Τις αγορεύειν βούλεται;..

«Εγώ μεν ουν ως εδυνάμην άριστα κατηγόρηκα επίσταμαι δ’ ότι οι μεν άλλοι των ακροωμένων θαυμάζουσιν, όπως ποθ’ ούτως ακριβώς εδυνήθην εξευρείν τα τούτων αμαρτήματα, ούτως δε μου καταγελά, ότι ουδέ πολλοστόν μέρος είρηκα των τούτοις υπαρχόντων κακών. Υμείς ουν και τα ειρημένα και τα παραλελειμμένα αναλογισάμενοι πολύ μάλλον αυτού καταψηφίσασθε, ενθυμηθέντες ότι ένοχος μεν εστί τη γραφή, μεγάλη δ’ ευτυχία το τοιούτων πολιτών απαλλαγήναι τη πόλει. Ανάγνωθι δ’ αυτοίς τους νόμους και τους όρκους και την γραφήν.»

Λυσίου, Κατά Αλκιβιάδου Α 144, 46-47

Απόδοση στη νεοελληνική:
Εγώ λοιπόν κατέθεσα ως κατήγορος όσο πιο άριστα μπορούσα και ξέρω καλά ότι απ’ τη μια πλευρά άλλοι από τους ακροατές απορούν, πως τέλος πάντων μπόρεσα με τέτοια ακρίβεια να ανακαλύψω τα σφάλματά τους, αυτός όμως με κοροϊδεύει επειδή δεν έχω πει ούτε το ελάχιστο από τις υπάρχουσες παρανομίες τους. Εσείς, λοιπόν, αφού συνυπολογίσετε και όσα έχουν ειπωθεί και όσα έχουν παραληφθεί, καταδικάστε τον με την πιο βαριά ποινή, αφού λάβετε υπόψη ότι είναι ένοχος της έγγραφης καταγγελίας και ότι είναι μεγάλη ευτυχία για την πόλη να απαλλαγεί από τέτοιου είδους πολίτες. Διάβασε σ’ αυτόν και τους νόμους και τους όρκους και την έγγραφη καταγγελία.

Το κείμενο είναι απόσπασμα από την ομιλία κατά του Αλκιβιάδη, πολιτικού και στρατηγού από την Αθήνα, με την λαμπρή εκπαίδευση και τον αντιφατικό χαρακτήρα. Υπέρμαχος της εκστρατείας στη Σικελία (και για πολιτικούς λόγους, αλλά και για να ικανοποιήσει τις προσωπικές του φιλοδοξίες), ορίστηκε αρχηγός της, όμως, λίγο πριν ξεκινήσουν (415 π.Χ.) έγινε κάτι πρωτοφανές για τα αρχαιοελληνικά δεδομένα: βρέθηκαν σπασμένες οι κεφαλές των Ερμών, αγαλματιδίων που στόλιζαν τους δρόμους της Αθήνας, πράγμα επαίσχυντο και καθολικά κατακριτέο, αφού επρόκειτο για βεβήλωση των ιερών και οσίων της πόλης. Για την άνευ προηγουμένου αυτή ιεροσυλία κατηγορήθηκε ο Αλκιβιάδης, μιας και είχε γίνει περιβόητος στην πόλη για την προκλητική του συμπεριφορά. Ο ίδιος ζήτησε να δικαστεί άμεσα, αλλά η δίκη αναβλήθηκε για μετά το πέρας της εκστρατείας. Όσο βρισκόταν στην Σικελία, επανεκλήθηκε από την Αθήνα για να δικαστεί, αλλά επειδή δεν παρουσιάστηκε, θεωρήθηκε ένοχος και καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο.

Τότε ήταν που συντάχθηκε φανερά με το μέρος των Σπαρτιατών, ώστε να βοηθηθούν οι Συρακούσιοι. Επίσης, πήγε στην Ιωνία και ξεσήκωσε τους συμμάχους των Αθηναίων εναντίον τους και εξασφάλισε για την Σπάρτη περσική υποστήριξη. Ταυτόχρονα συμμάχησε με τους ολιγαρχικούς της Αθήνας, προκαλώντας την εξέγερση του 411 π.Χ. με σκοπό την επάνοδό του στα πολιτικά πράγματα της Αθήνας. Μετά από κάποιες σημαντικές πολεμικές επιτυχίες, έγινε δεκτός στην Αθήνα με ενθουσιασμό, όπου διορίστηκε στρατηγός με πλήρεις εξουσίες.

Είναι φανερό πως όλες του οι ενέργειες υπαγορεύονταν χωρίς αμφιβολία από το προσωπικό του συμφέρον, και ίσως το δικό του παράδειγμα να ήταν η χαριστική βολή στις κατηγορίες κατά του δασκάλου του Σωκράτη (399) για διαφθορά της νεολαίας, που τον οδήγησε τελικά στο κώνειο…

Αυτή είναι η αιτία που ο Λυσίας ρίχνει πάνω του τα ρητορικά του βέλη σ’ αυτό τον λόγο. Αντίθετα από τον Αλκιβιάδη, το πάθος είναι το τελευταίο πράγμα που θα μπορούσε να τον χαρακτηρίσει. Γεννημένος στα μέσα του 5ου αιώνα π.Χ. (459 π.Χ.) στις Συρακούσες από πλούσια οικογένεια, έρχεται στην Αθήνα, μετά την αποτυχημένη εκστρατεία των Αθηναίων στη Σικελία και με πρόσκληση του Περικλή, με τους δύο αδερφούς του, ως μέτοικος (έτσι ονομάζονταν οι ξένοι με μόνιμη διαμονή στην Αθήνα και γενικά είχαν όλες τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των πολιτών, εκτός από το ότι δεν είχαν δικαίωμα συμμετοχής στα πολιτικά δρώμενα της πόλης και δεν μπορούσαν να είναι ιδιοκτήτες γης).

Στην Αθήνα έζησε πλουσιοπάροχα μέχρι την τυραννία των Τριάκοντα το 404 π.Χ., οι οποίοι, με το που ανέλαβαν την εξουσία, συνέλαβαν πολλούς πλουσίους για να βρουν χρηματικούς πόρους, μεταξύ των οποίων τον Λυσία και τον αδελφό του Πολέμαρχο, κατάσχοντας την επιχείρηση όπλων που είχαν. Ο Λυσίας δραπέτευσε, ο Πολέμαρχος καταδικάστηκε σε θάνατο. Υπεύθυνος για τον φόνο του αδερφού του ήταν ο τύραννος Ερατοσθένης, στον οποίο απευθυνόταν και ο μοναδικός λόγος που εκφώνησε ποτέ ο ίδιος στο δικαστήριο (Κατά Ερατοσθένους). Μετά την έξωση των Τριάκοντα, ο Λυσίας επέστρεψε στην Αθήνα, όπου εξάσκησε το επάγγελμα του λογογράφου για βιοποριστικούς πλέον λόγους.

Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ρήτορες της αρχαίας Ελλάδας. Έγραψε πάνω από διακόσιους λόγους, από τους οποίους έχουν διασωθεί οι τριάντα τέσσερις. Η ρητορική μορφή του λόγου του χαρακτηρίζεται από αρμονία, καθαρότητα και ζωντάνια. Η πρωτοτυπία του συνιστάται στο ότι μπαίνει στη θέση του πελάτη του και γράφει τον λόγο όπως θα τον έγραφε εκείνος. Η γλώσσα του είναι απλή και φυσική και υπάρχει αλληλουχία στη γραφή του με πρόλογο, κύριο λόγο, αποδείξεις, συμπέρασμα.

Οι αλεξανδρινοί φιλόλογοι τον συμπεριέλαβαν στον «Κανόνα των Δέκα Αττικών Ρητόρων», έναν κατάλογο που περιελάμβανε τους δέκα σημαντικότερους αττικούς ρήτορες της κλασικής αρχαιότητας. Οι υπόλοιποι εννέα είναι οι: Αισχύνης, Ανδοκίδης, Αντιφώντας, Δίναρχος, Δημοσθένης, Ισαίος, Ισοκράτης, Λυκούργος, Υπερείδης. Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς πέθανε, αλλά υπολογίζεται πως πέθανε στην Αθήνα μεταξύ 380-370 π.Χ.

Ο Κατά Αλκιβιάδου Λυσίας είναι το άγνωστο κείμενο στα αρχαία ελληνικά των φετεινών πανελληνίων.

Καβάφης φέτος...

Καισαρίων

Εν μέρει για να εξακριβώσω μια εποχή,
εν μέρει και την ώρα να περάσω,
την νύχτα χθες πήρα μια συλλογή
επιγραφών των Πτολεμαίων να διαβάσω.
Οι άφθονοι έπαινοι κ’ η κολακείες
εις όλους μοιάζουν. Όλοι είναι λαμπροί,
ένδοξοι, κραταιοί, αγαθοεργοί∙
κάθ’ επιχείρησίς των σοφοτάτη.
Αν πεις για τες γυναίκες της γενιάς, κι αυτές,
όλες η Βερενίκες κ’ η Κλεοπάτρες θαυμαστές.

Όταν κατόρθωσα την εποχή να εξακριβώσω
θ’ άφινα το βιβλίο αν μια μνεία μικρή,
κι ασήμαντη, του βασιλέως Καισαρίωνος
δεν είλκυε την προσοχή μου αμέσως…

Α, να, ήρθες συ με την αόριστη
γοητεία σου. Στην ιστορία λίγες
γραμμές μονάχα βρίσκονται για σένα,
κ’ έτσι πιο ελεύθερα σ’ έπλασα μες στον νου μου.
Σ’ έπλασα ωραίο κ’ αισθηματικό.
Η τέχνη μου στο πρόσωπό σου δίνει
μιαν ονειρώδη συμπαθητική εμορφιά.
Και τόσο πλήρως σε φαντάσθηκα,
που χθες την νύχτα αργά, σαν έσβυσεν
η λάμπα μου – άφισα επίτηδες να σβύνει –
εθάρεψα που μπήκες μες στην κάμαρά μου,
με φάνηκε που εμπρός μου στάθηκες∙ ως θα ήσουν
μες στην κατακτημένην Αλεξάνδρεια,
χλωμός και κουρασμένος, ιδεώδης εν τη λύπη σου,
ελπίζοντας ακόμη να σε σπλαχνισθούν
οι φαύλοι – που ψιθύριζαν το «Πολυκαισαρίη».

Η αναγόρευση του πρεσβύτερου γιου της Κλεοπάτρας σε Καίσαρα είχε γίνει από τους Αλεξανδρινούς το 34 π.Χ. Μετά όμως την ήττα του Αντωνίου, ο Καίσαρας Οκτάβιος, υιοθετώντας την πεποίθηση των συμβούλων του πως είναι καλύτερα να μην υπάρχουν πολλοί Καίσαρες, αποφασίζει να τον θανατώσει. Ο Καισαρίων εκτελείται σε ηλικία 17 χρονών και η ιστορία τον αφήνει αδικαίωτο. Αυτή την αδικία επιχειρεί να αποκαταστήσει ο Καβάφης, λέγοντας συγκεκριμένα πως αν δεν τον θυμούνται από την ιστορία θα τον θυμούνται από αυτό το ποίημα. Και πράγματι, ποιος θα γνώριζε σήμερα τον Καισαρίωνα, αν δεν είχε μνημονευτεί από τον Καβάφη σ’ αυτό το ποίημα; Ο ποιητής, επομένως, χρησιμοποιεί την τέχνη του ως αντίδοτο κατά της φθοράς, αναγάγοντας την ποίηση σε πράξη ευθύνης.

Σε παράλληλη πορεία γίνεται και μια δεύτερη αποκάλυψη. Ο ποιητής ξεδιπλώνει μπροστά στα μάτια μας τη διαδικασία. Μας ξεκλειδώνει την πόρτα και μας εισάγει στο εργαστήριο των ποιητών την ώρα που συνομιλούν δια στόματός του με την ίδια την τέχνη της ποίησης. Το ίδιο μήπως δεν έκανε και ο Όμηρος με την επίκλησή του στη μούσα στους πρώτους-πρώτους στίχους των επών του; Παίρνει το ιστορικό παρελθόν και το μεταλλάσει σε ποιητικό παρόν, όπως και τόσοι προγενέστεροι και σύγχρονοί του ποιητές, διατηρώντας ζωντανό τον αέναο διάλογο ανάμεσά τους και αυτών με την τέχνη τους. Η ποίηση γίνεται έτσι κοινός τόπος, όχι μόνο για τους μυημένους στην τέχνη της, αλλά για όλους τους ανθρώπους που ψάχνουν ουρανό.

Ο Καισαρείων είναι το ποίημα που έπεσε φέτος στο μάθημα της λογοτεχνίας στις πανελλήνιες. 

Διαγωγή κοσμιωτάτη...

Ήμουν πάντα καλή μαθήτρια. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου στο σχολείο. Δύσκολα χρόνια στην αρχή. Παιδί Ελλήνων μεταναστών στη Γερμανία, γεννημένη εκεί και με μητρική γλώσσα τα γερμανικά, ήταν μεγάλο στοίχημα να μάθω μέσα σ’ ένα καλοκαίρι μια εντελώς άγνωστη για μένα γλώσσα, προκειμένου να μη χάσω την πρώτη δημοτικού. Οι γονείς μου έφυγαν πίσω στη Γερμανία να τακτοποιήσουν ό, τι εκκρεμότητες είχαν αφήσει εκεί κι εγώ ξέμεινα στην Ελλάδα με τη γιαγιά και τον παππού. Λέξη γερμανικά εκείνοι, λέξη ελληνικά εγώ, άντε να συνεννοηθείς. Με νοήματα στην αρχή, με βασικές έννοιες στη συνέχεια, μέσα σε έξι μήνες τα γερμανικά είχαν γίνει καπνός και μιλούσα άπταιστα ελληνικά, σα γνήσια Ελληνίδα. Τόσο περήφανη ήμουν εκείνο το διάστημα, σα να είχα κατακτήσει το Έβερεστ!

Από τότε έγινα υπόδειγμα μαθήτριας. Η μελέτη έγινε η ζωή μου. Ζούσα στην κυριολεξία για το διάβασμα. Το διάβασμά μου το έβλεπα σαν έρευνα, έψαχνα και ψαχνόμουν συνέχεια, έπρεπε να βρω αυτό που κρυβόταν ανάμεσα στις λέξεις και δεν ησύχαζα μέχρι να το καταφέρω. Δάσκαλοι και καθηγητές είχαν να λένε τα καλύτερα. «Τι έρχεστε; Αφού ξέρετε τι θα σας πούμε», να, αυτά άκουγε η μητέρα μου όποτε πήγαινε στο σχολείο για τους βαθμούς. Και σε όλους τους ελέγχους η διαγωγή πάντα κοσμιωτάτη…

Είχε στηθεί γύρω μου ένα πανηγύρι από γονείς, συγγενείς, γειτονιά, με μένα πάνω σε ένα βάθρο, πρότυπο προς μίμηση για τα απανταχού παιδιά του κόσμου. Ένιωθα την ευθύνη της φήμης, που η ίδια είχα φτιάξει ακούσια, να με βαραίνει κάθε μέρα και περισσότερο. Είχε κολλήσει πάνω μου σα ρετσινιά και δεν έφευγε με τίποτα. Κι εγώ ένιωθα να πνίγομαι. Σαν κάποιος να αποστράγγιζε τον αέρα που ήθελα να αναπνεύσω, ενώ το μόνο που ήθελα ήταν να μ’ αφήσουν ήσυχη να γυρίσω στα βιβλία που τόσο αγαπούσα.

Όλο αυτό με κυνηγάει ως σήμερα. Αυτή η αίσθηση ότι πάντοτε πρέπει να είμαι άψογη σε όλα, η αίσθηση ότι πρέπει να λογοδοτήσω κάπου αν δεν γίνουν όλα τέλεια, δεν έχουν φύγει από πάνω μου.

Βλέπω αυτές τις μέρες τον γιο μου να δίνει τη μάχη του με τις πανελλήνιες. Το άγχος μου για κείνον μεγαλύτερο από το δικό του. Κάθε μέρα που φεύγει για να δώσει είναι σα να πηγαίνω εγώ. Στα δυνατά του μαθήματα νιώθω την αυτοπεποίθησή του, στα αδύνατα βιώνω την ανασφάλειά του. Ξέρω πώς είναι να είσαι προετοιμασμένος όσο δεν παίρνει κι όταν έρχεται η ώρα της κρίσεως να μπλοκάρεις μπροστά στην άσπρη κόλλα και να γράφεις άλλα αντ’ άλλων. Ξέρω πώς είναι όλοι να κρέμονται από πάνω σου και να περιμένουν από σένα όλα όσα δεν μπόρεσαν να κάνουν εκείνοι κι εσύ να πνίγεσαι χωρίς να μπορείς να βγάλεις άχνα βοηθείας. Ξέρω και κατανοώ, γιατί ήμουν εκεί. Το βίωσα…Και επειδή ξέρω, δεν ζητάω τίποτα από κείνον, καμία εξήγηση, καμία διευκρίνιση, τίποτα. Παρόλο που πεθαίνω να μάθω. Περιμένω να έρθει εκείνος σε μένα. Και η ευτυχία του κόσμου κουρνιάζει στην καρδιά μου, όταν τον βλέπω να το κάνει από μόνος του, όπως προχτές, όπως και σήμερα... χτύπησε το τηλέφωνο, ήταν ο φίλος του. Ήθελε να μιλήσουν για τις εξετάσεις. Το έκλεισε άρον άρον. Τι έγινε; εγώ. Τίποτα, ο Γιώργος, ήθελε να τα πούμε. Και γιατί δεν τα λέτε; εγώ. Επειδή… προτιμώ να τα πω σε σένα!

Έλιωσα… σε μια μικροσκοπική στιγμή χώρεσε και κλείστηκε όλη η ζωή... χωθήκαμε στον καναπέ και τα λέγαμε όλο το βράδυ και το χαμόγελο ακόμη να φύγει από τα χείλη μου...

Ουραγοί της Ευρώπης οι Έλληνες μαθητές...

Στο διεθνές πρόγραμμα PISA αξιολόγησης μαθητών έως 15 χρονών χωρών της Ευρώπης, όπου ειδικοί διαπιστώνουν αν τα παιδιά μπορούν να χρησιμοποιούν τις γνώσεις από το σχολείο στην καθημερινή τους ζωή, τα ελληνόπουλα δυστυχώς φλερτάρουν μονίμως με τις τελευταίες θέσεις παραμένοντας ουραγοί, παρόλο που έχει εκτιμηθεί πως διαβάζουν τρεις φορές περισσότερο από άλλες χώρες της Ευρώπης, όπως η Φιλανδία!

Πανελλαδική έρευνα σε δείγμα 1.475 εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (αντιστοιχεί στο 2% του ενεργού εκπαιδευτικού δυναμικού) έφερε στο φως αποτελέσματα άκρως απογοητευτικά για τη σύγχρονη εκπαίδευση στα ελληνικά σχολεία, η οποία παράγει μαθητές χωρίς κριτική σκέψη και προάγει τη φιλοσοφία της εύκολης προσαρμογής τους στην αγορά εργασίας.

Πιο συγκεκριμένα:

Οι δύο στους τρεις καθηγητές (ακριβές ποσοστό 67,4%) θεωρούν ότι το σχολείο δεν προάγει (καθόλου ή λίγο) την αυτενέργεια και τις δημιουργικές ικανότητες των μαθητών.

Οι οκτώ στους δέκα (81,9%) εκτιμούν ότι οι μαθητές φορτώνονται πολύ ή αρκετά στο σχολείο.

Περισσότεροι από τους μισούς καθηγητές προκρίνουν τη διανομή ενός βιβλίου για κάθε μάθημα, το οποίο όμως θα είναι έτσι γραμμένο ώστε -με τη συνδρομή του εκπαιδευτικού- να κατευθύνει τους μαθητές στην εμβάθυνση μέσω των πηγών. Γι’ αυτό, άλλωστε, απαιτείται να υπάρχουν καλά οργανωμένες σχολικές βιβλιοθήκες. Ενας στους τρεις καθηγητές (34,8%) προκρίνει το σύστημα του πολλαπλού βιβλίου, ενώ μόλις το 10,6% ζητά τη διατήρηση του ισχύοντος συστήματος με ένα βιβλίο για κάθε μάθημα.

Μείζον και χρόνιο πρόβλημα της ελληνικής εκπαίδευσης είναι η ελλιπής επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. Είναι ενδεικτικό ότι οι εννέα στους δέκα καθηγητές (88,9%) δήλωσαν ότι η επιμόρφωσή τους στα νέα προγράμματα σπουδών και στα βιβλία ήταν ανεπαρκής.

Βάρος δίνουν οι εκπαιδευτικοί σε νέες δραστηριότητες που βοηθούν στην ευρύτερη μόρφωση των μαθητών, με βάση και τα προβλήματα των σύγχρονων κοινωνιών. Το 79,8% των καθηγητών δήλωσε ότι η περιβαλλοντική εκπαίδευση πρέπει να διαχέεται στο σύνολο του προγράμματος σπουδών, ενώ τα ποσοστά για την αγωγή υγείας και τη διαπολιτισμική εκπαίδευση ήταν 78,6% και 72,5% αντιστοίχως.

Σε αντίθεση με παλαιότερες έρευνες που έδειχναν μία τεχνοφοβική στάση των εκπαιδευτικών, η πρόσφατη δείχνει ότι η κατάσταση αλλάζει. Το 89,7% των καθηγητών δήλωσε ότι η αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών είναι απαραίτητο στοιχείο για την εκπαιδευτική διαδικασία.

Όμως ακόμη και εάν οι εκπαιδευτικοί εξοικειώνονται σταδιακά με τις νέες τεχνολογίες, πώς μπορούν αυτές να αξιοποιηθούν στο μάθημα, όταν οι επτά στους δέκα (71,4%) ανέφεραν ότι δεν επαρκεί η υλικοτεχνική υποδομή του σχολείου τους (εργαστήρια, χώροι, εξοπλισμός κ. λπ.);

Οι αιτίες πολλές.

Σύμφωνα με τους καθηγητές, κύριος ένοχος είναι τα εκπαιδευτικά εγχειρίδια, τα οποία, κατά γενική ομολογία απευθύνονται σε μεγαλύτερες τάξεις από αυτές στις οποίες διδάσκονται, φορτώνοντας τα παιδιά με αποσπασματικές γνώσεις που για την ηλικία τους είναι δυσκολόληπτες, ενισχύοντας με αυτόν τον τρόπο την πεπατημένη της παπαγαλίας, τη μη κριτική σκέψη και την αποστροφή τους από την ουσιαστική μόρφωση.

Τα βιβλία, σύμφωνα με τον Κ. Βαμβακά, μέλος της ΟΛΜΕ, είναι απογοητευτικά δύσκολα, οδηγώντας στο επόμενο βήμα, που είναι η απομάκρυνσή τους από το σχολείο. Στην Ε’ Δημοτικού, π.χ., μπορεί να ανταποκριθεί μόνο το 5% των παιδιών στην αφομοίωση.

Ελάχιστα από τα βιβλία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που εκτιμήθηκαν από τους εκπαιδευτικούς πέρασαν τη βάση! (στοιχεία από εφημ. Καθημερινή).

Πανελλήνιες εξετάσεις 2008... ώρα μηδέν!

Στις 20 Μαΐου αρχίζει η μάχη χιλιάδων υποψηφίων για μια θέση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αγωνίες, όνειρα, φιλοδοξίες, όλα επί τάπητος για τη μεγάλη στιγμή. Ξενύχτι πάνω στα βιβλία με τον καφέ απαραίτητο συμπλήρωμα πάνω στο γραφείο. Η αγωνία και το άγχος στο ζενίθ. Από κοντά... κι οι γονείς, να αγωνιούν μαζί με τα παιδιά τους, που καλούνται να δώσουν τον πρώτο σημαντικό αγώνα της ενήλικης ζωής τους. Όλα τα όνειρα έχουν εναποτεθεί σ' αυτές τις λίγες μέρες που θα κρίνουν πολλά... Όλη η οικογένεια χτυπά στον ρυθμό των πανελληνίων...

Από 4-18 Ιουνίου θα διεξαχθούν οι ενδοσχολικές εξετάσεις.

Από την Τρίτη 20 Μαΐου θα μεταδίδεται ένθετο στο δελτίο ειδήσεων των 15:00 της ΝΕΤ, στη διάρκεια του οποίου θα δίνονται οι απαντήσεις των θεμάτων, σε συνεργασία με ενώσεις καθηγητών. Παράλληλα, θα παρέχονται και στον διαδικτυακό τόπο στης ΕΡΤ μέσω του ειδικού site για τις φετεινές Γενικές Εξετάσεις, στη διεύθυνση:

http://www.exams.ert.gr/


Ακολουθούν διαδικτυακοί τόποι με χρήσιμες πληροφορίες για ό, τι αφορά τις εξετάσεις:

http://www.esos.gr/index.htm

Περιλαμβάνει χρήσιμα στοιχεία που πρέπει να γνωρίζει ο υποψήφιος για τα ΑΕΙ, θέματα παρελθόντων ετών, τα έξι μέτρα που έχουν ληφθεί προκειμένου να αποφευχθούν τα περσινά παρατράγουδα, κλπ.

http://www.ypepth.gr/el_ec_category93.htm

Είναι το site του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων με χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με θέματα, βάσεις, προγράμματα εξετάσεων, καθώς και το μηχανογραφικό δελτίο του 2008.

http://mixanografiko.gr/

Παρέχει στατιστικές αναλύσεις για όλα τα πεδία, σχετικά με βάσεις, βαθμολογήσεις, κλπ.

Και επειδή εξίσου σημαντικά με την καλή προετοιμασία των παιδιών είναι ο ύπνος και η διατροφή τους, στην επόμενη διεύθυνση παρέχονται χρήσιμες διατροφικές συμβουλές για αυτή την περίοδο:

http://www.fa3.gr/.../13_diatrofi-exams.htm

Τελευταίο αφήνω το: http://www.panelladikes.gr/

που περιλαμβάνει σχεδόν τα πάντα.

Έχουμε, δεν έχουμε παιδιά, ας σεβαστούμε την ανάγκη τους για αυτοσυγκέντρωση τις δύσκολες τούτες ώρες, με την τήρηση των ωρών κοινής ησυχίας και την όσο το δυνατόν λιγότερη πρόκληση ηχορρύπανσης.


Καλό κουράγιο σε όλους τους μαθητές που δίνουν και στους γονείς που βρίσκονται δίπλα τους

και καλή επιτυχία!

Μιανμάρ: η επόμενη μέρα...

Οι τοπικές αρχές μιλούν για 34.000 νεκρούς, ενώ ο ΟΗΕ, διεθνείς ανθρωπιστικές οργανώσεις και ξένοι διπλωμάτες εκτιμούν πως ο αριθμός ίσως αγγίζει τις 100.000. Κάποιοι μιλούν για 1.000.000 ως σενάριο απτής πραγματικότητας. Το 40% των θυμάτων… παιδιά. Ο φονικός κυκλώνας Ναργκίς επισκέφτηκε με τον πλέον καταστροφικό τρόπο τη Μιανμάρ, ή Βιρμανία, όπως ονομαζόταν ως το 1988, μια από τις πιο απομονωμένες χώρες του πλανήτη, προκαλώντας μια από τις χειρότερες φυσικές καταστροφές της πρόσφατης ιστορίας.

Παιδιά απειλούνται από ασθένειες, επιδημίες και λοιμούς. Δεν υπάρχει καθαρό νερό. Δεν υπάρχει τροφή. Δεν υπάρχουν καταλύματα. Επιζούν μέσα στα συντρίμια ανάμεσα σε πτώματα που επιπλέουν παντού σε κατάσταση σήψης. Σμήνη από κουνούπια έχουν κάνει την παρουσία τους, επιδεινώνοντας την ήδη τραγική κατάσταση...

Εκκλήσεις από τον ΟΗΕ, τα Ηνωμένα Έθνη, τους Γιατρούς του Κόσμου, Unisef, Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία, ακόμη και τον Μπους, στις αρχές της χώρας να αφήσουν κατά μέρος την πολιτική και να βοηθήσουν τον κόσμο που υποφέρει διευκολύνοντας την αποστολή της διεθνούς ανθρωπιστικής βοήθειας, είχαν ως αποτέλεσμα την επιλεκτική μόνο είσοδο αγαθών από τη χούντα, την οποία βεβαίως ιδιοποιείται ως δική της συνεισφορά στην τραγωδία, προκαλώντας τη διεθνή κατακραυγή.

Δύο εκατομμύρια πληγέντες κινδυνεύουν να πεθάνουν από την αναλγησία της στρατιωτικής χούντας, που έχει κλείσει τα σύνορα σε κάθε είδους ανθρωπιστική βοήθεια, η οποία συσσωρεύεται στην πρωτεύουσα Γιανγκόν, περιμένοντας την επίσημη έγκριση προκειμένου να φτάσει στους πλημμυροπαθείς. Η είσοδος για τους ξένους εθελοντές που προσφέρθηκαν να βοηθήσουν στην διανομή ειδών πρώτης ανάγκης, δεν επιτρέπεται. Ο λόγος; Δε χρειάζεται βοήθεια, δε χρειάζεται ειδικούς, δε χρειάζεται συνεργεία διάσωσης. Όλα είναι υπό έλεγχο… «Οι ανάγκες των επιζώντων έχουν επαρκώς ικανοποιηθεί» είπαν κυβερνητικά χείλη, όταν μια ολόκληρη γενιά παιδιών πρόκειται να αφανιστεί λόγω μη πρόβλεψης για καθαρό νερό και στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής…

Πέρα από τις ανθρώπινες απώλειες, η χώρα καλείται να αντιμετωπίσει την πείνα λόγω της καταστροφής των καλλιεργειών ρυζιού, το βασικότερο αγροτικό προϊόν της, επιδεινώνοντας την παγκόσμια επισιτιστική κρίση, μιας και όλα αυτά πηγαίνουν αλυσίδα. Επιπλέον, το οδικό δίκτυο έχει υποστεί μεγάλες βλάβες, ενώ συχνές είναι οι διακοπές στην ηλεκτροδότηση και τις τηλεπικοινωνίες. Να σημειωθεί επίσης ότι το 70% των δημοσίων κτηρίων έχει καταστραφεί ολοσχερώς.

Οι καιρικές συνθήκες δυσχεραίνουν την ήδη τραγική κατάσταση, ενώ τον κώδωνα κινδύνου για νέο κυκλώνα χτυπά το Μικτό Κέντρο Προειδοποίησης για τους Τυφώνες των Ηνωμένων Εθνών, χωρίς όμως να δίνει περαιτέρω πληροφορίες σχετικά με το πότε και που ακριβώς θα σχηματιστεί.

της γραφής μου ο χαρακτήρας...

Μου τα έχουν χαρακτηρίσει σανσκριτικά,

μου τα έχουν χαρακτηρίσει ιερογλυφικά,

η καλύτερή μου φίλη τα λέει Γραμμική Γ,

οι περισσότεροι συμφωνούν ότι χρειάζονται αποκρυπτογράφο

για να καταλάβουν τι γράφω...

κι εγώ απορώ,

γιατί ακόμα και τα πιο στενογραφικά μου... τα διαβάζω νεράκι!

ΟΔΗΓΙΕΣ:

1. Γράψε
2. Σκάναρε (ή φωτογράφισε… )
3. Πόσταρε.
4. Ειδοποία! Απαραίτητα στο τέλος του ποστ γράψε: για το http://autographcollectors.blogspot.com/
5. Προσκάλεσε άλλους 5 ή και περισσότερους blogger να συμμετέχουν.

Η πρόσκληση ήρθε από κόκκινη ομπρέλα και νότα και την μεταλαμπαδεύω σε:

roadartist, elmelissa, freedula, don, kryos

και φυσικά σε όσους επιθυμούν να συμμετάσχουν!

για το http://autographcollectors.blogspot.com/

στιχο-μπερδέματα...

Εκεί θα με βρεις…
σε πορεία μυστική μέσα από διαδρομές φυγής και έκφρασης (ή εκφραστικής φυγής;)… ανθρώπινη σημαδούρα στα ανοιχτά υπαρξιακής θαλασσοφουρτούνας..
κι απ’ έξω.. νηνεμία παιχνιδιού με στιχο-μπερδέματα…

Εκεί θα με βρεις…
στ’ ατέλειωτα τραγούδια, να πιάνω αστέρια στο βυθό, βυθό της μουσικής σου…
γύρω από σένα να πετώ με τη σκιά μου… κομήτης σε τροχιά αυτοκαταστροφής …

Εκεί θα με βρεις…

κύκλους να κάνω σαν ολόγιομο φεγγάρι στους δρόμους της σιωπής…
στα δέντρα των κορφών σαν προσευχή… να τραγουδάω όταν πονάω, κι όταν μου λείπεις να σε ξεχνάω… παιδί που δε γύρισε στο σπίτι του το βράδυ...

Εκεί θα με βρεις…

χώμα να μυρίζω και να σέρνομαι σα σαπιοκάραβο στα ρηχά… να δακρύζω στα κρυφά, να διαβάζω στο σκοτάδι, μοναξιά μετά το χάδι… στη στιγμή, τη γρήγορη σα σφαίρα, μια στάλα ιδρώτα στον λαιμό σου και μια γραμμή στο μέτωπό σου…

Εκεί θα με βρεις…

κάνω το βήμα και πάω πιο πέρα να βγω στον κόσμο ακροβάτης κι ας μην ξέρω το σκοινί που πατώ αν με κρατάει… κι ας μην ξέρω μια στιγμή πότε σπάει…
το πιο ωραίο ρόδο απ’ το στεφάνι μου κατάχαμα κυλάει…

Στην ανομολόγητη ευχή σου θα με βρεις…
να’ ταν τα φώτα τα θαμπά αστέρια φωτεινά στα χέρια σου ν’ αφήσω…
ευχή που ευχή θα μείνει…

… κι είναι η ανάσα σου που ακούω μέσ’ απ’ τον θόρυβο της πόλης…
σ’ έχω στις μύτες των ποδιών μα δε σε φτάνω…
μικρές χαμένες μέρες… καμιά τους δεν θα ξαναρθεί ποτέ…

σαν του Ιούδα φίλημα θα φύγουν μακρυά…
τα όνειρα της Κυριακής κοστίζουν ακριβά…

Ευχαριστώ σας κόκκινη ομπρέλα και artanis!

Πρόσκληση: ανοικτή

Είσοδος: ελεύθερη

πηγή έμπνευσης: Υπόγεια Ρεύματα

από:

"Μ' αρέσει να μη λέω πολλά"

"Θα μ' αγαπάω"

"Ασημένια σφήκα"

"Μικρές χαμένες μέρες"

"Το τρένο"