28.1.09

10 απλοί τρόποι για να μπλοκάρετε την δημιουργική συγγραφή.


Δεν θέλω να την κάνω. Πώς το λένε. ΔΕΝ ΘΕΛΩ!
Δεν μου αρέσει να γράφω με την απειλή της προθεσμίας.
Δεν μου αρέσει να μου λένε σε πόσες λέξεις θα εξαντλήσω την ανάλυσή μου.
Δεν θέλω να κατευθύνονται τα συμπεράσματά μου σε πεπατημένες οδούς.

Δεν πρέπει να γράφονται έτσι οι εργασίες.

Είναι λάθος!

Η συγγραφή, ακόμα και η επιστημονική, πρέπει στον πυρήνα της να παραμένει ελεύθερη.
Να μην βρίσκει πουθενά περιορισμούς και εμπόδια.
Μόνο έτσι μπορεί να ακολουθεί αδιάρρηκτα την σκέψη.

Συμφωνώ με τις κατευθύνσεις, διαφωνώ με τις ρητές εντολές.

Γιατί η σκέψη είναι η μόνη που δικαιούται να κατευθύνει την συγγραφή.

Η σκέψη μέσω της μελέτης.

Πώς περιμένεις κάθε προσπάθεια να έχει τον ίδιο τρόπο ανάλυσης και να χρειάζεται τον ίδιο χρόνο από όλους για να πάρει μορφή και να γίνει κείμενο;
Ο τρόπος που γράφει ο καθένας είναι μοναδικός σα την υπογραφή του.
Δείξε μου πώς γράφεις να σου πω ποιος είσαι. Έτσι δεν λένε;
Άλλος ολοκληρώνει την πορεία του σκεπτικού του σε τρεις σελίδες, άλλος σε δεκατρείς.
Έχει σημασία πόσες;

Σημασία δεν έχει ο αριθμός των λέξεων, αλλά η σωστή πορεία της σκέψης από την υπόθεση στο συμπέρασμα, από το αξίωμα στο θεώρημα, που θα έχει βασιστεί σε λογικά και πειστικά επιχειρήματα.
Αυτό δεν θα πει επιστημονική εργασία; Αυτό δεν είναι το ζητούμενο;

Οι λέξεις είναι το εργαλείο. Έχει σημασία ο αριθμός τους;
Σε ποιον συγγραφέα βάζουν όριο σελίδων;
Ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα αν γινόταν κάτι τέτοιο;
Ποιος ελεύθερος νους μπορεί να εκφραστεί ελεύθερα όταν περιορίζεται μέσα σε αριθμητικά καλούπια;
Γιατί πρέπει να είναι καλουπωμένες οι επιστημονικές εργασίες;

Γιατί ντε και καλά πρέπει να μπουν όρια και κανόνες ακόμα και στην σκέψη;

Δεν μου αρέσει να γράφω έτσι και γι’ αυτό δεν θέλω να την κάνω!

***

Αλλά θα την κάνω….

29 σχόλια:

Γ.Π. είπε...

Καλημέρα!
Πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση και πολύ σωστή τοποθέτηση. Φυσικά και το μέγεθος δεν έχει σημασία. Είναι το περιεχόμενο, το βάθος, η πυκνότητα και κυρίως η αυθεντικότητα και η αλήθεια των απόψεων που χαρακτηρίζουν τη γραφή του καθενός μας και νομίζω ως προς αυτά παίρνεις αρκετά ...ψηλό βαθμό!

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Πές τα!!! Και πες τα και δυνατά!!! Μπας και το ακούσουν όλοι!
Εγώ επέλεξα να μην την κάνω...
και μάλλον θα πληρώσω το τίμημα...

Καλημερένια είπα;;

eva είπε...

@Καημέ, ακόμα δεν ήρθες και με πέτυχες στις γκρίνιες μου! :))
Φαίνεται πως το μέγεθος έχει τελικά σημασία, αφού κόβονται βαθμοί όταν το υπερβείς. Δεν ξέρω γιατί γίνεται αυτό, γιατί έχει τόση σημασία. Εγώ, ας πούμε, δεν θα το μετρούσα καθόλου αν είχα να κάνω με ένα άρτιο κείμενο... εκτός κι αν είχα να κάνω με 30-35 γραπτά κάθε φορά και, όσο να' ναι, το να διαβάζεις μακροσκελείς εργασίες δεν συμφέρει χρονικά όταν έχεις κι άλλες σκοτούρες στο κεφάλι σου... Αλλά πάλι, εγώ είμαι εγώ...

Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

Καλό απόγευμα :)

eva είπε...

@Καναρινένια! Τίμημα πληρώνεις την κάνεις - δεν την κάνεις :)))

Δεν είμαι του δυνατά, σε παροξισμό με πέτυχες, λίγο πριν την παραδώσω. Μέχρι την Κυριακή θα είμαι εντάξει.

Καλό απόγευμα, καλή μου!

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Δεν μου αρέσει να γράφω έτσι και γι' αυτό δεν την κάνω πια..Πολύ μου άρεσε η ανάρτηση σου. Καλημέρα

mistiriO/S είπε...

Η αγαπημένη μου φράση κολλάει μια χαρά: "Ο δρόμος της υπερβολής οδηγεί στο παλάτι της σοφίας..."

mistiriO/S είπε...

Να συμπληρώσω βέβαια ότι ένα από τα χαρακτηριστικά της επιστήμης είναι η οικονομία της σκέψης αλλά ποτέ σε βάρος της ουσίας της...

eva είπε...

@Carpe diem, και την εργασία μου θα κάνω και θα συμμορφωθώ με τους κανόνες που μου ορίζει το πανεπιστήμιο και θα πω κι ένα τραγούδι, γιατί απλά ο δρόμος προς το θέλω πρέπει να περάσει πρώτα κι από κει, για να σφυρηλατηθεί και να ωριμάσει.
Χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση.

Φιλιά :)

eva είπε...

@Mistirie Χ 2 (για οικονομία, χεχε!), και οι δύο απόψεις έχουν τη λογική τους, όμως πιστεύω πως η δεύτερη ανταποκρίνεται περισσότερο στα θετικά πεδία. Στα φιλολογικά είναι δύσκολο να περιοριστείς, γιατί έχεις να κάνεις με πολύ αφηρημένες και γενικευμένες έννοιες, όπως η θρησκεία ας πούμε, με την οποία παιδεύομαι τώρα. Δεν επικροτώ την υπερβολή της πρώτης άποψης, δεν μπορείς όμως και να "πνίξεις" θέματα με μεγάλο εύρος ανάλυσης μέσα σε οκτώ σελίδες. Αυτό με ενόχλησε και σ' αυτό αντέδρασα.
Σ' ευχαριστώ που με επανέφερες στην τάξη.
Πάντα με προσέχεις.

Να' σαι καλά :)

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Συμφωνώ σε ό,τι διάβασα αλλά αφήνω ένα μικρό παραθυράκι ανοιχτό και είμαι βέβαιος πως θα το σκεφτείς σοβαρά.
Πειθαρχία λέγεται.

Καλό απόγευμα

eva είπε...

@Κωνσταντίνε, γιατί με μαλώνεις, αφού είπα ότι θα την κάνω. Σχεδόν την έχω τελειώσει, δηλαδή.
Άσε με να γκρινιάζω, το σωστό ξέρω ποιο είναι και γι' αυτό και συνεχίζω και δεν το έχω σταματήσει για να γράφω τα δικά μου. Όλα χρειάζονται και το να μπορείς να συμπτίξεις νοήματα σε συγκεκριμένο χώρο έχει κι αυτό τον ρόλο του, αφού απαιτεί πολύ προσπάθεια, συνετή χρήση της γλώσσας και φυσικά ταλέντο.
Εξάλλου, σε πρόλαβα με την απάντηση που έδωσα στην carpe diem πιο πάνω.

Καλό βράδυ :)

Leviathan είπε...

simfono apolita mauta pou grafeis!!!auta ta 'kaloupia' de ta boro...filia polla kai kalo sou vradi!

Artanis είπε...

se katalavainw kalh mou...Kalh epituxia se o,ti kaneis...
Filia...

Roadartist είπε...

Simfwnw apoluta mazi sou Euaggelia!! .. Thes de thes omws prepei na akolouthiseis tous kanones..
Kai tis idiaiterothtes tou kathe kathigiti. Ayto na legetai!
Filakia!

faraona είπε...

Καλη επιτυχια Ευαγγελία μου!
Ταχουμε πει ολοι αυτα λιγο πολυ οταν μας πιέζουν ...αλλα ....

καλημερα και κουραγιο!

eva είπε...

@Leviathan, και ποιος τα μπορεί, κάνε όμως κι αλλιώς...

Καλημέρες :))

eva είπε...

@Αρτανάκι μου, αμήν! Σ' ευχαριστώ πολύ.

Φιλιά ταξιδιάρικα :)

eva είπε...

@Roadartist, ήταν η πρώτη φορά που έπεσα σε καθηγητή τόσο απόλυτο σε αυτό το ζήτημα και μου κακοφάνηκε πολύ. Όμως, τα είπα, ξεθύμανα και συνεχίζω ακάθεκτη (ελπίζω, δηλαδή!!:))

Καλή σου μέρα :)

eva είπε...

@Faraona μου, το καλύτερο φάρμακο για το στρες είναι το χιούμορ. Το έχω επιστρατεύσει όλο! :))

Φιλιά και καλημέρες :)

Σταλαγματιά είπε...

Μ΄άρεσε πολύ το τέλος,
Δεν θέλω να την κάνω αλλά θα την κάνω.
Κάτι σαν πείσμα.
Συμφωνώ δεν μπορεί να μπει όριο στην συγγραφή όπως δεν μπαίνει στην σκέψη.
Δεν είναι ίδιοι οι άνθρωποι έτσι δεν μπορεί να είναι ίδια και η γραφή τους.
Το αποτέλεσμα μετράει και όχι ο αριθμός.
Αλλά έτσι δεν γίνεται πάντα;
Μας περιορίζουν σε ότι κι αν θέλουμε να κάνουμε.
Όλους σε καλούπι πανομοιότυπο.
Έτσι μας θέλουν.

Antoine είπε...

Ευαγγελία, δεν είναι ώρα για επαναστάσεις! Κάνε την εργασία, γιατί αλλιώς... πτυχίο δεν έχει!
Κι εγώ έχω πέσει με τα μούτρα στο διάβασμα... πάλι!
Γγγκκρρρρ!
Θέλω να ηρεμήσω λίγο!

eva είπε...

@Anastasia, πειθαρχία περισσότερο θα έλεγα πως είναι. Πείσμα θα ήταν να μην την κάνω, όμως εγώ την κάνω. Όχι επειδή μου έχει επιβληθεί αλλά επειδή θέλω να σπάσω το σύνορο του πτυχίου, κι αυτό καλώς ή κακώς... απαιτεί πειθαρχία.
Ίσως χρειάζεται ένα πλαίσιο, όταν είσαι εκκολαπτόμενος στον χώρο και στον συγκεκριμένο τρόπο γραφής, έτσι ώστε να μπορείς να δομήσεις πιο εύκολα το υλικό σου σε μη χαοτικές συνθήκες.
Εξάλλου, όλες οι φυλακές μέσα στο μυαλό μας είνα. Από εμάς ξεκινούν και σε εμάς καταλήγουν όλα.

Φιλιά και σ' ευχαριστώ :)

eva είπε...

@Antoine, πού την είδες την επανάσταση, Antoine; Όχι, πες μου! Που γκρίνιαξα λιγάκι μετά από μιας εβδομάδας βασανιστηρίων; Δεν δικαιούμαι ένα παραπονάκι μετά από τόση εξόντωση; Ούτε στο διάλειμμά μου; Αφού, την κάνω. Σχεδόν την έχω τελειώσει. Στα τελευταία ξεσκονίσματα είμαι και θα φύγει. Σχεδόν έφυγε, δηλαδή!

Γγκκρρρρ κι από μένα, γιατρέ μου :))

Φιλιά και κουράγια :))

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Ούχου μωλέ που θα μαλώσω εγώ ο κακός την πρώτη μπλογκοφίλη μου :)
αγκαλίτσα (απ΄τις αθώες :) )

καλό βράδυ

eva είπε...

@Κωνσταντίνε, πρώτη μπλογκοφίλη... τι τιμητικός τίτλος!!! Τα ξέχασα όλα τώρα :))

Καλό σου βράδυ, φίλε Κωνσταντίνε :)

mistiriO/S είπε...

Καλημέρα!

Έχετε μία πάσα από το blog μου!

Τρελός του Χωριού είπε...

ΠPEΠEI NA MΠOYN OPIA KAI KANONEΣ ΣTHN ΣKEΨH . Eτσι θα την ελέγχουν ευκολότερα ακόμα και αυτοί που εχουν πιό ... μικρή σκέψη από αυτούς που θέλουν να ελέγχουν. Eτσι που καταλίγουμε ? Στην ανορθογραφία για να τους μπερδεύουμε τους κανόνες και στην Tρέλλα για να τους ανατρέπουμε τα όρια.
Δυνατή αναρτηση.
Πολλα τρελλα φιλιά

eva είπε...

@Mistirie, έρχομαι σε λίγο από κει.

Καλό απόγευμα :)

eva είπε...

@Trelle, τους αφήνουμε, βρε τρελλέ, εμείς να μας ελέγξουν; Ακούμε, φιλτράρουμε και δεχόμαστε ή απορρίπτουμε. Είναι ζήτημα κρίσης του καθενός.

Καλό απόγευμα, τρελλέ. Σ' ευχαριστώ :)