6.9.08

Γενοκτονία γένους θηλυκού..


Η ατυχία τους: γεννήθηκαν στο Πακιστάν
Η αμαρτία τους: γεννήθηκαν γυναίκες
Το έγκλημά τους: διεκδίκησαν το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής συντρόφου
Η τιμωρία τους: θάφτηκαν ζωντανές για «λόγους τιμής»…

Εγκλήματα τιμής ονομάζονται αυτά. Από αυτά δηλαδή που ο νόμος σηκώνει τα χέρια ψηλά. Δεν παίζουν με τις παραδόσεις. Όταν μια γυναίκα αρνείται να πάρει τον άντρα που της επιβάλει η οικογένειά της πρέπει να λιθοβοληθεί και να πεθάνει. Αυτό γινόταν πριν 2.000 χρόνια, αυτό πρέπει να γίνει και σήμερα. Το λέει η παράδοση, επομένως είναι θείος νόμος...

Θύματα αυτή τη φορά πέντε γυναίκες από ένα μικρό χωριό της νοτιοδυτικής επαρχίας Μπαλουχιστάν. Τρία ανήλικα κορίτσια 14, 16, 18 χρονών. Αρνήθηκαν να παντρευτούν αυτούς που τους επέβαλε ο πάτερ φαμίλιας. Το πλήρωσαν με τη ζωή τους. Αρπάχτηκαν βάναυσα από τα σπίτια τους από τους αρσενικούς της οικογένειας (πατέρας, αδέλφια κλπ) και σε ερημική τοποθεσία, μακριά από τα μάτια των πολιτισμένων και των νομοταγών, τις ξυλοκόπησαν, τις βασάνισαν με λιθοβολισμό (ευλογημένη τιμωρία γυναικών, αφού αναφέρεται και στην ιεράν βίβλον), τις πυροβόλησαν, τις πέταξαν σε χαντάκι και τις έθαψαν ζωντανές. Θύματα και η μάνα και η θεία τους. Θέλησαν να τις γλυτώσουν από το μένος των αρσενικών. Έγκλημα που επίσης το πλήρωσαν με τη ζωή τους. Στο χαντάκι θαμένες κι αυτές μαζί με τα κορίτσια…

Μία γερουσιαστής της αντιπολίτευσης που κατηγόρησε την κυβέρνηση για συγκάλυψη του εγκλήματος, όταν από το 2004 τα εγκλήματα αυτά επισείουν τη θανατική ποινή, δέχτηκε την αποστομωτική απάντηση πως δεν πρόκειται για εγκλήματα, αλλά για «κανόνες» και πως «δεν πρέπει να παρουσιάζονται με αρνητικό τρόπο». Κάποιος βουλευτής δήλωσε πως καλώς έγιναν όλα αυτά, αφού «πρόκειται για πανάρχαιες παραδόσεις του Πακιστάν που πρέπει να τηρούμε και να καλλιεργούμε. Μόνο όσοι έχουν ανήθικους σκοπούς φοβούνται τα έθιμά μας», συμπληρώνοντας πως η τήρηση των παραδόσεων είναι πρωταρχικής σημασίας για το μεγαλείο του πολιτισμού τους.

Σύμφωνα με τις οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, εκατοντάδες γυναίκες εξακολουθούν να δολοφονούνται στο Πακιστάν για χάρη κάποιας οικογενειακής «τιμής». Πρόκειται για τις «εξαφανισμένες γυναίκες», γυναίκες που δεν τους επέτρεψαν να ζήσουν ή να γεννηθούν και που βέβαια δεν αναζητήθηκαν από κανέναν. Τα κορίτσια σκοτώνονται μόλις γεννηθούν ή λίγο μετά από τις ίδιες τους τις μητέρες. Τα τυχερά αφανίζονται πριν καν γεννηθούν.

Στο Αφγανιστάν υπάρχουν οι λεγόμενες «φυλακές της αγάπης». Εκεί πετιούνται καθημερινά εκατοντάδες γυναίκες επειδή απλά περπάτησαν στον δρόμο. Έγκλημα με θητεία φυλάκισης έως 15 χρόνια. Πολλές βγαίνουν από εκεί με τα παιδιά τους, καρποί σεξουαλικής κακοποίησης από τους φρουρούς. Στο Νεπάλ το σκλαβοπάζαρο των γυναικών εξακολουθεί να ανθίζει ακάθεκτο.

Σιωπηλή γενοκτονία αιώνων στα ανατολικά του πολιτισμού. Πάνω από 100 εκατομμύρια τον χρόνο. Αριθμός που σοκάρει. 100 εκατομμύρια σιωπηλής εξόντωσης, καλυμμένη πίσω από την μπούργκα της παράδοσης που βλέπει τις γυναίκες ως κατάρα.

Η δημογραφική ανισορροπία έχει αρχίσει να αφήνει τα σημάδια της. Σε ορισμένες περιοχές της Κίνας και της Ινδίας αρχίζει να αναδύεται ένας κόσμος χωρίς γυναίκες.

Καμιά νομοθεσία δεν έχει τη δύναμη του άγραφου νόμου. Σε πολλές μεριές του πλανήτη το δικαίωμα στη ζωή είναι αποκλειστικό προνόμιο των ανδρών. Στο Τουμπεκιστάν το να λείπει ο άνδρας από το σπίτι μια φορά την εβδομάδα είναι ευλογία, γιατί είναι η μέρα χωρίς κακοποίηση.
Το να ερωτευτεί μια κοπέλα έναν νέο, απλά… δεν υφίσταται. Οι γάμοι είναι όλοι προσυμφωνημένοι, όπως και τα χρήματα που θα πάρει ο γαμπρός που επωμίζεται το «σκάρτο προϊόν», το οποίο βέβαια μετά υπόκειται εφ’ όρου ζωής την κακοποίηση (στην καλύτερη περίπτωση) από γαμπρό και πεθερά.

Στατιστικά στοιχεία που έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας:

Ν. Αφρική: Κάθε μέρα βιάζονται 147 γυναίκες
Τουρκία: Το 35,6% των γυναικών έχουν πέσει θύμα βιασμού στο γάμο τους.
Αίγυπτος: Το 35% των γυναικών έχουν πέσει θύμα ξυλοδαρμού στο γάμο τους.
Βολιβία: Πάνω από το 17% των γυναικών άνω των 20 ετών έχουν υποστεί σωματική βία κατά τους τελευταίους 12 μήνες.
Πακιστάν: Το 42% των γυναικών δέχονται τη βία ως μέρος της μοίρας τους.
Ν. Αφρική: Το 39% των σεξουαλικά ενεργών κοριτσιών έχουν υποστεί σεξουαλικό εξαναγκασμό.
Σχόλιο: ουδέν...

14 σχόλια:

iLiAs είπε...

...και πόσες αλλες κακοποιήσεις που δεν βγαίνουν στη δημοσιότητα..
Τραγικά τα στοιχεία που παραθέτεις.


Να έχεις όμορφο σαββατοκύριακο Ευαγγελία :)

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Σοκ ! Για άλλη μια φορά...

Εκεί δεν ειπώθηκε το : 'ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω'
Η παράδοση είναι βαθιά ριζωμένη στην καρδιά του λαού.
Δεν πρόκειται να τολμήσει να την αγγίξει ποτέ κανείς από τους εξουσιαστές.
Όποιος το σκεφτεί θα βρεθεί και ο ίδιος στην αρένα.
Η Δύση ακούει και βλέπει και θα συνεχίσει να βλέπει,να ακούει και να αγανακτεί αλλά μέχρι εκεί.

Καλό σ/κ

nikos είπε...

ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ.
ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΝΔΙΑ ΠΟΥ ΕΚΛΕΙΠΟΥΝ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ?

Antoine είπε...

Η κατάσταση δεν μπορεί να περιγραφεί με απλές λέξεις... το μένος τους ενάντια στο γυναικείο φύλο είναι ανεκδιήγητο! Εδώ πρέπει να επεμβούν διεθνείς οργανισμοί, όπως ο Ο.Η.Ε. Και ακόμη καλύτερα να μορφώσουν επιτέλους αυτούς τους λαούς με τις ανθρωπιστικές αξίες! Μόνο η πνευματική καλλιέργεια μπορεί να θέσει ένα τέλος σ'αυτές τις βάναυσες καταστάσεις!

Υ.Γ. Τα παιδιά της Χουακίνα σου έχουν μία πρόσκληση! ;)

Ανώνυμος είπε...

@ilia, δεν θεωρούνται καν εγκλήματα για να τιμωρηθούν, πρόκειται για θέματα τιμής, που λύνονται κεκλισμένων των θυρών, γι' αυτό και δεν θα' χουμε ποτέ πραγματικά νούμερα να πιστοποιήσουν την πραγματικότητα.

Καλό σου βράδυ, Χανιωτάκι :)

Artanis είπε...

(:.............................................................................................................................................................

Ανώνυμος είπε...

@κωνσταντίνε, οι εξουσιαστές δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να επικυρώνουν μια κατάσταση που ζει και τρέφεται μέσα στον πυρήνα της ίδιας της οικογένειας. Η παράδοση και η θρησκεία θωρακίζουν αυτές τις πεποιθήσεις πέρα και πάνω από κάθε νομική ή πολιτική παρέμβαση, με αποτέλεσμα οι γυναίκες να βρίσκονται στο έλεος μιας κοινωνίας που δεν μπορεί να συγχωρέσει ή να ανεχτεί την αμαρτία του φύλου τους.

Καλό σου βράδυ

Ανώνυμος είπε...

@niko... είναι κι αυτό μια άποψη.

Καλό σου βράδυ

Ανώνυμος είπε...

@antoine, οι διεθνείς οργανισμοί και ο ΟΗΕ κάνουν ό,τι μπορούν, το ίδιο και ακτιβιστές ανά τον κόσμο. Η μάστιγα όμως αυτή εξαπλώνεται σιωπηλά και υπόγεια, δεν έρχονται στην επιφάνεια γιατί οι τοπικές κοινωνίες αποσιωπούν συνειδητά και με καθαρή συνείδηση. Δεν παρανομούν. Τον ηθικό κώδικα εφαρμόζουν. Στους ολυμπιακούς του 2004 της Αθήνας, συμμετείχαν δύο αθλήτριες από τη Μέση Ανατολή. Δεν θυμάμαι από ποιες χώρες ακριβώς, ούτε τα ονόματά τους. Ήρθαν, παρά την αντίθετη γνώμη της οικογένειάς τους. Και η μία και η άλλη σήμερα είναι νεκρές. Κανείς δεν ξέρει πώς πέθαναν και κανείς δεν έψαξε να βρει την άκρη. Δύο γυναίκες λιγότερες. Πριν από έναν χρόνο περίπου διάβασα σε μια εφημερίδα ένα απόκομμα για μια νέα κοπέλα από το Αφγανιστάν. 24 χρονών. Έγραφε ποιήματα. Ήταν καλή. Την πρόσεξε κάποιος δυτικός λογοτέχνης και αποφάσισε να εκδώσει τα ποιήματά της σε μια μικρή ποιητική συλλογή. Με το που εκδόθηκε την πήραν άντρας, πατέρας και αδερφός και την πυροβόλησαν σε κάποιο χωράφι. Άφησε πίσω της ένα μικρό αγοράκι 3 χρονών...
Το ποσοστό των γυναικών που έχουν πάει στο σχολείο είναι κάτω του 10%. Αν φτάσουν ποτέ οι ανθρωπιστικές αξίες σ' αυτά τα μέρη του κόσμου, τα ξεχασμένα από τον θεό, θα μπορέσουμε να μιλήσουμε για πραγματικό πολιτισμικό άθλο.

Έρχομαι για την πρόσκληση :)

Ανώνυμος είπε...

@artanis, δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο...

Φιλιά

Talisker είπε...

Κατά λάθος προσευχή

Χρωστούσα χρόνια αυτό το τραγούδι σε σένα
και είναι καιρός, πολύς καιρός που στο γράφω
σα φύλλα από βιολέτες τα λόγια μαδημένα
αλυσίδες που τις σέρνω στο χαρτί και τις ράβω
ανάβω κεριά να σου ζεστάνω της σιωπής τη δροσιά
που από παλιά σου έχει κλείσει το στόμα
κι ακόμα αφήνεις στο μέτωπό μου φιλιά
κι ας έχει κάνει στο μαντήλι σου φωλιά το μαύρο χρώμα.
Ζωή, φέρνεις ζωή, είσαι η φύση κι η γη
σ' έχουν για μούσα οι ποιητές κι οι θεοί
είσαι στο τέλος πάντα μαζί, είσαι η αρχή
κι από μέσα σου φωνάζουνε κόρες και γιοι.
Σ' έχω δει να ζητάς μια στιγμή σιγουριάς
έστω δυο πράγματα να έχεις να διαλέξεις
δεν έχεις τίποτα από αυτά για όσα πονάς κι αγαπάς
ούτε λυγίζεις, ούτε χάνεσαι, ούτε πέφτεις.
Τι έχεις και σε ποιο κόσμο γυρνάς
σε μια στιγμή γεννιέσαι, μεγαλώνεις, γερνάς.
Μόνο στην άκρη των ματιών σου το δάκρυ θα δω,
μοιάζουμε λίγο, μα σίγουρα δεν είσαι από δω.

Κάπου γεννιούνται κορίτσια και μεγαλώνουν νωρίς
κι αν δε το πω, κι αν δε το πεις δε θα το μάθει κανείς
Κάπου φιλιώνουν γιαγιάδες με τη δροσιά της σιωπής
τα είδαν όλα πια και τι να τους πεις.
Κάπου ζούνε μανάδες με ραμμένο το στομα
Θαμμένες-ζωντανές από χρόνια
και κάπου αλλού πεθαίνουν νεράιδες ακόμα…

Κάπου είδα γυναίκες με λυμμένα μαλλιά
να ψάχνουν τα παιδιά τους σε πλατείες
και να ρωτάν με τα μάτια χωρίς να βγάζουν μιλιά
ξόδεψε πάνω τους ο κόσμος αμαρτίες
Κάπου τις όμορφες τις κρύβουν με μαντήλες
να μη τους κλέψει μια ματιά ούτε ο ήλιος, το φως
και συ δεν άκουσες - δεν είδες
όλα μας τα παν και τα μάθαμε αλλιώς.
Κάπου τις είδα να περνάνε στη πρώτη γραμμή
μ'άσπρη ποδιά σαν αγγέλοι να γιάνουνε τη πληγή
είδα με πείσμα να ζητούν όσα η ζωή δεν έχει φέρει
με τα όνειρά τους να οδηγούν της ιστορίας το χέρι.
Μα ήτανε λίγες εκείνες και δε θα φτάσουν
να μαζέψουν τις μνήμες, να τις δικάσουν
είναι πιο λίγες κι οι λέξεις που έχω μαζέψει στο στόμα
κι από αγάπη τολμάω και γράφω ακόμα
Μάνα και κόρη και νεράιδα ξωτικιά
μαύρα μάτια, χέρια λευκά, ζεστή αγκαλιά
λες και σας έβρεξε ο ουρανός ολόδροση βροχή
πήγα τραγούδι να σας πω και βγήκε προσευχή.


~~~~~~~~~~~~~~

ενα τραγουδι απο τη Sadahzinia
γι αυτη την υπεροχη αναρτηση ..το εχω στο αλλο λαπ τοπ αλλα θα στο στειλω πολυ συντομα

τα λες
και τα λεει ολα



σε φιλω Ευαγγελια
να εχεις μια καλη Κυριακη

Ανώνυμος είπε...

@talisker...

Κρίματα ντυμένα σε όρκους σιωπής
κι αν δεν τα πω
κι αν δεν τα πεις
δεν θα τα μάθει ποτέ κανείς...

Ένα κομμάτι χρόνου από το παρελθόν ήρθε και στριμώχτηκε στο τώρα. Η Αφρική ήταν μικρή να το χωρέσει κι έτσι απλώθηκε στην ανατολική ζώνη της Μεσογείου. Μα και πάλι δεν χωρούσε. Κάλυψε την Μέση Ανατολή, και την Ινδία. Έφτασε ως τα ανατολικά παράλια της Κίνας. Στη χώρα του ανατέλοντος ηλίου τις γυναίκες δεν τις θάβουν ζωντανές. Τις απαγχονίζουν.
Γεύτηκε γυναικεία σάρκα και εθίστηκε. Ποιος, άλλωστε, δεν μεθά στην κατάκτηση της γυναικείας ψυχής.. Έφτασαν κάποια πλοκάμια του να φλερτάρουν και με Ευρώπη και Αμερική. Δεν χορταίνει χώρο. Κι όσο περισσότερο χώρο κερδίζει τόσο πιο αδυφάγο γίνεται.
Τα ξέρουμε όσο κρατάει η είδηση στην τηλεόραση. Αρκεί μόνο να μη μας ξεβολέψει πολύ κι αλλάζουμε κανάλι... δεν είμαστε για τέτοια εμείς. Αρκετά έχουμε στο κεφάλι μας. Μας φτάνουν. Εξάλλου, δεν μας αφορά, δεν γίνονται σε εμάς αυτά, στους πολιτισμένους... άρα... όλα καλά... Κι αυτό, το μικρό κομμάτι του παρελθόντος σέρνεται κάτω από πολιτισμένους ουρανούς και γίνεται ολοένα μεγαλύτερο και κατατρώει ενεστώτα και μέλλοντα, μέχρι όλος ο χρόνος να γίνει ένα μεγάλο χτες...

Η προσευχή σου τα είπε όλα. Σ' ευχαριστώ που την μοιράστηκες.

Να' σαι καλά, γλυκιά μου.

Φιλί

kryos είπε...

Καλημέρα Ευαγγελία μου ...

Πραγματικά μια ανάρτηση που σε κάνει να αναρωτιέσαι τι πραγματικά βήματα έχουμε κάνει τελικά σαν ανθρωπότητα....πόσα άρρωστα μυαλά θρέφονται σ αυτόν τον όμορφο πλανήτη που τελικά δεν είναι μολυσμένος μόνο σε επίπεδο περιβάλλοντος .

Σαν σκέψη μου ήρθε τώρα όμως ... αυτούς όλους τους εγκληματίες μάνες δεν τους γέννησαν ?.... τι αρχές τους δίδαξαν και τους εμφύσησαν όταν ήταν ακόμα παιδάκια ? πως θα μπορούσε να αντιστραφεί το κλίμα ?

Να έχεις μια υπέροχη Κυριακή κούκλα μου !!!

Ανώνυμος είπε...

@krye, δεν μπορώ να απαντήσω στα ερωτήματά σου. Ίσως αν αρχίσουν όλα αυτά να μας θίγουν λίγο ως ανθρώπους, να είναι ένα πρώτο βήμα προς αυτή την αντιστροφή που επιζητάς.

Καλή μέρα, καλή εβδομάδα :)