30.3.16

Βαρομετρικό χαμηλό



Σκέφτομαι να ξεκινήσω το πλέξιμο, να φτιάξω μια μικρή κουβερτούλα σαν κι αυτή της φωτογραφίας, χαρούμενη και πλουμιστή, ίδια με κείνες τις χουχουλιάρικες που βλέπω να φιγουράρουν συχνά πυκνά σε σάιτς οικοκυρικών και χειροτεχνημάτων ή στις αισθηματικές κομεντί του αμερικάνικου κινηματογράφου που αναβλύζουν ζεστασιά και σπίτι. Να ζει στο κερασένιο καναπεδάκι μου και να ζεσταίνει τα πόδια μου κάθε που αποζητώ στιγμές ηρεμίας και χαλάρωσης μπροστά στην τηλεόραση ή μέσα στο βιβλίο που περιμένει στωικά στην άκρη του κομό να διαβαστεί. Να ισοζυγιάσει το έξω μου με το μέσα μου και να φύγει η αντάρα μακριά.

* Γιατί όταν λέμε υψηλό βαρομετρικό εννοούμε καλοκαιρία, ενώ όταν λέμε χαμηλό προμηνύονται θύελλες και τρικυμίες; Ποτέ δεν ήμουνα καλή στη φυσική..

* Η φωτογραφία είναι από το διαδίκτυο.

13.3.16

Κυριακή της Τυρινής



Σήμερα τελειώνει η εβδομάδα της Τυρινής, η "λευκή εβδομάδα", όπως έμαθα ότι την λένε. Ο ιερέας μίλησε για τη μετάνοια του Αδάμ και της Εύας, που μόλις είχαν χάσει τον παράδεισο. Κι όλη η μετέπειτα πορεία του ανθρώπου είναι για να τον ξαναπάρει πίσω. Κάπου διάβαζα πως αν η μετάνοια του αμαρτωλού ζευγαριού της Εδέμ ήταν ειλικρινής και όχι ωφελιμιστική, τότε ο Θεός θα τους συγχωρούσε και θα τους έδινε πίσω τα απωλεσμένα. Όμως η μετάνοιά τους ήταν φαινομενική, δήθεν. Δεν είχαν μετανιώσει ειλικρινά. Δεν ζήτησαν ποτέ συγγνώμη για το παράπτωμά τους, παρόλες τις ευκαιρίες που τους δόθηκαν για να το κάνουν. Επιλογή είναι κι αυτό...
Φαινομενική και δήθεν είναι και η νηστεία που κάνουμε όλοι εμείς που έχουμε εκοσμικεύσει την Καθαρά Δευτέρα και την θεωρούμε γιορτή και σχόλη και ευκαιρία για ξεφάντωμα και γλέντια και φαγοπότι μέχρι τελικής πτώσεως ... με νηστίσιμα! Αν δεν είναι υποκρισία όλο αυτό το πανηγύρι και η κρεπάλη ακριβώς την πρώτη ημέρα της Μεγάλης Σαρακοστής, δηλαδή της έναρξης ενός αγώνα πνευματικού ενάντια στα σωματικά πάθη, τότε τι είναι; Νηστεία, αγάπη, συγχώρεση, ελεημοσύνη. Να δίνεις από αυτό που στερείσαι. Να συγχωρείς αυτόν που σε φθονεί και σου κάνει κακό. Να δαμάζεις τους προσωπικούς σου δαίμονες, αυτούς που σε καταδυναστεύουν κάνοντάς σε υποχείριό τους. Να αγαπάς όχι μόνον αυτούς που σε αγαπούν και σου το δείχνουν, αλλά και τους άλλους, εκείνους που σε στενοχωρούν και σε πληγώνουν. Ακόμα και αυτούς που η υπερηφάνεια τους δεν τους αφήνει να γίνουν ανθρώπινοι. Προσιτοί. Οικείοι. Και παραμένουν εκεί που είναι μόνοι, παρέα με τον εγωισμό τους. Κι αυτό επιλογή είναι...
Σαράντα ημέρες νηστείας και περισυλλογής, αρχής γενομένης από αύριο, Καθαρά Δευτέρα. Γιατί Καθαρά; Γιατί σκοπός είναι να καθαρίσουμε το σώμα και την ψυχή μας από κάθε είδους τοξικά απόβλητα υλικά και νοητά. Γιατί νηστεία; Γιατί συγχώρεση; Γιατί αγώνας πνευματικός και σωματικός; Γιατί χάσαμε τον παράδεισο και συνεχίζουμε να τον χάνουμε καθημερινά με τις όποιες επιλογές μας. Γιατί κάθε ψυχή για να σωθεί χρειάζεται μιαν έρημο.
Ο Χρυσόστομος είχε πει: Το πίπτειν ανθρώπινον, το εμμένειν εωσφορικόν, το μετανοείν θείον. Τρεις δρόμοι.Τρεις επιλογές. Εμείς αποφασίζουμε. Όπως γίνεται από πάντα.

Καλή Σαρακοστή!