29.3.08

Παιδιά ενός άλλου θεού...


... για τα 640.000.000 παιδιά που δεν έχουν ικανοποιητική στέγαση
... για τα 500.000.000 παιδιά που δεν έχουν πρόσβαση σε εγκαταστάσεις υγιεινής
... για τα 400.000.000 παιδιά που δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές νερό
... για τα 300.000.000 παιδιά που στερούνται πληροφόρησης
... για τα 270.000.000 παιδιά που δεν έχουν πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες υγείας
... για τα 250.000.000 παιδιά που εργάζονται υπό άθλιες συνθήκες σε εργοστάσια
... για τα 140.000.000 παιδιά που δεν έχουν πάει ποτέ σχολείο
... για τα 90.000.000 παιδιά που στερούνται το φαγητό σε επίπεδο λιμοκτονίας
... για τα εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά που χρησιμοποιούνται στη λεγόμενη "υπόγεια οικονομία"
... για τα χιλιάδες παιδιά που έχουν πέσει θύματα δουλεμπορίας, εμπορίας μελών σώματος και επιστημονικών πειραμάτων

... για το ένα παιδί που πεθαίνει κάθε πέντε λεπτά

... για τα 18.000 παιδιά που πεθαίνουν κάθε μέρα
... για τα 6.000.000 παιδιά που πεθαίνουν κάθε χρόνο

επειδή δεν γεννήθηκαν λευκά...
ή επειδή γεννήθηκαν...

... για τα κροκοδείλια δάκρυα που χύνουμε σε κάθε φωτογραφία που δείχνει το δράμα τους

... για το φαγητό που πετάμε στα σκουπίδια
... για την πλάτη που γυρίζουμε στην εξαθλίωση
... για τη σιωπή, την αδιαφορία, την ενοχή

ΕΝΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ!


http://www.msf.gr/

http://www.actionaid.org/
http://www.actionaid.gr/
http://www.thechildhealthsite.gr/

19 σχόλια:

iLiAs είπε...

..καλα έκανες και έδωσες τα links..οχι λόγια, πράξεις μέσα από τις Μη Κοιβ οργανώσεις.

Καλο σαββατοκυριακο Ευαγγελία :)

melian είπε...

Βαρύ θέμα έπιασες Ευαγγελία...αλλά θα μου πεις, τι να κανουμε; Να κλεινουμε τα μάτια; Να κανουμε πως αυτη η δυστυχία δεν υπαρχει γύρω μας;
Πόσο ωραιο θα ηταν, το οραμα του καθενός μας να ηταν τοσο ουσιαστικό, που να είχε μοναδικό σκοπο την προσφορά εκει που απαιτειται!
Πόσο νοημα θα αποκτουσε η ζωή μας αν κάναμε κατι αληθινο, γι'αυτους που το εχουν αναγκη!

Καλημέρα κι από εδώ :)

eva είπε...

Ηλία, τα links είναι για όσους θέλουν να προχωρήσουν ένα βήμα πιο πέρα από τις τύψεις τους, για όσους μπορούν να δουν πίσω από τα στατιστικά νούμερα τις τραγικές φιγούρες των σκελετωμένων παιδιών που στο μόνο που ελπίζουν είναι ο θάνατος...

Don Psychote- Δ.Ψ είπε...

...ρίγος...αριθμοί σαν προσκλητήρια νεκρών...ή επικήδειος γι'αυτούς που έμειναν παιδιά...εκατομμύρια μάτια περασμένα σε σύρμα..

eva είπε...

elmelissa, ηθικός αυτουργός ο ανεμοσκορπίσματα... Από χθες που ανέβασε τη βραβευμένη με Πούλιτζερ φωτογραφία με το όρνιο να περιμένει υπομονετικά ένα μέτρο πίσω από το παιδάκι να το βρει ο θάνατος, έχω διαλυθεί... Δεν την είχα ξαναδεί και με συντάραξε.
Δε φτάνει όμως μόνο να το λέμε. Ούτε φυσικά λύνεται και το πρόβλημα με 10 κάρτες της Unicef, που αγοράζουμε τα Χριστούγεννα, για να εξαγοράσουμε τις ένοχες συνειδήσεις μας. Εκεί όμως που οι κυβερνήσεις σιωπούν οι λαοί έχουν χρέος να φωνάξουν, αλλιώς το πρόβλημα θα διαιωνίζεται και οι αριθμοί θα μεγαλώνουν.

Roadartist είπε...

...και σχόλιο δεν υπάρχει..
Τα λόγια ειναι ΦΤΩΧΑ.
Ντροπή στις πολυεθνικές και στα πλούσια κράτη που δεν προσφέρουν χρήματα απο το περίσσευμα τους σε αυτά τα φτωχά κράτη.
Πολλά γίνονται..δυστυχώς κάποιοι θέλουν να συντηρούν τη φτώχεια και τη δυστυχία..
Πιστεύω οτι άν ήθελαν θα είχε εξαληφθεί.. Αυτό.

eva είπε...

Καλέ μου Δόγη, πρόκειται για προσκλητήρια θανάτου παιδιών που γεννήθηκαν πιστεύοντας ότι νερό είναι τα ούρα των ζώων, παιδιών που τα μόνα παπούτσια που φόρεσαν είναι άδεια εμφιαλωμένα μπουκάλια, παιδιών που ψάχνουν σε χέρσα χωράφια για σπόρους που δεν φύτρωσαν ποτέ, που σπαράσονται από την πλήρη ανέχεια και εξαθλίωση, επαίτες στο δικαίωμα για ζωή...

Roadartist είπε...

Τη βραβευμένη με Πούλιτζερ φωτογραφία που λες, την γνωρίζω εδω κ καιρο. Εχεις ακουσει για την μετέπειτα ιστορία του φωτογράφου? Οτι δεν αντεξε..μετα απο ολα οσα ειδε και αυτοκτόνησε?.. Ειναι φοβερο..

eva είπε...

Roadartist, η μόνη βοήθεια που έχουν είναι η ιδιωτική πρωτοβουλία. Έχω γνωστή που γράφτηκε πρόσφατα στην action aid ως ανάδοχος γονέας ενός αγοριού. Τα 20 νομίζω ευρώ που δίνει το μήνα (πόσα πακέτα τσιγάρα είναι αλήθεια;) δεν μπορούν να αντισταθμίσουν το χαμόγελο που έχει ξανανθίσει στα χείλη αυτού του παιδιού, όπως την ενημερώνει η δασκάλα του. Έχει γίνει η νονά του, κι εκείνο της στέλνει ζωγραφιές ευγνωμοσύνης, κι η φίλη μου κλαίει από συγκίνηση...

eva είπε...

Ναι, roadartist, το διάβασα... όμως αυτοκτόνησε από απελπισία γι' αυτό που είδε ή από τύψεις γι' αυτό που δεν έκανε; Το παιδάκι πήγαινε προς τη μονάδα βοήθειας που απείχε μόλις ένα χιλιόμετρο από εκεί που τραβήχτηκε η φωτογραφία. Ο φωτογράφος πριν αυτοκτονήσει (χορτάτος) έγραψε ότι δεν ξέρει τι απέγινε το παιδί. Δηλαδή, τι;... τραβάμε τη φωτογραφία, μπας και κερδίσουμε και κανένα βραβείο, και μετά μη μας είδατε;

Roadartist είπε...

Δεν μπορώ να τον κατηγορήσω. Είχα διαβάσει την είδηση όταν είχε γίνει (πάνε χρόνια νομίζω) στην Ελευθεροτυπία σε ένα άρθρο του Μιχαηλίδη. Ο οποίος έλεγε (αν δεν κανω καποιο λάθος τώρα και θυμαμαι σωστά) οτι ο φωτογράφος παρεβρέθηκε στην εκδήλωση που έκαναν προς τιμήν του στην Ν. Υορκη (νομίζω) με τεράστια τραπέζια γεμάτα κάθε λογής φαγητό και δεν μπορούσε να φάει τίποτα. Δεν ξέρω αν ήταν απο τύψεις.
Ίσως...αλλά φαντάζομαι οτι είναι φοβερό το σοκ, τόσο που δεν το χωράει ο νους σου. Φαντάσου να ζήσεις αυτή την εμπειρία και μετά να βρεθείς ξανά στην πατρίδα σου όπου τρώνε όλοι με χρυσά κουτάλια, δεν μπορείς να ζήσεις..

Η action aid πολύ σοβαρή πραγματικά οργάνωση.

eva είπε...

Τέτοιες εμπειρίες μόνο να τις φανταστείς μπορείς, όταν δεν τις έχεις ζήσει... Καλό σου βράδυ, roadartist :)

Tali είπε...

Eιναι τοσο ασύλληπτοι οι αριθμοί...


-που νομιζεις οτι ο Θεος κανει πλακα!

Tali είπε...

-εν τω μεταξυ τωρα καταλαβα πως τα σχολια τα εχεις επανω...

νομιζα πως τα εχεις απενεργοποιημενα γι αυτο σου ειπα για το μπλοκ σου στο δικο μου


(δεν το εχω ξαναδει να γινεται αυτο):)

eva είπε...

Talisker, καλώς ήρθες! Δε νόμιζες λάθος, το μπλογκ μου είναι σεληνιασμένο. Όποτε έχει χάσει δουλεύει κι όποτε έχει φέξει απεργεί. Μόλις σήμερα με άφησε να πειράξω τη διάταξη και να επέμβω στα κείμενα και τα έτρεξα πριν αλλάξει πάλι διάθεση. Τα σχόλια άργησε να τα δεχτεί και τα δέχτηκε πάνω, τολμάω τώρα να τα μεταφέρω; Θα μερέψει όμως, πού θα πάει...

Οι αριθμοί απλώς ακουμπούν την επιφάνεια, είναι μια νύξη για το μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο "πολιτισμένος" ανθρωπορύχος άνθρωπος του αμοραλιστικού Πρώτου Κόσμου. Όσο διαιρούνται οι κόσμοι (έχουμε φτάσει αισίως στον Τέταρτο) τόσο θα πολλαπλασιάζονται τα μηδενικά...

Μαργαρίτα είπε...

Ντρέπομαι τόσο!! :(
Μακάρι να ήταν στο δικό μας
χέρι να κάνουμε κάτι...
μια χούφτα άνθρωποι!!

Να είσαι καλά Ευαγγελία μου!! :)

eva είπε...

Στο χέρι μας είναι, Μαργαρίτα, μόνο που δεν το έχουμε αντιληφθεί. Αφύπνιση χρειάζεται από όλους. Γλυκιά καληνύχτα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ένα μεγάλο ευχαριστώ, Ευαγγελία, για το ένα ακόμα κερί που ανάβεις στο σκοτάδι... Κάθε κερί έχει την αξία του, σκυταλοδρομία φωτός είναι. Ελπίζω να φωτίσουν πάνω από όλα τις πράξεις μας. Κι ας μην ξεχνάμε. Αυτό το θέμα, δεν παίρνει αναβολή. Συμβαίνει Τώρα...
Καλό ξημέρωμα να έχεις! :)) Την εκτίμησή μου!

eva είπε...

Δε χρειάζονται, Νίκο, ευχαριστώ σε τέτοια θέματα. Όπως είπες κι εσύ είναι πολύ τραγικό για εγκώμια... Σκυταλοδρομία φωτός κι εμείς λαμπαδηδρόμοι, παράλληλα με την ολυμπιακή φλόγα. Να ζώσουμε τον πλανήτη ξανά και ξανά και ξανά, όσες φορές χρειαστεί, για να μη μείνει ούτε μία σπιθαμή στο σκοτάδι της αδιαφορίας!
Να' σαι καλά, φίλε μου! :))