουμε και απωλεσθούμε στην άβυσσο. Εμπιστευόμαστε την ψυχή μας σε Εκείνον με τη ζωή μας. Γιατί από τα δύο, ψυχή και ζωή, για τον Χριστιανό αυτό που υπερέχει και κυριαρχεί είναι το πρώτο, η ψυχή του, που είναι αιώνια, και όχι η ζωή του, που έχει ημερομηνία λήξης.  

Η μεταστροφή προς μια ζωή αγιότερη δεν επιτυγχάνεται, εννοείται, από τη μία μέρα στην άλλη. Προϋποθέτει χρόνο, κόπο και αγώνα, σωματικό και πνευματικό. Είναι μία διαδικασία, ένα οδοιπορικό, ένα ταξίδι από το προσωρινό στο αιώνιο, από το φθαρτό στο άφθαρτο, από την αμαρτία στην αγιότητα, από το γήινο στο ουράνιο. Αυτό το πλάνο ρίχνει ένα φως σαν οδηγός και σαν παράδειγμα για το πώς μπορούμε να διάγουμε μια ζωή άγια, μέσα από τα Ευαγγέλια και την Αγία Γραφή, βασιζόμενοι στον Λόγο του Θεού, φτάνει να το θελήσουμε.

-----

Το πλάνο αντιγραφής Αγίας Γραφής το εντόπισα εδώ. Μπορείτε να βρείτε πολλά περισσότερα εδάφια σχετικά με την αγιότητα στις παραπομπές του κάθε εδαφίου του πλάνου, οι οποίες αναγράφονται στο τέλος της κάθε σελίδας. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμες αν θέλει κάποιος να εντρυφήσει περισσότερο μέσα στον Λόγο του Θεού, όχι μόνο για αυτό το πλάνο, αλλά και γενικότερα. Είναι αυτό που λέει κάπου μέσα στην Αγία Γραφή "διδακτοί Θεού". Μαθαίνουμε τον Λόγο μέσα από τον Λόγο. Ο Λόγος δηλαδή διδάσκει Λόγο για να διδαχθούμε όλοι εμείς.

-----

Καλό μήνα Απρίλιο, φίλοι μου.

Με αγάπη,

Εύα 💗