28.5.10

Σοφία Στρέζου: "Ψυχής αγγίγματα"


"Είναι που κουβαλώ λέξεις αδέσποτες
σε ποιες γραμμές να τις στρώσω
για να τις βρεις
να τις διαβάσεις
που φυσάνε το πολύ του πόνου
μιας φυγής αγέννητης
του ανεπίσημου χωρισμού
στα τετράδια της φωτιάς
καταγράφοντας την απουσία
σ’ όλες τις κλίσεις.
Λάθος δρόμοι, λάθος ίχνη
ακολουθώ φαντάσματα μέσα σε στίχους
μα δεν φτάνω ηλιαχτίδες
στους κύκλους του ήλιου
κρύβονται σε πικρά χαμόγελα
σε πληγωμένα σώματα
σε κανόνες και σταθμούς
που πρέπει τα «θέλω» ν’ αλλάξουν.
Σταυρωμένες ώρες πάνω σε μάρμαρα
διασκεδάζουν το ασύνορο του χρόνου
μέσα στα όνειρα που γεννήθηκαν
αόρατα χέρια τ’ ακούμπησαν
κι απόρρητες λέξεις τα έγραψαν
πάνω στο δέρμα, στα μαλλιά, στα βλέμματα
στοιχειώνοντας συνειδήσεις
με αστραπές κάθετες
που χώρεσαν μόλις
στου πουκαμίσου σου την άδεια τσέπη
για να λαμπυρίζει κάθε φορά
που θα την ψάχνεις
το σκοτεινό της καρδιάς σου. "

***

Μέσα σε αυτές τις εμπνευσμένες λέξεις, τις αδέσποτες όπως λέει η ίδια, ακροβάτησα το απόγευμα της Τετάρτης μαζί με όσους παραβρέθηκαν στην εκδήλωση της αγαπημένης συνοδοιπόρου και φίλης
Σοφίας Στρέζου, με αφορμή την παρουσίαση της ποιητικής της συλλογής «Ψυχής αγγίγματα» που πραγματοποιήθηκε στον κήπο του μουσείου Ηρακλειδών, στο Θησείο.
Λέξεις αισθαντικές και ευαίσθητες, λέξεις διάφανες, άυλες, που άγγιξαν την ψυχή όπως ακριβώς υποσχόταν ο τίτλος, αιθεροβατώντας σε χρόνο άχρονο και σε τόπο άτοπο, λέξεις που συγκίνησαν με την ευαισθησία τους και ζωντάνεψαν με το πάθος τους εικόνες και συναισθήματα με έναν μοναδικό, ακατάληπτο, σχεδόν μαγικό τρόπο... Με τη συμβολή εικόνας και μουσικής και με όχημα την ίδια την ποίηση η απαγγελία των στίχων της μετατράπηκε σε ένα υψηλής αισθητικής δρώμενο που μας ταξίδεψε σε μια υπόγεια άκρως συνωμοτική γιορτή αισθήσεων και ονείρων.
Γιατί το’ χει αυτό η Σοφία, το έχει η γραφή της, να ξυπνά σαν από λήθαργο συγκινήσεις και οράματα και θύμησες μιας άλλης, παράλληλης ζωής, της ζωής μέσα μας…
***

Σ’ ευχαριστώ, Σοφία, για την τιμή, σ’ ευχαριστώ για το ταξίδι…

Να’ σαι καλά!

***

9 σχόλια:

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Σ' ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου!!!

Δεν σε ρώτησα, αλλά με συγκίνησες τόσο πολύ που το ανέβασα στο facebook, θέλοντας κι άλλοι να γνωρίσουν Εσένα που τόσο άγγιξες εμένα!!!

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

http://www.facebook.com/#!/profile.php?id=1557617064

eva είπε...

@Σοφία, αφήνω αυτούσιο εδώ τον λόγο σου, όπως τον κατέθεσες στην προηγούμενη ανάρτηση, μιας και η αιτία ήταν που έφερε την αφορμή για να γίνει η αίσθηση εικόνα και η εικόνα επιβεβαίωση αυτού που ήταν ήδη εκεί από καιρό περιμένοντας απλά την συγκυρία.
Δική μου η συγκίνηση, δική μου η χαρά που σε γνώρισα, έστω και γι' αυτές τις λίγες στιγμές, είναι πραγματικά μαγεία να βιώνεις στιγμές που δεν μετριούνται με τον χρόνο. Εγώ σ' ευχαριστώ...

"Σχεδόν δυο χρόνια ίσως και περισσότερο, διαβάζεις ένα blog, όχι απαραίτητα καθημερινά, σου μένει η γεύση του ανθρώπου που βρίσκεται πίσω από αυτό.
Αντιλαμβάνεσαι όσο βέβαια αυτό είναι μπορετό, ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος.
Οσμίζεσαι πίσω από τις λέξεις, από τις αισθητικές επιλογές του κι αρχίζεις να εκτιμάς,στην ουσία το απρόσωπο, το άγνωστο έτσι απλά, γιατί όλα αναδύουν ένα άρωμα αισθητικής συγκίνησης.
Αρχίζει τότε να χωράει σε κείνα τα πρόσωπα που εκτιμάς, τα βάζεις στη ζωή σου, τα κατάτάσσεις σε κείνη την κατηγορία των υπέροχων ανθρώπων, αν βέβαια μπορούμε να κατηγοριοποιήσουμε τους ανθρώπους.
Συνεχίζεις να ζεις στην ακολουθία που φέρνει ο χρόνος...μακριά, αλλά πάντα υπάρχουν εκείνοι που μοιράστηκες όμορφες διαδρομές σκέψης και εικόνες...δεν τους ξεχνάς.
Υπάρχουν μέσα σου σαν από πάντα, σαν να μην απομακρύνθηκαν ποτέ.
Αναπάντεχα και ξαφνικά συμβαίνει κάτι,θες να το μοιραστεις μαζί τους...θυμάσαι...
Και να που όλα αλλάζουν και πραγματοποιούνται αναμενόμενες από καιρό συναντήσεις και γνωρίζεις, αναγνωρίζεις το πρόσωπο πίσω από το blog και συγκινείσαι.
Τα εικονικά τελείωσαν. Η αλήθεια ταυτοποίησε με μαγικό τρόπο την ομορφιά που βρίσκεται πίσω από την εικόνα του υπέροχου και μοναδικού ανθρώπου που είχες χτίσει για κείνον.
Καί τότε η χαρά βουρκώνει από μια γλυκιά κι αναπάντεχη συγκίνηση γιατί ναι...υπάρχουν τελικά όμορφοι άνθρωποι, που ομορφαίνουν τον κόσμο μας, με την αλήθεια τους.
Ίσως τελικά γιατί τα ωραία με την αυθεντική έννοια του κάλλους, περιμένουν να μας συναντήσουν, για να συναντηθούμε μαζί τους.
Ευαγγελία μου, σ'ευχαριστώ πολύ γι'αυτό που είσαι, γι'αυτό που μου έδωσες από την αρχή, γι'αυτό που κράτησα στα λίγα λεπτά γνωριμίας.
Είσαι ένας υπέροχος άνθρωπο...
Να είσαι πάντα καλά κορίτσι μου!!!"

28 Μαΐου 2010 9:23 π.μ.

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα.
Αυτά που σου άφησα το πρωί, είναι ότι αισθανόμουν, έτσι απλά...μετά ήρθες Εσύ να με "συγκινήσεις" για άλλη μια φορά..

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=b94LJik1t9k

eva είπε...

Γλυκιά μου Σοφία...

Πολλά φιλιά!


xxxxxxxx

Artanis είπε...

Υπέροχο, συγχαρητήρια και στις δυο σας...
καλημέρα από ΝΖ...

Margo είπε...

Ευχαριστώ και τις δυο σας για τα αγγίγματα ψυχής, κυριολεκτικά και μεταφορικά..

Έχουμε τόσο ανάγκη την τρυφερότητα στις σχέσεις.. να είστε καλά!!!

eva είπε...

@Artanis, στην δημιουργό τα συγχαρητήρια, εκείνη έκανε όλη τη δουλειά!
Φιλιά, ξενιτεμένο μου, καλή εβδομάδα!

@Margo, και είναι πραγματικά συγκινητικό όταν η διαδικασία γίνεται αντίστροφα, να ξέρεις ήδη το μέσα πρωτού δεις το απ' έξω.
Φιλιά, καλή εβδομάδα!