29.5.08

Τις αγορεύειν βούλεται;..




«Εγώ μεν ουν ως εδυνάμην άριστα κατηγόρηκα επίσταμαι δ’ ότι οι μεν άλλοι των ακροωμένων θαυμάζουσιν, όπως ποθ’ ούτως ακριβώς εδυνήθην εξευρείν τα τούτων αμαρτήματα, ούτως δε μου καταγελά, ότι ουδέ πολλοστόν μέρος είρηκα των τούτοις υπαρχόντων κακών. Υμείς ουν και τα ειρημένα και τα παραλελειμμένα αναλογισάμενοι πολύ μάλλον αυτού καταψηφίσασθε, ενθυμηθέντες ότι ένοχος μεν εστί τη γραφή, μεγάλη δ’ ευτυχία το τοιούτων πολιτών απαλλαγήναι τη πόλει. Ανάγνωθι δ’ αυτοίς τους νόμους και τους όρκους και την γραφήν.»

Λυσίου, Κατά Αλκιβιάδου Α 144, 46-47
Απόδοση στη νεοελληνική:
Εγώ λοιπόν κατέθεσα ως κατήγορος όσο πιο άριστα μπορούσα και ξέρω καλά ότι απ’ τη μια πλευρά άλλοι από τους ακροατές απορούν, πως τέλος πάντων μπόρεσα με τέτοια ακρίβεια να ανακαλύψω τα σφάλματά τους, αυτός όμως με κοροϊδεύει επειδή δεν έχω πει ούτε το ελάχιστο από τις υπάρχουσες παρανομίες τους. Εσείς, λοιπόν, αφού συνυπολογίσετε και όσα έχουν ειπωθεί και όσα έχουν παραληφθεί, καταδικάστε τον με την πιο βαριά ποινή, αφού λάβετε υπόψη ότι είναι ένοχος της έγγραφης καταγγελίας και ότι είναι μεγάλη ευτυχία για την πόλη να απαλλαγεί από τέτοιου είδους πολίτες. Διάβασε σ’ αυτόν και τους νόμους και τους όρκους και την έγγραφη καταγγελία.


Το κείμενο είναι απόσπασμα από την ομιλία κατά του Αλκιβιάδη, πολιτικού και στρατηγού από την Αθήνα, με την λαμπρή εκπαίδευση και τον αντιφατικό χαρακτήρα. Υπέρμαχος της εκστρατείας στη Σικελία (και για πολιτικούς λόγους, αλλά και για να ικανοποιήσει τις προσωπικές του φιλοδοξίες), ορίστηκε αρχηγός της, όμως, λίγο πριν ξεκινήσουν (415 π.Χ.) έγινε κάτι πρωτοφανές για τα αρχαιοελληνικά δεδομένα: βρέθηκαν σπασμένες οι κεφαλές των Ερμών, αγαλματιδίων που στόλιζαν τους δρόμους της Αθήνας, πράγμα επαίσχυντο και καθολικά κατακριτέο, αφού επρόκειτο για βεβήλωση των ιερών και οσίων της πόλης. Για την άνευ προηγουμένου αυτή ιεροσυλία κατηγορήθηκε ο Αλκιβιάδης, μιας και είχε γίνει περιβόητος στην πόλη για την προκλητική του συμπεριφορά. Ο ίδιος ζήτησε να δικαστεί άμεσα, αλλά η δίκη αναβλήθηκε για μετά το πέρας της εκστρατείας. Όσο βρισκόταν στην Σικελία, επανεκλήθηκε από την Αθήνα για να δικαστεί, αλλά επειδή δεν παρουσιάστηκε, θεωρήθηκε ένοχος και καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο.


Τότε ήταν που συντάχθηκε φανερά με το μέρος των Σπαρτιατών, ώστε να βοηθηθούν οι Συρακούσιοι. Επίσης, πήγε στην Ιωνία και ξεσήκωσε τους συμμάχους των Αθηναίων εναντίον τους και εξασφάλισε για την Σπάρτη περσική υποστήριξη. Ταυτόχρονα συμμάχησε με τους ολιγαρχικούς της Αθήνας, προκαλώντας την εξέγερση του 411 π.Χ. με σκοπό την επάνοδό του στα πολιτικά πράγματα της Αθήνας. Μετά από κάποιες σημαντικές πολεμικές επιτυχίες, έγινε δεκτός στην Αθήνα με ενθουσιασμό, όπου διορίστηκε στρατηγός με πλήρεις εξουσίες.


Είναι φανερό πως όλες του οι ενέργειες υπαγορεύονταν χωρίς αμφιβολία από το προσωπικό του συμφέρον, και ίσως το δικό του παράδειγμα να ήταν η χαριστική βολή στις κατηγορίες κατά του δασκάλου του Σωκράτη (399) για διαφθορά της νεολαίας, που τον οδήγησε τελικά στο κώνειο…


Αυτή είναι η αιτία που ο Λυσίας ρίχνει πάνω του τα ρητορικά του βέλη σ’ αυτό τον λόγο. Αντίθετα από τον Αλκιβιάδη, το πάθος είναι το τελευταίο πράγμα που θα μπορούσε να τον χαρακτηρίσει. Γεννημένος στα μέσα του 5ου αιώνα π.Χ. (459 π.Χ.) στις Συρακούσες από πλούσια οικογένεια, έρχεται στην Αθήνα, μετά την αποτυχημένη εκστρατεία των Αθηναίων στη Σικελία και με πρόσκληση του Περικλή, με τους δύο αδερφούς του, ως μέτοικος (έτσι ονομάζονταν οι ξένοι με μόνιμη διαμονή στην Αθήνα και γενικά είχαν όλες τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των πολιτών, εκτός από το ότι δεν είχαν δικαίωμα συμμετοχής στα πολιτικά δρώμενα της πόλης και δεν μπορούσαν να είναι ιδιοκτήτες γης).


Στην Αθήνα έζησε πλουσιοπάροχα μέχρι την τυραννία των Τριάκοντα το 404 π.Χ., οι οποίοι, με το που ανέλαβαν την εξουσία, συνέλαβαν πολλούς πλουσίους για να βρουν χρηματικούς πόρους, μεταξύ των οποίων τον Λυσία και τον αδελφό του Πολέμαρχο, κατάσχοντας την επιχείρηση όπλων που είχαν. Ο Λυσίας δραπέτευσε, ο Πολέμαρχος καταδικάστηκε σε θάνατο. Υπεύθυνος για τον φόνο του αδερφού του ήταν ο τύραννος Ερατοσθένης, στον οποίο απευθυνόταν και ο μοναδικός λόγος που εκφώνησε ποτέ ο ίδιος στο δικαστήριο (Κατά Ερατοσθένους). Μετά την έξωση των Τριάκοντα, ο Λυσίας επέστρεψε στην Αθήνα, όπου εξάσκησε το επάγγελμα του λογογράφου για βιοποριστικούς πλέον λόγους.


Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ρήτορες της αρχαίας Ελλάδας. Έγραψε πάνω από διακόσιους λόγους, από τους οποίους έχουν διασωθεί οι τριάντα τέσσερις. Η ρητορική μορφή του λόγου του χαρακτηρίζεται από αρμονία, καθαρότητα και ζωντάνια. Η πρωτοτυπία του συνιστάται στο ότι μπαίνει στη θέση του πελάτη του και γράφει τον λόγο όπως θα τον έγραφε εκείνος. Η γλώσσα του είναι απλή και φυσική και υπάρχει αλληλουχία στη γραφή του με πρόλογο, κύριο λόγο, αποδείξεις, συμπέρασμα.


Οι αλεξανδρινοί φιλόλογοι τον συμπεριέλαβαν στον «Κανόνα των Δέκα Αττικών Ρητόρων», έναν κατάλογο που περιελάμβανε τους δέκα σημαντικότερους αττικούς ρήτορες της κλασικής αρχαιότητας. Οι υπόλοιποι εννέα είναι οι: Αισχύνης, Ανδοκίδης, Αντιφώντας, Δίναρχος, Δημοσθένης, Ισαίος, Ισοκράτης, Λυκούργος, Υπερείδης. Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς πέθανε, αλλά υπολογίζεται πως πέθανε στην Αθήνα μεταξύ 380-370 π.Χ.


Ο Κατά Αλκιβιάδου Λυσίας είναι το άγνωστο κείμενο στα αρχαία ελληνικά των φετεινών πανελληνίων.


27 σχόλια:

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

Πάτησες κουμπί μου σήμερα
με αυτή σου την ανάρτηση
Πλατωνικός και Σωκρατικός
βεβαίως βεβαίως ο karaflokotsifas
άλλα κάθε αναφορά στα Αρχ.Ελληνικά
στην φιλοσοφία κτλ με καθηλώνει

Ευχαριστώ


κοτσυφοφιλάκια

τσίου!!!

eva είπε...

... και νόμιζα ότι έβαλα δύσκολα αυτή τη φορά!
Πλατωνικός: "όλα μια... ιδέα είναι" και σωκρατικός: "εν οίδα ότι ουδέν οίδα"... μαζί;!;!
Δε γίνεται, πρέπει να μου πεις περισσότερα!
Κάτσε να πατήσω το κουμπί :)))

Καλό σου βράδυ :)

kryos είπε...

Τελικά η όμορφη "εμμονή" σου με την διαδικασία σε κάνει ένα πολύ καλό ιστορικό Ευαγγελία μου ... μόλις εκδόσεις το πρώτο σου βιβλίο θα έρθω για την αφιέρωση και το αυτόγραφο.
Θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι όμως :
Πως μπορεί να επιτευχθεί η ιστορική αλήθεια νομίζεις ?
Προσωπικά πιστεύω ότι όσο και να μελετήσουμε...όσο και σφαιρικά να δούμε το θέμα...όσες πηγές και να ψάξουμε ... πάντα κάτι θα μας διαφεύγει .
Είναι τόσες πολλές οι παράμετροι που ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι .. ειδικά σε θέματα χαρακτήρων και κινήτρων .
Προχτές έβλεπα ένα ντοκυμαντέρ στο History channel που έλεγε ότι όλος ο Β' Παγκόσμιος πόλεμος κρίθηκε στην ανακάλυψη ( μετά από πολύ κόπο ) από την αμερικανική κυβέρνηση του φορητού ραντάρ ... έτσι μπορούσαν τα συμμαχικά αεροπλάνα να "βλέπουν"
τα εχθρικά υποβρύχια ... κι εκεί τελείωσαν όλα ... μία παράμετρος ακόμα άγνωστη για πολλούς .

Πάλι βγήκα από το θέμα :)

Να έχεις μια γλυκιά νύχτα με όμορφα όνειρα !!!

adaeus είπε...

Τέλεια, μου θύμισες τα νιάτα μου... Αν και μακριά από τα αρχαία επί πολλά χρόνια, θεωρώ το "άγνωστο" αρκετά εύκολο, όπως γενικά ήταν ο Λυσίας :)... Κατά τα λοιπά ρούφηξα την ιστορία σου σαν το νεράκι!

eva είπε...

@krye μου... με τιμάς! Ο τίτλος του ιστορικού όμως είναι πολύ βαρύς για να τον επωμιστεί κάποιος που ασχολείται με την ιστορική διαδικασία μόνο από μεράκι. Δεν ερμηνεύω πηγές, τα ήδη γραμμένα αναμασάω περνώντας τα από το δικό μου φίλτρο.
Μου βάζεις πολύ ωραία ερωτήματα!
Για την ιστορική αλήθεια, λοιπόν, θα σου πω την προσωπική μου άποψη. Πιστεύω ότι δεν μπορεί να ανακτηθεί ποτέ γιατί δεν υπάρχει μόνο μία, αλλά άπειρες. Είναι σα να βλέπεις το παρελθόν μέσα από ένα καλειδοσκόπιο. Κάθε επιφάνεια έχει στηριχτεί σε διαφορετικά στοιχεία, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ενιαία εικόνα. Δεν μπορείς να στηριχτείς εξ' ολοκλήρου στις μαρτυρίες που έρχονται στα χέρια σου, γιατί δεν μπορείς να ξέρεις κατά πόσο είναι αντικειμενικά ή έχουν επηρεαστεί από τις συγκυρίες της εκάστοτε περιόδου. Κατά την περίοδο της Εικονομαχίας, π.χ., ποιες πηγές πρεσβεύουν την ιστορική αλήθεια, αυτές των εικονομαχών ή των εικονοκλαστών; Στα χρόνια του Θεοδοσίου, ποιοι είχαν δίκιο, οι φανατισμένοι χριστιανοί ή οι παγανιστές εθνικοί; Η πεποίθηση των αρχαίων Ελλήνων "πας μη Έλλην βάρβαρος" πόσο ανταποκρίνεται τελικά στην αλήθεια, αν μελετήσουμε την πληθώρα των πολιτισμικών επιρροών αυτών των "βάρβαρων" λαών στον ελληνικό πολιτισμό; Επίσης, το θέμα του φορητού ραντάρ ως καταλήτη της έκβασης του β' Π.Π., ποια άποψη υποστηρίζει, την ευρωπαϊκή ή την αμερικανική;
Θέλω να πω με όλα αυτά πως η ιστορική αλήθεια πλάθεται από τις συγκυρίες και από το ποιος μας αφήνει τα τεκμήρια κάθε φορά. Ο ιστορικός καλείται να ερμηνεύσει αυτά που έρχονται στα χέρια του λαμβάνοντας υπόψη και αυτή την παράμετρο. Αυτή είναι και η όλη γοητεία της διαδικασίας. Κομματάκι κομματάκι κάθε φορά, σα παζλ, κι εκεί που λες πως έφτασες στο σημείο να αντιληφθείς την όλη εικόνα, έρχεται άλλο ένα κομματάκι στην επιφάνεια και ανατρέπει ό,τι είχες συμπεράνει ως τώρα!
Να βγαίνεις απ' το θέμα όσο συχνά θες :))
Καλή σου μέρα :))

eva είπε...

@adeus, το κλου όμως είναι ότι το άγνωστο είχε και... ερμηνευτικές επεξηγήσεις από κάτω!!! Το ίδιο είχε γίνει και στη λογοτεχνία!Θυμάσαι να μας είχαν καλομάθει εμάς ποτέ έτσι στα νιάτα μας;
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια :))
Καλημέρα :)

eva είπε...

... εικονολατρών, εννοούσα, krye, αλλά ο δαίμονας...

iLiAs είπε...

..καλό σαββατοκύριακο :)

Talisker είπε...

Eγω πειραζει να μην συμμεριστω τις αναλυσεις σας?
Δεν αντεχω αλλο τα αρχαια ..(σημερα εγραφε Ιλιαδα ..)δεν αντεχω αλλο μαθηματα και ησυχια στο σπιτι ..
δεν θελω να στιψω αλλα πορτοκαλια
ουτε να διορθωσω αλλα γραπτα που και εκθεσεις..
θελω να βαλω το μαγιο μου και να παω στη Θαλασσα !

Ευαγγελία ελα μαζι μου.
Ηρθα να σε παρω!!:)

eva είπε...

@Ηλία μου... θα προσπαθήσω, αν και δεν το βλέπω! Καλά να περάσεις, φίλε :)

eva είπε...

Αααχχχ!!!
Τι με κάνεις @talisker, τι με κάνεις!!!
Μία εβδομάδα μαρτυρίου έχει μείνει ακόμα, η πιο κρίσιμη. Αύριο δίνει λατινικά, την Τρίτη αρχές οικονομίας, από Πέμπτη αρχίζουν τα γενικής και το Σάββατο δίνω εγώ!!!!
... κι εσύ μου μιλάς για καλοκαίρια, για ακρογιαλιές και αστέρια!!!
Εύχομαι καλά αποτελέσματα και στο δικό σου παιδί, να ξεμπερδέψουμε με το καλό και μετά... μη μας είδατε!!!

Artanis είπε...

Ποτέ δεν το συμπάθησα τον Αλκιβιάδη, έτσι κι αλλιώς...Ήταν εγωιστής, προδότης, καιροσκόπος και ερωτύλος, η γυναίκα του η Ιππαρέτη, πήγε στον Άρχοντα να ζητήσει διαζύγιο, απηυδισμένη από τις απιστίες του...Κι εκείνος την πήρε πίσω με τη βία, φορτωμένη πάνω στον ώμο του, φοβισμένος οτι εφόσον τη δικαίωνε ο Άρχοντας, θα ήταν υποχρεωμένος να επιστρέψει τα 10 τάλαντα που πήρε ως προίκα...
Και καθώς λένε κατά μάνα κατά κύρη:Ο γιος του, ανάμεσα στα άλλα του κατορθώματα, βίασε και την αδελφή του...(Συμπεριλαμβάνεται στο κείμενο της δημηγορίας "Κατά Αλκιβιάδου")
Τσαντίστηκα τώρα που τα θυμήθηκα...
Καλό βράδυ και καλό Σ/Κ...

eva είπε...

@artanis, για αρχαία ξινά σταφύλια τσαντίζεσαι τώρα; Άκου. Όπως είπα και στον kryo, πρέπει να λαμβάνουμε υπ' όψη και την αντίθετη άποψη. Ποιος μας λέει ότι η κατηγορία για τις ερμοκεφαλές δεν διέρευσε από τους πολιτικούς του αντιπάλους ή ακόμη και από τους Σπαρτιάτες που δεν ήθελαν με τίποτα να βγουν οι Αθηναίοι νικητές στην εκστρατεία στη Σικελία; Το σκεπτικό του Αλκιβιάδη δεν ήταν να υποτάξουν μόνο τη Σικελία, αλλά αφού προωθηθούν οι Αθηναίοι μέχρι την Καρχηδόνα, να υποταχθούν σ' αυτούς με τη σειρά τους και οι Σπαρτιάτες και όλος ο υπόλοιπος ελληνικός κόσμος. Και όλα αυτά 1-1,5 αιώνα πριν τον Μεγαλέξανδρο!
Η ιδιοφυΐα και η αλλαζονεία είναι συχνά οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Πώς να μην έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του; Ήταν δισέγγονος του Κλεισθένη, ανιψιός του Περικλή, μαθητής του Σωκράτη (ο οποίος τον υπεραγαπούσε), η φυσιογνωμία του είχε γοητεύσει τον ίδιο τον Πλάτωνα, ήταν μεγαλοφυής στρατηγός και πολιτικός, παροιμιακός στη γενναιότητα, κι απ' ότι λέγεται, ήταν και θεόκουκλος. Οι Σπαρτιάτες τον κυνήγησαν γιατί κοιμήθηκε με τη γυναίκα του αρχηγού! Οι γυναίκες λιγώνονταν στο πέρασμά του. Δεν είχε πρόβλημα να προκαλέσει τις πατροπαράδοτες αρχές της αθηναϊκής δημοκρατίας βάζοντας το προσωπικό του όφελος πάνω από αυτό της πόλης του και κάνοντας το κέφι του, γιατί απλά θεωρούσε τον εαυτό του υπεράνω όλων αυτών, και εν μέρει, είχε δίκιο.

Φιλιά και ευχές για ένα όμορφο σ/κ :)

Και μη μου στενοχωριέσαι!!! Όλες οι γυναίκες-σύζυγοι της κλασικής εποχής κερατωμένες ήταν.

adaeus είπε...

... Εγώ είμαι ένα κλικ πιο πίσω στο χρόνο... Εισαγωγικές τις έλεγαν, το κείμενο μόνο άγνωστο και όλο καθ'υπαγόρευση... και ήταν και Πλάτων και με παγίδες. Με 12,5 Αρχαία: Νομική Αθήνας!
(Εκείνη τη χρονιά είχε γίνει σφαγή... το 80/90% κάτω από τη βάση)

eva είπε...

@adaeus, εγώ έβγαλα μέσο όρο 17,8 στις εξετάσεις, με απολυτήριο 18,9 κι έμεινα έξω από το ιστορικό-αρχαιολογικό. Αντ' αυτού, πέρασα σε κάποια παιδαγωγική, στην οποία φυσικά δεν πάτησα ούτε για εγγραφή επειδή είχα κολλήσει στην πρώτη μου επιλογή! Ο ένας στους επτά περνούσαν τότε και τώρα η βάση της είναι γύρω στο 14,5 και με διευκρινήσεις στις εκφωνήσεις!!!!!
Σφαγή, όπως λες...

Antoine είπε...

Τέλειωσε!

Τέλειωσε!
Τέλειωσε!

Τέλειωσε!
Τέλειωσε!

Τέλειωσε!

Άντε και καλά αποτελέσματα! Καλή επιτυχία στο Λευτέρη για Α.Ο.Θ.!

θα σκίσει! Είναι εύκολο μάθημα!

Σε χαιρετώ! Και πέρνα να κάνεις και συ λίγες εξετάσεις...

Angie είπε...

Και σε μας Αλκιβιάδης είχε πέσει στις Πανελλήνιες...
Γοητευτική προσωπικότητα.
Τελικά έγραψα μόνο 17,6 αρχαία, πολύ μικρός βαθμός για κάποια που ήταν "ταλέντο" στο μάθημα και πολύ μικρός συγκριτικά με το 18,8 της Έκθεσης.
Παρόλο που τα αρχαία με πονάνε (έχασα τη Νομική Αθήνας για 30 μόρια) αγάπησα πολύ τον Αλκιβιάδη. Διάβασα σε δύο νύχτες τους "Ανέμους Πολέμου" του Στήβεν Πρέσφηλντ.
Χαρισματικός ηγέτης, ο ανιψιός του Περικλή. Και γι΄αυτό επικίνδυνος. Και γι' αυτό δεν τον άφησαν να προχωρήσει...

faraona είπε...

Mεγαλη φατσα αυτος ο Αλκιβιαδης Ευαγγελια μου.
Γοητευτικοτατος αλλα...αλλα.

Ευχομαι καλη επιτυχια και παλι και καλο μηνα.

eva είπε...

@antoine!!! Μπράβο σου, γιατρέ!!!
Είμαι σίγουρη ότι θ' ακούσεις τα αποτελέσματα που λαχταράς!
Άντε, βουρ για βουτιές τώρα, να χαρείς το καλοκαιράκι σου, να ξεκουραστείς και από φθινόπωρο στη σχολή για την τελική ευθεία. Τα δύσκολα πέρασαν! :))
Αγωγός θα γίνω της θετικής σου ενέργειας να βρει τον αποδέκτη της, που ακόμα παλεύει.
Φιλιά :))

eva είπε...

@ανζελίκ, καλώς όρισες!
Κι εγώ για πολύ λίγο έχασα τη σχολή της αρεσκείας μου, αλλά δε μου βγήκε σε κακό. Αν το φιλοσοφήσεις λίγο, διαπιστώνεις ότι όλα τελικά σ' αυτή τη ζωή για κάποιο λόγο γίνονται. Μπορεί τη συγκεκριμένη στιγμή να μη μπορείς να τον διακρίνεις, να καταριέσαι τη γκίνια που σε χτύπησε, αλλά έρχεται η ώρα που το βρίσκεις μπροστά σου να σε κοιτάει κατάματα και να απαιτεί τη δικαίωσή του. Αυτό που είναι να γίνει, ο κόσμος να χαλάσει, αργά ή γρήγορα θα γίνει, και τότε όλα τα πράγματα ανακτούν την χαμένη τους ισορροπία.
Καλό σου βράδυ :)

eva είπε...

@faraona, μιλάμε για πολύ λέρα! Κι αυτή η γυναίκα του, δεν ήξερε, δε ρώταγε; (θα μου πεις, της έπεφτε και λόγος της κακομοίρας;...) Καλός-χρυσός για τις πολεμικές εκστρατείες και τις πολιτικές μηχανορραφίες, αλλά για σπίτι κι οικογένεια... χαμένη υπόθεση από χέρι!!!
Καλό μήνα, σε... είκοσι λεπτά :))

Βάσσια είπε...

Ευαγγελία καλό μήνα :-)
Παιδευόμουν δυο μέρες να μπω εδώ, κάτι με πε΄ταγε έξω, αλλά δνε ξέρω τι.

Καταρχήν υπήρξα μαθήτρια της 3ης δέσμης και τα αρχαία ήταν δύσκολο αλλά αγαπημένο.
Ομολογώ ότι τους αρχαίους συγγραφείς τους έχω διαβάσει μεταφρασμένους, κι όχι όλους φυσικά.

Είδα στην εφημερίδα το κείμενο των εξετάσεεν και διαπίστωσα πόσα λίγα θυμάμαι.

Μπράβο για την ανάρτηση.
:-)

eva είπε...

@vassia, καλό μήνα!
Τριτοδεσμίτισσα κι εσύ; Εγώ δεν μπορώ να πω πως ήμουν τόσο καλή στα αρχαία, όμως τη χρονιά που έδωσα στάθηκα τυχερή, γιατί το κείμενο που έπεσε το είχα κάνει στο φροντιστήριο.
Δεν ξέρω γιατί σε πέταγε έξω, από δω δεν έδειξε να πηγαίνει κάτι στραβά.
Πολλά φιλιά και καλή εβδομάδα :))

Artanis είπε...

Εγώ δεν τον συμπαθώ πάντως τον μλκ...Τελεία.

eva είπε...

@artanis, δεκτή η άποψη και εν μέρει συμφωνώ. Όμως, πρέπει να του αναγνωρίσουμε ότι μόνο αδιάφορος δεν ήταν!

Καλή σου μέρα, γλυκιά μου :))

viklo79 είπε...

Απλά μια επισήμανση. Σήμερα τυχαία είδα τη δημοσιευσή σου και εντόπισα το εξής λάθος. Ο Αλκιβιάδης εναντίον του οποίου εκφώνησε ο Λυσίας τον λόγο του δεν είναι ο γνωστός Αλκιβιάδης, αλλά ο γιος του. Μπορείς να δεις και τη συγκεκριμένη παραπομπή http://hamomilaki.pblogs.gr/tags/lysias-gr.html

eva είπε...

@viklo79, δεν το είχα ακούσει ποτέ αυτό, σ' ευχαριστώ πολύ για την επισήμανση. Να' σαι καλά :)