8.8.13

θέρος ελληνικόν


Αν ήθελα να συνδέσω την Ελλάδα με μια εποχή, τότε αυτή το δίχως άλλο
θα ήταν το καλοκαίρι.
Ίσως κάτι να φταίει στην ετυμολογία της (Ελλά-δα> ελ=ηλ=ήλιος + δα=γα=γη)
που θα πει γη ενός ήλιου πύρινου και τόσο λαμπερού
που δεν αφήνει τίποτα να μείνει για πολύ μες στα σκοτάδια
η Ελλάδα των ανέμων και μιας απέραντης γαλάζιας θάλασσας
που σταθερά αδάμαστη μερώνει και θεριεύει κατά τα γούστα τα δικά της
σαν ηρωίδα υδάτινη θαρείς του Ευριπίδη
μα πάντα διάφανης σαν τις πιο άσπιλες κι αθώες συνειδήσεις.
Κομμάτι γης λιγοστό και κακοτράχαλο ριγμένο καταμεσίς μέσα στο πέλαγο
για να σφυρηλατεί τις νιες καρτερικές κι αγέρωχες σινάμα
κι αντρειωμένα τα όμορφα παλικάρια
που σαν πουν πως στίβουν με τα χέρια τους την πέτρα
της βγάνουν λάδι και καρπό ευλογημένο
και σαν κάνουν πως τη σμιλεύουν
πολιτισμό γεννάνε
να τον θαμάζει ο κόσμος όλος μες στους αιώνες.
Αν ήθελα να συνδέσω την Ελλάδα με έναν ποιητή, τότε αυτός το δίχως άλλο
θα ήταν ο Ελύτης.
Κι όπως θα έλεγε με τα δικά του λόγια:
..τότε είπε και γεννήθηκεν η θάλασσα
και είδα και θαύμασα
και στη μέση της έσπειρε κόσμους μικρούς κατ' εικόνα και ομοίωσή μου
ίπποι πέτρινοι με τη χαίτη ορθή
και γαλήνιοι αμφορείς
και λοξές δελφινιών ράχες
η Ίος η Σίκινος η Σέριφος η Μήλος
κάθε λέξη κι από 'να χελιδόνι
για να σου φέρνει την άνοιξη μέσα στο θέρος, είπε
και πολλά τα λιόδεντρα
που να κρησάρουν στα χέρια τους το φως
κι ελαφρό ν' απλώνεται στον ύπνο σου
και πολλά τα τζιτζίκια
που να μην τα νιώθεις
όπως δε νιώθεις τον σφυγμό στο χέρι σου
αλλά λίγο το νερό
για να το' χεις Θεό
και να κατέχεις τι σημαίνει ο λόγος του
και το δέντρο μονάχο του
χωρίς κοπάδι
για να το κάνεις φίλο σου
και να γνωρίζεις τ' ακριβό του τ' όνομα
φτενό στα πόδια σου το χώμα
για να μην έχεις πού ν' απλώσεις ρίζα
και να τραβάς του βάθους ολοένα
και πλατύς επάνου ο ουρανός
για να διαβάζεις μόνος σου την απεραντοσύνη.
Αν ήθελα να μαντέψω ποια 'τανε τάχα η εποχή
που έγινε του ποιητή η μούσα για να γεννήσει το Άξιον Εστί του
θα' λεγα το δίχως άλλο πως τούτη η εποχή είναι το καλοκαίρι
μοναδικό, ανεπανάληπτο, μαγευτικό
το καλοκαίρι της Ελλάδας των θεών, των ποιητών, των μύθων.

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!

Θα τα πούμε και πάλι από Σεπτέμβρη!

14 σχόλια:

Memaria είπε...

Και σύνδεσες την Ελλάδα και το καλοκαίρι ποιητικά και όμορφα!!

bilsot είπε...

ΚΑΛΗ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΕΙΣ !!!

DIMI είπε...

Πολύ όμορφη ανάρτηση Εύα!!! Η καλύτερη χώρα τού κόσμου!!!
Καλές διακοπές!!!Νά περάσης πανέμορφα!!!!
Φιλιά!!!

oldthings είπε...

Καλό καλοκαίρι στην όμορφη Ελλάδα !

Poet είπε...

Είχα πρόβλημα με τη σύνδεσή μου. Φαίνεται όμως ότι το επερχόμενο μελαγχολικό φθινόπωρο επιδεικνύει μεγαλύτερη επιείκεια από το λαμπερό καλοκαίρι.Καλές υπόλοιπες διακοπές και καλή επάνοδο, Εύα.

Λιακαδα © είπε...

Καλές υπόλοιπες διακοπές και καλή επανοδο εύχομαι!

Τρελός του Χωριού είπε...

Εγώ , την ελλαδα θα την συνέδεα με τον Χειμώνα . Ενας λαος σκλαβομένος επί 2300 συνεχομενα χρόνια σφαγιασμένος , λεηλατημενος , να κρατιέται μόνο από τον πολίτισμο και την γλώσσα των προγόνων του . Αν ανθιζει στην καρδια του χειμωνα , ξανα και ξανα . Οι λευκές σπασμενες και σκονισμενες πέτρες των ναών του , να εχμαλωτιζουν το φως και να το αναγγενουν να το πολλαπλασιαζουν (μάρμαρο = μαρμύρον = απαστράπρόν , απαστραπτον νερο = Θάλασσα= Μύρα ) από εκει άλλωστε βγαινει και η πλεοναζουσα μύρα =Πλημμυρα των εκαστοτε καιρων ) . Αυτο που επιπλαστα ονομαζουν Ελλαδα (αφου ειναι ορος που χρησιμοποιησαν οι ρωμαιοι για να ορισουν την επαρχια τους, και μετα οι αγγλοι το εκαναν χωρα για να ελεγχουν τους ρωσσους απο θαλασσα ) , ειναι ενα θαυμασιο κραμα ενος Αρχαιου πολιτισμου που ξερει τον Χειμωνα να τον κανει ανοιξη και το σκοταδυ να το μετατρέπει σε φως . Παω τωρα γιατι θα μου σβίσει το λυχναρι Ωωωωω λα ρια Ωωω λα ρα :)

Eva Psarrou είπε...

@ me (maria)
Όπως μόνο η Ελλάδα ξέρει να κάνει :)
Καλό φθινόπωρο!

Eva Psarrou είπε...

@ Bil Sot
Ξεκούραστηκα, επαναφόρτισα και επανήλθα. Καλό φθινόπωρο!

Eva Psarrou είπε...

@ DIMI
Ελπίζω να τα πέρασες κι εσύ όμορφα και να έβγαλες πολλές φωτογραφίες!
Καλό φθινόπωρο!

Eva Psarrou είπε...

@ oldthings
Και τώρα, καλό φθινόπωρο! Φιλιά!

Eva Psarrou είπε...

@ Poet
Εγώ εκεί που ήμουν δεν είχα καθόλου σύνδεση, η καλύτερη αποτοξίνωση :)
Καλό φθινόπωρο, ποιητή!

Eva Psarrou είπε...

@ Λιακάδα
Οι ευχές σου έπιασαν τόπο :) Σ' ευχαριστώ, Λιακάδα, καλό φθινόπωρο!

Eva Psarrou είπε...

@ Τρελός του Χωριού

Δεν θα έλεγα ότι είμαστε στη σκλαβιά τόσο μεγάλο διάστημα όσο αναφέρεις, απλώς έτυχε να είμαστε υπόδουλοι σε μια πολύ ατυχή συγκυρία, όταν όλη η υπόλοιπη Ευρώπη σειόταν συθέμελα από κοσμογονικές εξελίξεις σε όλους τους τομείς και αυτό μας πήγε πολύ πίσω. Θα ήμασταν εντελώς διαφορετικοί σήμερα αν ήμασταν κράτος ελεύθερο και ανεξάρτητο από τότε, μακριά από την οθωμανική κυριαρχία.

(Πληροφοριακά αναφέρω πως Έλλην ήταν το όνομα ενός από τα παιδιά-πέτρες που πέταξε ο Δευκαλίωνας πίσω του μετά τον κατακλυσμό, σύμφωνα με τη μυθολογία μας, ο οποίος και έγινε ο γενάρχης της ελληνικής φυλής. Ο Θουκυδίδης αναφέρεται σε αυτό τον μύθο υποστηρίζοντας μάλιστα πως πριν από τον Έλληνα του Δευκαλίωνα δεν υπήρξε άλλη αναφορά στη λέξη Έλλην.
Τουτέστιν, όποιος και αν την πήρε αυτή τη λέξη μετέπειτα, την πήρε από την ελληνική δεξαμενή, κάτι που έχει τεκμηριωθεί από τις ιστορικές μας πηγές.)

Καλό φθινόπωρο!