22.3.08

22 Μαρτίου: Παγκόσμια ημέρα του νερού...




... Με λες νερό. Η2Ο το επίσημο όνομά μου.

Είμαι παντού. Πάνω στη γη να ρέω στα ποτάμια,


να παίζω στους καταρράκτες, να ξεκουράζομαι στις λίμνες.


Είμαι κάτω από τη γη σε υπόγειους ορμητικούς χειμάρρους,


να ψάχνω ασταμάτητα το δρόμο προς τη θάλασσα.


Μια ανελέητη αναζήτηση η ζωή μου, όπως κι η δική σου.


Τρυπάς τη γη και με βρίσκεις.


Με κλείνεις σε πηγάδια, με καλουπώνεις σε αυλάκια.


Κι εγώ, ποτίζω τα ζώα σου κι ανασταίνω τη σοδειά σου.


Είμαι στον αέρα. Ατμός που ονειρεύεται να φτάσει τ' άστρα...


Γίνομαι σύννεφο και με ζωγραφίζεις.


Γίνομαι σταγόνες βροχής και συντροφεύω τις μοναχικές σου στιγμές.


Στις μεγάλες μου στενοχώριες γίνομαι καταιγίδα, ξεσπάω και σαρώνω.


Και μετά μερεύω... όπως κι εσύ.


Είμαι μέσα σου. Το μεγαλύτερο ποσοστό της ύπαρξής σου.


Αναβλύζω από τους πόρους σου.


Απαλύνω τους πόνους σου μέσα από ένα δάκρυ.


Κι εσύ, λυτρώνεσαι...


Είμαι στις θάλασσες που σε ταξιδεύουν.


Στις πηγές που σε ξεδιψούν.


Στις κολυμπήθρες που σε βαπτίζουν.


Με τιμάς με μία μέρα,


σε τιμώ με τη Ζωή...

6 σχόλια:

Don Psychote- Δ.Ψ είπε...

δακρύζει ο ουρανός, ζωή...στη μάνα πέτρα...καληνύχτα

eva είπε...

... κι εκείνη βγάζει μίσχο, άνθη και κλαδιά κι αρχίζει να κοιτά μακρυά και να στοχεύει ψηλά, στο απέραντο γαλάζιο... φιλί της ζωής που καρπίζει σα την ελπίδα στις καρδιές, σα την έμπνευση στους ποιητές... δάκρυσε, ουρανέ, κι ανάστησέ με...

melian είπε...

Το πιο σπουδαίο συστατικό για τη ζωή....και ίσως το πιο απλο;

Θυμηθηκα το Αξιον Εστι, στην περιγραφή εκεινων των πανεμορφων στεγνων νησιων, καταμεσής του Αιγαιου:
"αλλά λίγο το νερό
για να το'χεις Θεό και να κατέχεις τι σημαινει ο λόγος του"

eva είπε...

...σειριακή ανθρώπινη πατέντα πολλαπλών πεδίων... να εκτιμούμε αυτό που μας προσφέρεται μόνο όταν δεν υπάρχει πια... γύρω μας, δίπλα μας, μέσα μας... και μυαλό δε βάζουμε...

maya είπε...

υπέροχο ευαγγελία.
λατρεύω και σέβομαι το νερό.
την θάλασσα...
γέμισα εικόνες με τις λέξεις σου σήμερα...

νάσαι καλά
πολύχρωμη καλησπέρα σε σταγόνες
χχχχχχχχ

eva είπε...

Κι εγώ, Μάγια μου, το λατρεύω και σ' ευχαριστώ. Πολύχρωμες σταγόνες δροσιάς τα λόγια σου, σαν υδάτινο καλειδοσκόπιο... απ' τη μια να μπαίνουν λέξεις και κι απ' την άλλη να βγαίνουν όνειρα.
Γλυκιά καλησπέρα!