26.4.13

Ελλάδα...

Ίσως το γεγονός ότι γεννήθηκα στο εξωτερικό και μέχρι τα επτά μου χρόνια ήξερα την Ελλάδα μόνο μέσα από τη ματιά των απόδημων γονιών μου την τόσο έντονα φιλτραρισμένη από τον πόνο του νόστου και της σκληρότητας της ξενιτιάς να με έχει κάνει - καλώς ή κακώς - να αγαπώ αυτό τον τόπο με έναν διαφορετικό τρόπο, πιο ιδεατό και εξωραϊσμένο.
Για μένα πάντα η Ελλάδα θα σημαίνει ρίζες, ταυτότητα, πατρίδα, μια λέξη που δεν υπάρχει πουθενά αλλού στον κόσμο σε αυτήν ακριβώς την απόχρωση. Θαρρώ το έχω πει κάπου και παλαιότερα, ότι πατρίδα ετυμολογικά σημαίνει η γη των πατέρων μας (εκ του πάτερ = πατέρας > πατρίδα), των προγόνων μας δηλαδή. Όταν οι αρχαίοι Έλληνες έδιναν τις μάχες τους δεν τις έδιναν για κάτι αόριστο και γενικευμένο, πολεμούσαν για τη γη των γονιών τους και τη δική τους, αυτήν που όργωναν με τα χέρια τους και πότιζαν με τον ιδρώτα του προσώπου τους, αυτήν για την οποία θεωρούσαν την υπέρτατη τιμή να θυσιάσουν τη ζωή τους για να την προστατέψουν και να τη μεταβιβάσουν ακέραιη στην γενιά που θα τους ακολουθούσε.
Δεν μπορούσαν να την πουν κάτι άλλο εκτός από πατρίδα. Καμία λέξη στην ελληνική γλώσσα δεν είναι τυχαία, η καθεμιά κουβαλάει μέσα της ιστορία αιώνων, ποιος άλλος μπορεί να παινευτεί για κάτι τέτοιο; Κανείς, μόνο εμείς. Εμείς που αδιαφορούμε για όλα πέρα από το να περνάμε καλά, τη μικροζωούλα μας, τον μικρόκοσμό μας, τις μικροεπιθυμίες μας, τη ζαχαρένια μας...
Και την ίδια ώρα η Ελλάδα να αφανίζεται σαν ελάφι περικυκλωμένο από αγέλη λύκων που διψά για φρέσκο αίμα...




" Η διάλυση ενός ανεξάρτητου κράτους σε 7 απλά βήματα...

1) Εντάσσουμε αυτό το κράτος, σε ένα διεθνή οργανισμό" (π.χ. Ευρωπαϊκή
Ένωση).
"Κατασκευάζουμε" ένα "νέο" νόμισμα (π.χ. ευρώ) με το οποίο ανταλλάσσουμε ΟΛΑ
τα υπάρχοντα εθνικά νομίσματα ενός κράτους.

2) Στη συνέχεια - αφού αυτό το νόμισμα είναι "διεθνές" το... εξάγουμε ΜΑΖΙΚΑ
από το κράτος αυτό (μέσω τραπεζικού συστήματος, off-shore εταιριών κλπ.) .
Έτσι δημιουργείται (τεχνητό) ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΧΡΗΜΑΤΟΣ στο κράτος αυτό...

3) Το... ΕΛΛΕΙΜΜΑ δημιουργεί την ανάγκη ΔΑΝΕΙΣΜΟΥ.
Το κράτος αναγκάζεται να δανειστεί από το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Κεντρική
Τράπεζα - έδρα στην Φρανκφούρτη Γερμανίας - αφού ΔΕΝ ΕΧΕΙ τη δυνατότητα να
τυπώσει το εθνικό του νόμισμα ( έχει ως "νέο" νόμισμα το ευρώ).
Μόνο η Ε.Κ.Τ. έχει το δικαίωμα εκτύπωσης του ευρώ.

4) Τα ευρωδάνεια δίδονται με τόκους (φυσικά).
Οι τόκοι δημιουργούν νέα ... ελλείμματα , τα νέα ελλείμματα οδηγούν το
κράτος σε ... νέα δάνεια και σε ... "ΜΝΗΜΟΝΙΑ" που ΚΑΤΑΡΓΟΥΝ την εθνική
ΑΣΥΛΙΑ - ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ του κράτους.
Παράλληλα η υπογραφή των "μνημονίων" οδηγεί τον λαό σε τεράστια μείωση της
αγοραστικής του δύναμης - αφού οι φόροι και οι ΤΙΜΕΣ των αγαθών ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ .
Οι μισθοί και οι συντάξεις ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΙ ΔΡΑΣΤΙΚΑ.
Το "κράτος πρόνοιας" ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ...
Έτσι οι πολίτες οδηγούνται σταδιακά στη γενική ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ (ή και
ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ) κυρίως στα λαϊκά ή μεσοαστικά στρώματα...
Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες - παραγωγικής ηλικίας - εγκαταλείπουν τη χώρα
για να βρούνε "καλύτερη τύχη" σε Καναδά, Γερμανία, Αγγλία, Αυστραλία,
Σουηδία...

5) Η χώρα έχει μείνει πλέον με τους συνταξιούχους και τους -ελάχιστους
-"υπερπρονομιούχους" που δεν τους αγγίζει η (τεχνητή) οικονομική κρίση...
Όσοι νέοι δεν μπόρεσαν να μεταναστεύσουν βρίσκονται σε ΑΠΟΓΝΩΣΗ.
Χιλιάδες πολίτες οδηγούνται στην ανεργία , στα συσσίτια, στην κατάθλιψη, στα
ναρκωτικά , στις αυτοκτονίες...
Οι άστεγοι - εξαθλιωμένοι (και καταχρεωμενοι)πολίτες πολλαπλασιάζονται...

6) Όταν η κατάσταση φτάσει στο..."απροχώρητο" (και εφόσον ΔΕΝ έχει υπάρξει
ΕΞΕΓΕΡΣΗ - ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ από το λαό - "πειραματόζωο") εμφανίζονται οι ...
επενδυτές - "σωτήρες".
Πρόκειται για ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ που ψάχνουν εξαθλιωμένες περιοχές του
πλανήτη για να στήσουν ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΖΩΝΕΣ (industrial
areas) όπου -όσοι απέμειναν απ' τον πληθυσμό- μετατρέπονται σε πάμφθηνο
εργατικό δυναμικό - 300 ευρώ το μήνα + συσσίτιο και ΜΑΖΙΚΗ διαμονή σε
"ειδικές εργατικές πολυκατοικίες", όπου η ΖΩΗ τους είναι υπό παρακολούθηση
-σε 24ωρη βάση...
Οι ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ αποκτούν ΥΠΕΡΚΕΡΔΗ αφού τα προϊόντα που θα παράγουν
οι φτηνοί εργάτες θα πωλούνται σε εικοσαπλάσια τιμή στις πλούσιες χώρες...
Αν... λείπει "μεγάλο ποσοστό" νεολαίας για τα εργοστάσια στις "βιομηχανικές
ζώνες" για να εργαστεί , εισάγουν ή χρησιμοποιούν τους ήδη υπάρχοντες
μετανάστες (γι' αυτό τους έφεραν...) από τρίτες χώρες... Μπαγκλαντές, Ινδία,
Κίνα, Αφγανισταν, Πακιστάν κλπ...

7) Όσο για τους συνεργάτες τους (δοσίλογους) πολιτικούς, αυτοί θα περάσουν
με ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ την υπόλοιπη ζωή τους στα ... "σαλέ" της Ελβετίας ή σε εξωτικά
νησιά του Ειρηνικού, ξοδεύοντας τα χρήματα της ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ... αφήνοντας στη
... θέση τους (δήθεν) "υπεύθυνους"
τεχνοκράτες που θα αναλάβουν την - περαιτέρω - "διαχείριση" της όλης
"κομπίνας"...
Άλλωστε κάποιοι πρέπει να μείνουν για να ... συντρώγουν με τα μεγαλοστελέχη
των πολυεθνικών εταιριών και να ... νοιάζονται για την "αξιοπρεπή διαβίωση"
των πλούσιων Γερμανών, Αγγλων, Ρώσων, Καναδών κλπ... που θα εγκατασταθούν
κατά χιλιάδες στο υπέροχο μεσογειακό κλίμα της πατρίδας μας "γεμίζοντας" τα
άδεια σπίτια , τα οποία θα πουληθούν ΜΑΖΙΚΑ αντί "πινακίου φακής" απ' τους
εξαθλιωμένους - πανικόβλητους ντόπιους, που τους γονάτισαν οικονομικά (εδώ
και καιρό...) με τα χαράτσια, τους φόρους, τα χρέη και τη διάλυση του
κοινωνικού ιστού...

Σας θυμίζει κάτι από Ελλάδα; Κακώς! Έπρεπε να σας θυμίζει κάτι από την
κόλαση του Δάντη. Γιατί πρέπει να γνωρίζετε πως δεν ζείτε ως ελεύθεροι
πολίτες σε μία αυτοκυρίαρχη χώρα. Είστε απλώς κατά φαντασίαν ελεύθεροι, σε
έναν χώρο που έχει προοριστεί να μετατραπεί σε ανοιχτή φυλακή σας, με ανά
περιοχή διαφορετικούς νόμους που θα δημιουργούνται από τις κυρίαρχες
πολυεθνικές, με τοπικούς πολιτικούς λακέδες περιφερόμενους που θα σας
"προσφέρουν εργασία" -εάν είστε πειθήνιοι- και ταυτόχρονα θα ξεπουλάνε την
ζωή σας έναντι συνέχισης της <<καριέρας>> τους...

Δεν τα πιστεύετε; Ούτε στη Νιγηρία, ούτε στην Αιθιοπία, ούτε οπουδήποτε πήγε
το ΔΝΤ και αφού κατέστρεψε τη χώρα και σκλάβωσε τους κατοίκους και καθιέρωσε
τις ΑΟΖ, πίστευαν οι άνθρωποι πως η αξία ενός ανθρώπου μπορεί να γίνει
μικρότερη από την αξία του παραγόμενου προϊόντος.

Εάν σήμερα οι νέοι φεύγουν από την χώρα προς εύρεση εργασίας, να θυμηθείτε
πως πολύ σύντομα θα διαπιστώσουν πως έγιναν σκλάβοι με την θέλησή τους εκεί
που πήγαν και θα εύχονταν να είχαν παραμείνει στην χώρα τους διεκδικώντας
την από τους θρασύτατους εισβολείς. Το δυστύχημα είναι πως θα είναι τότε
πολύ αργά γι αυτούς να γυρίσουν σε μία χώρα που απλά θα υπάρχει (ίσως και
όχι ολόκληρη) στον χάρτη.

Η χώρα, η πατρίδα μας, βρίσκεται πραγματικά σε πόλεμο. Πόλεμο επιβίωσης της
αξιοπρέπειας, της δημοκρατίας και του αυτονόητου. Είναι η μοναδική αλήθεια
που μας είπαν οι κατά τα λοιπά κενού περιεχομένου διασώστες μας. Δεν μας
διευκρίνισαν ποιος είναι ο αντίπαλος, αλλά ο χρόνος φανερώνει τους πάντες
και τα πάντα... Και τώρα, ξέρουμε ποιος μας πολεμά και γιατί. Και αν δεν σας
τρομάζει ο "κατά παραγγελίαν τρόμος", μην ανησυχείτε, γιατί υπάρχουν και οι
"κατά παραγγελίαν πόλεμοι"... Το θέμα είναι τι θα κάνουμε για να
σταματήσουμε (εάν μπορούμε) τον αφανισμό μας. Εκτός και εάν υπάρξει ο
γνωστός <<από μηχανής Θεός>> και αλλάξει η ροή του ζώντα εφιάλτη μας..."



...


12 σχόλια:

Unknown είπε...

Η Ελλάδα πάντα θα μας πληγώνει Εύα.
Καλό απόγευμα.
Κωστής

oldthings είπε...

Μία αλήθεια , μία φρικτή πραγματικότητα ....
Οι αντίπαλοι ? Αυτοί, που πατρίδα ,αξίες , ηθική την εκφράζουν με μία μικρούλα πρόταση "Όλα υπέρ του κέρδους !" .Συνένοχοι και οι δικοί μας "σωτήρες ",τεχνοκράτες και πολιτικοί !

maria είπε...

Αν και έχεις δίκιο στα παραπάνω που΄περιγράφεις, εγώ δεν μπορώ ούτε να φανταστώ οτι η πατρίδα μας, τα παιδιά μας, οι νέοι μας θα καταδικαστούν στον αφανισμό και την καταστροφή. Δεν μπορώ να είμαι τόσο απαισιόδοξη, ελπίζω ακόμα και στον απο μηχανής θεό, αλλά πρώτα απο όλα ελπίζω στην Ελληνική ψυχή που στα δύσκολα ομονοεί και συνεργάζεται για το καλό της πατρίδας μας. Οι πολιτικοί μας συμφωνώ απόλυτα οτι δεν μας αξίζουν, αλλά Ευα μου εμείς τους εκλέγουμε. Ας προσέξουμε την επόμενη φορά. Αν και ενώ είμαι γενικά αισιόδοξη δεν βλέπω στο άμεσο μέλλον οτι μπορεί να σωθούμε από τους πολιτικούς σε οποια παράταξη και να ανοίκουν. Θα σωθούμε με την αλληλεγγύη μας, τον εθελοντισμό μας και την συνεργασία μας ανεξάρτητα απο κόματα και παρατάξεις.
καλό απόγευμα κορίτσι μου και Καλό Πασχα

maria είπε...

Παναγία μου!! εγώ έγραψα έτσι το "ανήκουν".!!!!!!!!
διόρθωσέ το Ευα. ΄Ρεζίλι έγινα!

Eva Psarrou είπε...

@ Κωστής Τζαγκαράκης
Κωστή, δεν είναι η Ελλάδα που πληγώνει εμάς, το αντίθετο. Εμείς την πληγώνουμε με αυτά που κάνουμε ή δεν κάνουμε, με τις επιλογές μας, την αδιαφορία μας, τα μικροσυμφέροντα που έρχονται πρώτα, την ασυνειδησία μας που αρχίζει από το πιο μικρά και ασήμαντα και φτάνει ως τα σοβαρά και μη αναστρέψιμα...
Καλή εβδομάδα

Eva Psarrou είπε...

@ oldthings
Ο πιο μεγάλος μας εχθρός είν' ο κακός μας εαυτός.. Την καλημέρα μου!

Eva Psarrou είπε...

@ maria
Για να έχουν ελπίδα τα παιδιά μας να προκόψουν στον τόπο τους πρέπει κάποιος να δημιουργήσει τις συνθήκες, τις υποδομές, να υπάρχει γι' αυτά μια κάποια προοπτική εξέλιξης και ευημερίας. Γιατί πάνω σε αυτά τα παιδιά στηρίζεται το μέλλον της χώρας μας και το κράτος δεν κάνει τίποτα για να τα κρατήσει εδώ.
Όσο για την ελληνική ψυχή, μακάρι να βρει το σθένος να υπερπηδήσει αυτό το τσουνάμι που μας έχει βρει, αλλά κυρίως, να υπερνικήσει την κακή πλευρά του ίδιου της του εαυτού.

Eva Psarrou είπε...

@ maria
:)))) Ο δαίμων του τυπογραφίου χαχα !!! Το έχω πάθει πολλάκις, μη σκας, δεν είναι τίποτα :)
Καλή σου μέρα, καλή εβδομάδα!

Margo είπε...

Μοιάζουμε σαν πρόβατα που πάνε για σφαγή, είναι και οι μέρες τους, χωρίς να διαμαρτυρόμαστε καθόλου. Ούτε αυτά καταλαβαίνουν. Σφάζει ο σφαχτιάς το πρώτο, τα άλλα κοιτούν και δεν αντιδρούν. Ως πότε όμως.
Ελπίζω στο ξύπνημα Εύα μου. Ελπίζω..

Ανώνυμος είπε...

Σε διαβάζω και νιώθω ότι περιγράφεις την ζωή μου...
Δεν πίστευα ποτέ ότι μια λέξη θα μπορούσε να προκαλεί τόσα συναισθήματα.
Λυπάμαι όταν διαβάζω/συνομιλώ με ανθρώπους που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν την διαφορά ανάμεσα στην Πατρίδα, την χώρα, το κράτος και την κυβέρνηση. Κακιά συνήθεια που δεν μας οδήγησε πουθενά.

Φιλιά από Μελβούρνη


«Ὁ τόπος μας εἶναι κλειστός. Τὸν κλείνουν οἱ δυὸ μαῦρες Συμπληγάδες. Στὰ λιμάνια τὴν Κυριακὴ σὰν κατεβοῦμε ν᾿ ἀνασάνουμε βλέπουμε νὰ φωτίζουνται στὸ ἡλιόγερμα σπασμένα ξύλα ἀπὸ ταξίδια ποὺ δὲν τέλειωσαν σώματα ποὺ δὲν ξέρουν πιὰ πῶς ν᾿ἀγαπήσουν». Σεφέρης

Eva Psarrou είπε...

@ Margo
Είμαστε πολύ καλοί Μαρία μου στο να κατηγορούμε τους άλλους για όσα μας συμβαίνουν, για αυτοκριτική λόγος κανείς. Ας ελπίσουμε στο ξύπνημα λοιπόν...

Eva Psarrou είπε...

@ agrimio
Κι εγώ λυπάμαι για αυτό που λες, περισσότερο όμως λυπάμαι και οργίζομαι όταν ακούω νέα παιδιά να λένε πως ντρέπονται που είναι από την Ελλάδα.. Εκεί μας έχουν/-με φτάσει, να ντρεπόμαστε για την κατάντια μας...